Topluluk toplantılarına verilen topluluk tepkisinin başarısı üzerine, genel toplumu ormansızlaşma sorunlarından ve altın langurun kötü durumundan haberdar etmek, hükümet, STK ve topluluk paydaşlarını bir araya getirmek için çok paydaşlı toplantılar ve seminerler düzenlemeye başladık. Bu, toplulukları korumada eşit ortaklar olarak entegre etmeye ve bölgesel topluluk içinde ormansızlaşma ve altın langurları vurgulamaya hizmet etti. Bu toplantılar hakkında yerel gazetelerde sık sık yazılar yazıldı ve altın langur bir Assam hayvanı olarak vurgulandı. Ayrıca projeye daha fazla itibar kazandırdı ve hükümetler, STK'lar ve topluluklar birlikte çalıştığında en güçlü koruma çözümüne odaklandı. Geçmişe bakıldığında, bu toplantılarda militanlardan kabile hükümeti temsilcilerine hızlı bir geçiş yapan yeni Bodoland Bölgesel Konseyi üyeleri için de bir odak noktası oluşturdu.

Topluluk toplantıları, topluluğu altın langur gibi özel flora ve faunalarının bir amiral gemisi tür olduğu, karşı karşıya olduğu sorun ve hükümet ve STK'ların toplulukların yardımı olmadan sorunu çözemeyeceği konusunda bilinçlendirir. Ayrıca bu ormanların onların ormanları olduğunu da vurgulayabiliriz. Toplulukların yardımını isteriz ki bu güçlenmenin ilk adımıdır çünkü topluluklar genellikle biz STK üyelerini kendilerinden daha güçlü olarak algılarlar. Bu aynı zamanda eşitler arasında bir koruma ortaklığı kurulmasına yönelik güvene dayalı bir ilişkinin başlangıcını oluşturur. Daha sonraki toplantılar, toplulukları ağaç fidanlıkları kurmak, ağaç dikmek veya devriye gezmek gibi doğrudan koruma eylemlerine dahil eder. Geçim kaynakları için ek atölye çalışmaları da yapabiliriz. Topluluk grupları kendiliğinden oluşabilir ya da biz onları atölye çalışmaları yoluyla teşvik edebiliriz. Bu tür toplantılar ve çalıştaylar devam ettikçe, STK'lar ve topluluklar arasında güven oluşur ve topluluk temelli örgütlerin (CBO'lar) oluşmasıyla projeye ve arazilere sahiplik veya sahiplenme duyguları gelişir.

Ortak yönetim anlaşmaları, köy ortak yönetim komitelerini kuran ilk 9 köy tarafından tarafsız bir kolaylaştırıcının yardımıyla kolaylaştırılmış köy toplantılarında hazırlanmıştır. İlk katılımcı taslak anlaşmalara dayanarak yerel yetkililer, bölge yönetmeliği şeklinde tek tip bir ortak yönetim anlaşması oluşturmaya karar verdi. Önerilen 9 anlaşma arasındaki farklar küçük olduğu için, Temmuz 2014'te düzenlenen ve kaymakam yardımcısının başkanlık ettiği bir çalıştayda bir uzlaşma yolu bulundu. Bu toplantıdan çıkan uzlaşı belgesi, 2014'ün ilerleyen aylarında köy ortak yönetim komitelerini oluşturan 10 köye de sunulmuştur. Ayrıca, yerel makamların talebi üzerine belge, Kaymakam tarafından resmi olarak onaylanmadan önce yasal devlet dairelerini içeren çeşitli toplantılar ve durum tespiti süreçlerinden geçmiştir. Nihai versiyon 19 köyün tamamına ve ayrıca Vietnam sınırı üzerinden Phong Nha-Ke Bang Ulusal parkının korunan alan yetkililerine ve korucularına dağıtıldı.

Hin Nam No PA'nın ve altı teknik biriminin yönetim yapısı 2013 yılında Laos Ulusal Üniversitesi'nin yardımıyla oluşturulmuştur. Her birim için taslak Görev Tanımları geliştirildi ve köylülere devredilecek görevler belirlendi. Bir pilot uygulama aşamasından sonra, yapının resmi olarak onaylanması önemli olacaktır. Köy düzeyinde, köylüler demokratik olarak seçilmiş köy ortak yönetim komiteleri (VCMC) ve köy küme ortak yönetim komiteleri (VCCMC) oluşturmuşlardır ve bunlar resmi anlaşmalar yoluyla doğal kaynakları korumak ve yönetmek için resmi olarak yetkilendirilmişlerdir. İlçe düzeyinde, bir ilçe ortak yönetim komitesi (DCMC), hükümet yetkililerini ve esas olarak ilçe düzeyinden paydaşları ve köy kümesi düzeyinden üyeleri bir araya getirir. Aşağıdan yukarıya, köyler köy kümesi seviyesine, onlar da daha üst seviyeye rapor verir. Yukarıdan aşağıya, daha yüksek seviyelerde alınan stratejik kararlar köy seviyelerinin girdilerini dikkate alır ve uygulanacak önlemler operasyonel seviyelere geri iletilir. Bu süreç, tüm paydaşların ihtiyaçlarını dile getirebilmelerini ve karar alma sürecine katılabilmelerini sağlar.

Hin Nam No NA'nın bugüne kadarki yönetişim ve yönetimi hakkında veri toplamak amacıyla Şubat 2014'te köy, köy kümesi, ilçe ve il düzeyinde bir yönetişim mevcut durum değerlendirmesi gerçekleştirilmiştir. Bu katılımcı uygulama, hayal kırıklıklarını ve sorunları dile getirmek için bir platform sağlamış ve çeşitli paydaşları bir araya getirerek Hin Nam No PA'nın yönü ve stratejik vizyonu hakkında fikir vermiştir. Yönetişim mevcut durum değerlendirmesi ayrıca ASEAN Biyoçeşitlilik Merkezi (Mardiastuti vd. 2013) tarafından geliştirilen bir öz değerlendirme yöntemine ve Hin Nam No projesi tarafından geliştirilen ve IUCN yayını "Korunan Alanların Yönetişimi" (Borrini-Feyerabend vd. 2013) Ek 3'e dayanan bir ankete dayalı olarak yönetim etkinliğini ve iyi yönetişimi ölçme alıştırmasını da içermiştir.

Bu yaklaşım, katılım konusunda istekli ve hazır olmaları ve hükümet tarafından sağlanan kaynakların sınırlılığı nedeniyle yerel köylüleri parkın yönetimine aktif olarak dahil etmeyi amaçlamaktadır. Katılımcı planlama ve raporlamaya dahil olan 19 köy ve 5 köy kümesine bölünmüş toplam 96 seçilmiş ortak yönetim komitesi üyesi bulunmaktadır. Bir diğer kilit strateji de köy korucularına, yaban hayatı gözlemlerini ve tehditleri kaydetmek için parka düzenli geziler yapmaları ve yasaların uygulanması için devriyeye çıkmaları için ödeme yapılmasıdır. Biyolojik çeşitliliğin izlenmesi ve devriye gezilmesi için ödenecek ücret, müzakereler yoluyla kararlaştırılmış ve dağlarda tırmanma gibi zor ve tehlikeli bir iş için adil bir tazminata dayandırılmıştır. Köylü koruculardan oluşan 77 kişilik bir ekip GPS ekipmanlarının kullanımı ve gözlemlerin kodlanmış kitapçıklara kaydedilmesi konusunda eğitilmiştir. Sahadan elde edilen tüm veri ve bilgiler SMART sistemine eklenmiştir. Ayrıca 4 köyde rehberlik, kayıkçılık, misafirhane ve ev pansiyonculuğu gibi eko-turizm hizmetlerinin sağlanmasında yer alan 35 hane bulunmaktadır. Köy hizmet sağlayıcıları iyi hizmet verebilmeleri için eğitilmiştir.

Lao yasası, biyolojik çeşitliliğin korunması için Toplam Korunan Bölgelerin (TPZ) belirlenmesi ve Kontrollü Kullanım Bölgelerine (CUZ) sınırlı erişim ve kullanımın düzenlenmesi için Ulusal Koruma Alanları içinde bölgeleme yapılmasını gerektirmektedir. Yerel bilgiye ve mevcut geleneksel haklara dayalı katılımcı bölgeleme, yerel toplulukların ortak yönetime katılmaları için önemli bir araçtır. Çalışmayı parkı çevreleyen 19 köy arasında bölüştürmek için hangi alanın hangi köy tarafından izleneceği ve kullanılacağının netleştirilmesi gerekmiş ve sınırlar kullanılan patikalara ve köylerin geleneksel haklarına göre belirlenmiştir. Parkur haritalama ve önemli özellikler, biyolojik çeşitlilik ve tehditler hakkında veri toplama çalışmaları köy korucuları tarafından yapıldı. Üretilen patika haritalarına dayanarak, köylülerden NTFP ve su ürünleri toplamak için ihtiyaç duydukları alanları tanımlamaları istenmiştir. Ayrıca, erişilemeyen alanları ve yaban hayatını korumak için yalnız bırakılması gereken alanları tanımlamaları istenmiştir. Toplamda, HNN NPA içindeki araziyi kontrol eden köyler, alanın %87'sinin TPZ ve %13'ünün CUZ olmasını önermektedir.