Landschap is een hulpbron die op een objectieve en kwantitatieve manier moet worden geëvalueerd om een vergelijking mogelijk te maken met andere hulpbronoverwegingen en milieueffectbeoordelingen. Belanghebbenden onderzoeken specifieke kustgebieden om de landschappelijke evaluatie te bepalen, die de 'schoonheid' van het studiegebied aangeeft. Dit wordt gedaan met behulp van een checklist voor onderzoek van het kustlandschap die 26 fysieke en menselijke parameters bevat, als een eerste stap in het kwantificeren van de landschappelijke waarden.

Als onderdeel van een driejarige studie werd een beoordeling gemaakt van de belangrijkste parameters die essentieel zijn voor het documenteren van de perceptie van kustlandschappen. De beoordeling omvatte een literatuuronderzoek, vragenlijsten voor kustgebruikers in verschillende delen van de wereld en overleg met deskundigen op het gebied van kustlandschap. Landschapswaarden "kunnen worden beoordeeld en beschreven of geïllustreerd in objectieve en subjectieve termen door landschapsdeskundigen, die een breed scala aan belangengroepen en mensen raadplegen en alle relevante informatie analyseren". Dankzij de resultaten van dit werk konden de belangrijkste elementen worden samengevat tot 26 'parameters voor de beoordeling van kustlandschappen'. Deze parameters zijn: Klifhoogte, Klifhelling, Klifspeciale kenmerken, Strandtype, Strandbreedte, Strandkleur, Kusthelling, Kustuitbreiding, Kustruwheid, Duinen, Vallei, Landvorm, Getijden, Landschapskenmerken, Vergezichten, Waterkleur, Vegetatiebedekking, Zeewier, Verstoringsfactor, Zwerfvuil, Rioolwater, Niet-bebouwde omgeving, Bebouwde omgeving, Toegangstype, Skyline, Nutsvoorzieningen.

Bamboe T-omheiningen worden gebruikt om geërodeerde uiterwaarden en de fijne sedimentbalans te herstellen als voorwaarde voor natuurlijke regeneratie van mangrovebossen - deze laatste zullen dan deel uitmaken van een effectieve kustbeschermingsstrategie voor het gebied. Na succesvol herstel van locaties die geschikt zijn voor mangrovegroei, zal natuurlijke regeneratie van mangroven plaatsvinden. Het is echter essentieel dat de mangroven worden beschermd tegen menselijke invloeden, anders zal de cyclus van degradatie/vernietiging en duur herstel ononderbroken doorgaan (zie illustratie onder "Hoe werken de bouwstenen samen in de oplossing?"). Dit kan het best worden bereikt door de lokale bevolking te betrekken bij effectieve bescherming en beheer van mangroves door middel van co-beheer. Zie voor meer informatie de oplossing "Medebeheer (gedeeld bestuur) van natuurlijke hulpbronnen in het kustgebied". Als de natuurlijke regeneratiesnelheid onvoldoende is, kan aanvullende aanplant van mangroves nodig zijn. In dergelijke gevallen moeten de juiste soorten op het juiste moment op de juiste locaties worden geplant.

Er wordt een monitoringsysteem gebruikt om de aangroei van sediment te meten en om de toestand van de T-omheiningen te controleren. Daarnaast wordt de natuurlijke regeneratie van mangroves gecontroleerd. Tijdens het eerste jaar na de bouw moet de functionaliteit van de T-fences worden gegarandeerd door maandelijkse visuele inspecties en waar nodig onderhoud. Na een jaar moeten visuele inspecties en onderhoud ten minste na het einde van elk stormseizoen worden uitgevoerd. Daarnaast kunnen seizoensgebonden GPS-onderzoeken van de kustlijn bij eb worden gebruikt om te zien of de T-fences invloed hebben op de vorm van de kustlijn in de buurt. De natuurlijke regeneratie van mangroves wordt gedocumenteerd door soorten, grootte en dichtheid te registreren of door middel van foto's met vaste punten. Deze laatste kunnen ook worden gebruikt als een eenvoudig alternatief voor GPS-kustlijnonderzoeken.

Fysieke modellen bepalen het optimale ontwerp van de echte golfbrekers. De sterkte van de bamboepalen werd getest tijdens veldtesten van de hekken. Informatie over de duurzaamheid van bamboe is afgeleid van ervaringen met het gebruik van bamboe in Thailand. De lokale bevolking wordt geïnformeerd over en betrokken bij de geplande activiteit. Met technische ondersteuning bouwen lokale mensen golfbrekers, d.w.z. T-vormige hekken van natuurlijke materialen (bamboe). Doorlatende T-keringen belemmeren de aanvoer van sediment niet en creëren rustige wateromstandigheden voor de afzetting van sediment. De lange-oeverelementen breken de golven en de dwars-oeverelementen vangen sedimenten op die in de lange-oeverstromingen zweven. De openingen in de lange-oeverdelen verbeteren de sedimentinvoer in de velden die door de hekken worden gecreëerd tijdens vloed, terwijl de afvoer wordt versneld door de openingen tijdens eb, waardoor het bodemconsolidatieproces in de velden wordt versneld.

Dit hulpmiddel dient om de natuurlijke krachten die de kustlijn vormen te begrijpen en te projecteren om de optimale plaatsing en het ontwerp van golfbrekers te plannen: Beschikbare en veldgegevens gebruiken (voor alle seizoenen) over bathymetrie (diepteprofielen), golfhoogte, -richting en -periode; getijdenregime en -stromingen; sedimentsamenstelling (zeebodem en zwevend) en windpatronen, om numerieke modellen te kalibreren en te valideren. De resultaten van golfklimaat, getijdenregime, sedimenttransport en bathymetrie in kaart brengen. Geprojecteerde hydro- en sedimentdynamische omstandigheden gebruiken om de haalbaarheid, het beste ontwerp en de plaatsing van golfbrekers te bepalen.

Een technisch team ontwikkelde de methodologie en instrumenten om de informatie te verzamelen, organiseren en beoordelen. Het omvatte richtlijnen voor gegevensverzamelaars, een formaat om de informatie te downloaden, formulieren om toestemming te krijgen om de antwoorden te publiceren en foto's van de beste praktijken. Studenten van technische instituten werden getraind in het gebruiken en testen van de gegevensverzamelingsinstrumenten. Een lokale milieu-NGO richtte zich op het noordelijke deel van de staat, waar ze managers van grote toeristische bedrijven en projecten interviewden, op basis van de langetermijnrelatie van de NGO met de toeristische industrie. Het technische instituut richtte zich op het zuidelijke deel van de staat en interviewde kleinschalige hotels en huiseigenaren in kustgemeenschappen. Het technisch instituut bouwde een database op met de informatie uit beide gebieden. De database werd grondig herzien door het technische team en vervolgens gereviseerd door lokale experts (architecten, ingenieurs, biologen, oceanografen) in workshops, via e-mail en persoonlijke interviews georganiseerd door de drie organisaties.

Het kernteam van het project benaderde twee gemeentebesturen, de regionale hotelverenigingen, bijna 40 hoteleigenaren en -beheerders, faculteiten van technische instituten en architecten, en ingenieursverenigingen om hun interesse in deelname aan het project te peilen. De partners organiseerden panels en bijeenkomsten om het project, het belang ervan en vormen van deelname te presenteren. Deze fase was cruciaal om belangengroepen volledig te betrekken - niet alleen om informatie te verstrekken, maar nog belangrijker om hun bereidheid te vergroten om de resultaten te gebruiken. Belanghebbenden namen deel aan het kick-off proces, leverden informatie, beoordeelden de resultaten, herzagen elke geïdentificeerde praktijk en zijn momenteel betrokken bij de verspreiding van de catalogus.

De ontwikkeling van de catalogus met best practices werd gefaciliteerd door een kernteam van ervaren partners, elk met een eigen rol en niche. De rol en verantwoordelijkheden van elke partner zijn vastgelegd in een teamovereenkomst. De kernpartners waren: Het milieuagentschap van de staat, dat zich richt op het verminderen van risico's voor kustgemeenschappen en de toeristenindustrie. Het agentschap speelde een sleutelrol bij het afstemmen van de belangen van de partners, maar nam geen deel aan het kernteam. Een regionaal toerisme-initiatief, dat al 10 jaar in het gebied werkt om de impact van toerisme op het milieu te verminderen. Het initiatief heeft catalogi van best practices ontwikkeld, training en technische bijstand geleverd en zit in technische comités om gemeentelijke bestemmingsplannen te herzien. De plaatselijke architectuurschool leidt zowel studenten als professionals op en werkt samen met gemeenten om de stedelijke omstandigheden, het bestemmingsplan en de bouwvoorschriften te verbeteren. De school betrok docenten en studenten uit de sectoren oceaanbeheer, biologie en techniek bij het project en stelde tijd en faciliteiten beschikbaar voor de docenten. Een wereldwijde NGO-partner ontwikkelde instrumenten om de risico's van klimaatverandering aan de kust te beoordelen en het gebruik van natuurlijke verdedigingsmechanismen te bevorderen. De organisatie hielp bij het vormen van allianties en partnerschappen en zorgde voor financiering om het proces uit te voeren.

Een pluralistische bestuursraad bestaat meestal uit vertegenwoordigers van lokale overheden, overheidsdepartementen en -agentschappen, lokale gemeenschappen en soms bedrijfsorganisaties en wordt opgericht tijdens een onderhandelingsproces. De raad is verantwoordelijk voor het nemen van gezamenlijke beslissingen over kwesties met betrekking tot het behoud van natuurlijke hulpbronnen. De raad stuurt de implementatie van de overeenkomst voor gezamenlijk beheer en evalueert de resultaten en effecten van gezamenlijk beheer op basis van monitoring. De pluralistische bestuursraad is een essentieel element om het idee van "macht delen" om te zetten van theorie naar praktijk. Dit onderscheidt het van gecentraliseerd of particulier beheer waarbij slechts één partner de verantwoordelijkheid voor het nemen van beslissingen op zich neemt.