Er is een vijfledig proces om een WHS te worden.

1. Een eerste online aanvraag die ervoor zorgt dat er geen fundamentele belemmeringen zijn.

2. Een beoordeling van de kandidatuur door onpartijdige vertegenwoordigers.

3. Technisch advies om te discussiëren en te adviseren over gebieden die voor verbetering vatbaar zijn en over hoe een aanvraag met de grootste kans op succes kan worden ingediend.

4. Definitieve aanvraag met ondersteunend bewijsmateriaal, een rechtvaardiging voor de geografische afbakening van de locatie en een gedetailleerde uitleg van hoe de locatie voldoet aan elk van de criteria.

5. Als de aanvraag succesvol is, wordt de walvishistorische locatie (Whale Heritage Site, WHS) aangewezen en moet de organisatie jaarverslagen opstellen en indienen waarin wordt uitgelegd hoe aan de criteria wordt voldaan.

Door het accreditatieproces te doorlopen, moest The Bluff laten zien dat ze konden zorgen voor verantwoorde, duurzame praktijken en levenswijzen die voortdurend zouden worden verbeterd om zo de gezondheid en het welzijn van walvissen, dolfijnen en bruinvissen en hun oceaanhabitats te garanderen.

De bouwsteen is gebaseerd op het principe dat een gemeenschapsinitiatief om walvisachtigen en hun leefgebieden te beschermen het best tot zijn recht komt wanneer de lokale gemeenschappen er zelf eigenaar van zijn. Het stimuleert, versterkt en betrekt een gemeenschap en haar bedrijven, zodat zij direct profiteren van een gezonde en bloeiende oceaan.

Om de ontwikkeling van een WHS-initiatief te coördineren en te faciliteren, wordt een stuurgroep gevormd door lokale belanghebbenden. Dit zijn enthousiaste, creatieve en gepassioneerde personen die het proces sturen en helpen bij het opstarten, onderhouden en ondersteunen van het aanvraagproces.

Een effectieve WHS-stuurgroep moet volledig divers en inclusief zijn en representatief voor de gemeenschap en bestaan uit personeel, vrijwilligers en leden van de gemeenschap. Het doel is om te dienen als een mobiliserende kracht, niet als een bureaucratie. Het proces zinvol en doelgericht maken voor alle betrokkenen. Binnen het proces zijn er richtlijnen voor het oprichten van subcommissies of werkgroepen die zich richten op specifieke doelen en activiteiten.

Naast het leiden en managen van het aanvraagproces, moet de stuurgroep voortdurende verbetering laten zien in de hele gemeenschap met de verschillende initiatieven, door middel van jaarlijkse rapportage als een maatstaf voor de uitmuntendheid van WHS.

Het werk van de Sanghatan is louter om de Van Gujjars in de Chaur te empoweren door technieken voor het behoud van het ras te promoten, maar ze zijn niet direct betrokken bij de dagelijkse melkhandel en de winst. Toch houdt de Sanghatan maandelijks het aantal stieren, jonge kalveren, drachtige buffels en buffels die melk produceren bij. Van de 1528 buffels die in de Chaur worden gefokt, produceren momenteel ongeveer 475 buffels melk tijdens dit seizoen. Op dagelijkse basis wordt er in dit seizoen in totaal 700-800 liter melk verzameld, maar dit aantal stijgt tot 1100-1200 liter in de winter omdat dit het seizoen is waarin de buffels jonge kalveren baren.

De ontwikkeling van waardeketens en geïntegreerde marktsystemen waren essentiële hulpmiddelen om milieuherstel te koppelen aan economische veerkracht. Boeren werden gemobiliseerd en georganiseerd in groepen, verenigingen en coöperaties; groepen georganiseerd rond geselecteerde waardeketens, waarbij groepen in staat werden gesteld om contracten te ondertekenen en middelen en capaciteiten te delen. Betere onderhandelingen werden mogelijk dankzij het vertrouwen in de productie van een oogst dankzij voldoende water.

De technische capaciteiten van kleine boeren moeten worden versterkt op een manier die past bij hun situatie en die relevant is voor hun context. DryDev heeft dit gedaan door zich te richten op vaardigheden die nodig zijn om de productiviteit in drooglandomgevingen te verbeteren, zoals klimaatslimme landbouw, wateroogst op de boerderij en kleinschalige irrigatie.

Op dezelfde manier hebben nieuw gevormde groepen capaciteitsontwikkeling nodig op het gebied van bestuur, organisatie- en managementvaardigheden, probleemoplossing en begeleiding bij het leggen van de beste contacten met externe spelers en overheidsactoren.

Het doel van deze strategie is om de actoren te identificeren die een bepaalde mate van invloed hebben op het doelpubliek, hoe ze invloed uitoefenen, d.w.z. welke rol ze spelen in die interactie, evenals het niveau van deze invloed en hoe deze invloed kan worden gebruikt om bij te dragen aan gedragsverandering van het publiek dat bijdraagt aan de oplossing.

Deze strategie maakte het mogelijk om de relevante kenmerken van de doelgroep voor de communicatiecampagne te identificeren, evenals de elementen die de probleemsituatie in stand houden: persoonlijke kenmerken van de bewoners, externe factoren met betrekking tot de context en de locatie, en de motivatoren die acties vergemakkelijken om vast te stellen hoe mensen gemotiveerd kunnen worden om hun gedrag of percepties met betrekking tot het probleem te veranderen.

Het doel van deze strategie is het verkrijgen van gegevens om een baseline vast te stellen. Dit werd uitgevoerd door middel van enquêtes over sociale en bestuursindicatoren onder de bewoners van het interventiegebied (buurten die grenzen aan de Groene Gordel) en door interviews met geïdentificeerde leiders en andere belangrijke actoren.

Ons project is gebaseerd op de vooronderstelling dat boeren duurzaamheid willen en gestimuleerd worden om dit te bereiken. Geen enkel landbouwbedrijf zal op de lange termijn levensvatbaar zijn als het niet op een ecologisch en economisch verantwoorde manier gebeurt. Klimaatverandering heeft geleid tot een verhoogde frequentie van droogte en een verhoogde ernst van droogte in de westelijke regio's van Zuid-Afrika. De veebezetting neemt af als gevolg van de klimaatverandering, waardoor boeren hun inkomen moeten diversifiëren om te overleven. Als we niet veranderen, zal dat een verwoestende impact hebben op de biodiversiteit.

We stimuleren boeren om de biodiversiteit te beschermen door duurzamere landbouwpraktijken toe te passen, bijv. begrazing op rust, juiste veebezetting en herstel van habitats. Hoewel dit leidt tot minder, maar kwalitatief betere dieren, ervaart de boer nog steeds een inkomensverlies. We helpen de boer dit te compenseren door niet-agrarische activiteiten te ondernemen, zoals ecotoerisme.

Door onze voortdurende betrokkenheid bij de boer kunnen we eventuele problemen aanpakken en ervoor zorgen dat de boer actieve betrokkenheid bij het partnerschap ziet als een stimulans om zijn landbouwactiviteiten te verbeteren.

In Zuid-Arika hebben we het geluk dat we een zeer vooruitstrevend wetgevingsprogramma hebben voor natuurbehoud op privégrond. Het kader voor Biodiversity Stewardship maakt het mogelijk om privégronden vrijwillig op te nemen in het netwerk van beschermde gebieden volgens een duidelijk omschreven proces. Aangezien het proces goed is vastgelegd, is het relatief eenvoudig om het te implementeren en de verplichtingen worden goed begrepen. Gouvernementele natuurbeschermingsinstanties hebben echter beperkingen in hun capaciteit en vertrouwen op NGO's zoals het EWT om het proces te vergemakkelijken van het identificeren van geschikte eigendommen, het in contact komen met bereidwillige boeren en/of landeigenaren en het ontwikkelen van de bijbehorende instrumenten zoals het beheerplan voor de boerderij en de jaarlijkse werkplannen.

Landeigenaren ondertekenen een overeenkomst met de provinciale natuurbeschermingsautoriteiten waarin de verklaring formeel wordt opgenomen in de eigendomsakte van het eigendom. Dit raamwerk resulteert grotendeels in een win-win situatie: de biodiversiteit wordt behouden, het land is beter in staat om zijn instandhoudingsdoelen te halen in termen van multilaterale overeenkomsten en de boer heeft een duurzamere bedrijfsvoering om in zijn levensonderhoud te voorzien. Bijkomende voordelen zijn er voor de lokale gemeenschappen door mogelijkheden voor ondernemerschap. Om onze natuurbeschermingsuitwisseling voort te zetten, hebben we dit raamwerk samengevoegd met andere overeenkomsten tussen de boer en de EWT.