Implementatie | PANORAMA

Laat consumenten spelt herontdekken als glutenvrij en gezond voedsel - en als vogelvriendelijke habitat

Consumenten hebben de gezondheidsvoordelen van oude variëteiten ontdekt en de stijgende populariteit van glutenvrije producten heeft het gebruik van niet-glutenhoudende speciale granen, zoals spelt, doen toenemen. In een rapport uit 2004 van het Australische ministerie van Industrie en Investeringen staat dat: "In diervoeder is de vezel van de schil van spelt vooral gunstig voor herkauwers, zoals vee, omdat het de verteerbaarheid van het voer verhoogt en acidoseproblemen vermindert." Het opnemen van spelt in een vruchtwisseling en het gebruik ervan om afnemende vogelsoorten aan te trekken, kan een nuttige methode zijn voor boerderijen om extra klanten aan te trekken via wildobservatie (eco-agitourisme). Door dit waardetoevoegende aspect kan het publiek beter worden voorgelicht over het belang van het ondersteunen van de lokale landbouw en het begrijpen van het verband tussen landbouw, biodiversiteit, habitat voor wilde dieren, natuur voor onze natuurlijke systemen en voedselvoorziening.

In de afgelopen jaren is spelt opnieuw opgedoken als een levensvatbaar product en een belangrijk geldgewas, vooral voor biologische en ambachtelijke kleine graantelers op de markt voor gezonde voeding, zowel in de VS als in Europa. Naar verluidt is spelt veel makkelijker te verteren dan tarwe en zijn de voedingsstoffen beter "biobeschikbaar", dat wil zeggen, gemakkelijker toegankelijk tijdens de spijsvertering.

Spelt, een niet genetisch gemodificeerd gewas, is qua fysieke structuur en groeiseizoen vergelijkbaar met de typische inheemse grassen die worden gebruikt voor hooi en kan dus denkbaar voldoen aan de behoeften van broedende graslandafhankelijke vogels en andere wilde dieren. Oogsten na deze datum heeft geen invloed op de broedvogelmaanden, in tegenstelling tot het oogsten van hooi van koele graslanden of andere graangewassen zoals rogge, haver, gerst of tarwe. Door spelt op te nemen in de rotatie van een boer, biedt het gewas een alternatief voor economische diversiteit en kritieke habitat voor wilde dieren om de biodiversiteit te vergroten.

Implementatie

Documentatie en verspreiding van resultaten

Lokaal

Boeren vertrouwd maken met spelt als vogelvriendelijk en economisch rendabel gewas

Meer boeren moeten weten over spelt en het nut ervan in de voedselproductie. Door voorlichting en demonstraties kan het een haalbare optie zijn voor andere landbouwproducenten om in hun rotaties op te nemen, wat hun inkomsten uit de landbouw zal diversifiëren.

De productiekosten/inkomsten van spelt in vergelijking met de productiekosten/inkomsten van tarwe en soja bleken een veel betere optie voor producenten om hun gewassen te diversifiëren, vanwege het gebruik van spelt op de huidige consumentenmarkt. Spelt heeft momenteel een gevestigde markt als zowel diervoeder als graan voor menselijke consumptie.

In tegenstelling tot hooi of gras als biobrandstof, wordt spelt geplant met conventionele landbouwmachines, zodat de kosten voor het verkrijgen van gespecialiseerde plant- of oogstmachines (zoals die voor warm seasongrass) niet van toepassing zijn. Daarom waren boeren meer geneigd om het te proberen.

Planningsfase

Implementatie

Nationaal

Kustlijn herschikking

Breuk in de zeewering

RSPB

Twee gaten van 20 m in de zeewering werden in twee dagen gemaakt om de getijden in het gebied te laten komen. De secundaire zeewering achter het veld werd verhoogd tot de voorspelde stormvloedhoogte van 1 op 50 jaar, voordat de gaten werden gegraven. Andere vereiste technische werken, met name het blokkeren van duikers naar een afwateringskanaal achter de zeewering, werden ook uitgevoerd op basis van de aanbevelingen van de "ontwerp- en impactstudie".

Vóór de jaren 1950, toen de zeewering (die in 2003 werd doorbroken) werd gebouwd, was het gebied dat "Meddat Marsh Field" omvat een waterrijk kustgebied. Op een Ordnance Survey-kaart uit 1872 was te zien dat er zowel slikken als schorren (op de kaart aangegeven als 'onderhevig aan overstromingen') in dat gebied voorkwamen. Bovendien was het veld vóór het project moeilijk droog te houden en omdat het niet was omgeploegd, was veel van de topografie (waaronder relict kwelderkreken) nog aanwezig.

Het Nigg Bay project was het eerste in zijn soort in Schotland en daarom was er geen ervaring met de vereiste toestemmingen, of de processen die nodig zijn om deze toestemmingen te verkrijgen, onder het Schotse systeem. Bijgevolg stelde de RSPB een lange lijst op van mogelijke betrokken regelgevingen en werden de relevante agentschappen geraadpleegd.

Implementatie

Lokaal

Leren door te doen

Het team hield rekening met gebeurtenissen tijdens de lange implementatie (11 jaar voor de bouwwerkzaamheden met 5 jaar voorbereidend werk) om een succesvolle EbA-oplossing te creëren. In wezen gebruikten ze adaptief beheer voor hun implementatie. De grote overstroming van 2005, midden in het werk, had een grote impact op het gebied en op de uiteindelijke implementatie van de oplossing. Ze hielden ook rekening met de bezorgdheid van het publiek (zie hierboven) om tot een uiteindelijke oplossing te komen die door velen wordt gewaardeerd.

Ruimte hebben voor een natuurlijke ontwikkeling van de riviermorfologie in de loop der tijd.

De overstroming toonde aan dat gebieden zonder grasmat erosieschade opliepen. De beste bescherming was te vinden waar de technische oeverbeschermingsmaatregelen werden aangevuld met de aanplant van wilgen of graszoden. Vooral de dunne wilgenstaven die na elke twee tot drie jaar terugsnoeien ontstaan, bieden een uitzonderlijk goed houvast. Bovendien zijn veel van de nieuwe structuren die zijn ontstaan als gevolg van de overstromingsschade, zoals poelen, dalen en grindbanken, nu verbonden met de rivier de Isar, afhankelijk van de afvoer, en bieden ze habitats voor jonge vissen en macro-invertebraten. Tegelijkertijd wordt het biotoopkarakter van deze gebieden versterkt doordat er dood hout achterblijft na overstromingen. Deze kleine biotopen werden onderhouden en beschermd met graszoden en wilgen. Op de oppervlakken die door overstromingen werden blootgelegd, ontwikkelden zich in het daaropvolgende jaar dunne, maar rijk bloeiende grasgemeenschappen met een hoge ecologische waarde.

Afwegingen maken tussen verschillende prioriteiten

De interdisciplinaire werkgroep "Isar-Plan" werd in 1995 opgericht, met leden van de stad München, het staatsbureau voor waterbeheer München en de "Isar-Allianz". De groep onderzocht de overstromingssituatie, de behoefte aan recreatiegebieden langs de rivier en de biodiversiteit van het gebied. Het onderzoek omvatte een uitgebreide atlas van fauna en flora, bestaand openbaar gebruik en ruimtelijke kwaliteiten, die later werden samengevoegd tot een conflict- en waardeanalyse van alle aspecten in relatie tot elkaar. Op basis van deze bevindingen werden ontwikkelingsdoelen gedefinieerd. Er werden waterkerende maatregelen gekozen die de bestaande ondergroei op de dijken grotendeels in stand hielden om ecosystemen te behouden en gebieden voor recreatie te hebben. Er werd voldoende afvoercapaciteit gegenereerd door de hoofdgeulbedding te verbreden, wat tegelijkertijd een bijna-natuurlijke en vlakke rivieroeverstabilisatie mogelijk maakt.

Hydrologische modellering helpt om te bepalen wat nodig en mogelijk is voor het herstel van de rivier en een geschikt debiet. Bovendien was het grootste deel van de rivier in dat gebied gekanaliseerd, maar een deel vlakbij de stad had zijn karakter behouden, zodat het als voorbeeldfunctie van de rivier kon dienen. Tot slot was een goede samenwerking tussen belanghebbenden voor het afwegen van prioriteiten tussen hoogwaterbescherming, natuur en recreatie essentieel.

Het ontwerp van ruwe hellingen bevordert de natuurlijke ontwikkeling van het rivierregime. Met hun poelen, stenen rotstrappen en de stroomafwaarts gelegen grindbanken en grindsteeneilanden hebben ze een belangrijke ecologische functie en dragen ze bij aan de algehele morfologische ontwikkeling van de rivierbedding. Ze vormen ook een aantrekkelijke plek voor recreatie. Dynamisch ontwikkelende oevers zijn een bijzonder kenmerk van de natuurlijke rivier, die verandert en zich terugtrekt bij hoge waterstanden en overstromingen. Om erosie in de toekomst te voorkomen, zijn er om veiligheidsredenen echter beschermingsmaatregelen aan de achterkant geïmplementeerd. In de binnenstad had het Isarplan te maken met verschillende beperkingen voor de ontwikkeling van de rivier vanwege de bestaande infrastructuur, en met de controversiële publieke discussies over twee concurrerende herstelontwerpen (zie hierboven). Er werd een slim compromis tussen de twee ontwerpen bereikt met versterkingen onder de grond en bedekt met vegetatie om een natuurlijk uiterlijk te creëren.

Ontwikkeling van de bijenteelt

Training van beekepers

GIZ/ICCAS

Een van de belangrijkste bedreigingen voor het gebied in kwestie is de achteruitgang als gevolg van het kappen van mangrovebomen om ze te gebruiken voor inkomensgenererende doeleinden. De bijenteelt werd geïntroduceerd als een alternatief middel van bestaan dat de leden van de gemeenschap in staat stelt om de hulpbronnen van de mangroven te gebruiken zonder deze te beschadigen, zodat het mangrovebos intact blijft.

Bovendien zullen de boeren in de omgeving profiteren van de bijenkorven in het gebied. Niet alleen zullen de bijen helpen bij de bestuiving en de uiteindelijke gezondheid van het mangrovebos, ze zullen ook helpen bij de bestuiving van gewassen op boerderijen in de omgeving. Hierdoor kunnen andere leden van de gemeenschap indirect profiteren van de introductie van bijenteelt als een alternatief middel van bestaan.

Een aantal leden van de gemeenschap werd getraind in verschillende aspecten van het houden van bijen. Van het verzorgen van de bijenkorven, bijenziekten en -plagen tot het oogsten van honing. Deze trainingen werden mogelijk gemaakt door samenwerking met instellingen voor tertiair onderwijs en de Landbouwdivisie. Hierdoor kon het RECCOMM project gebruik maken van de capaciteit die al in het land aanwezig is en die capaciteit/kennis delen met de lokale gemeenschap.

Aangezien bijenteelt niet onmiddellijk een inkomen oplevert, moeten de betrokken personen toegewijd zijn aan de taak. Er moet een breed net worden uitgeworpen om de interesse van individuen te wekken en het proces moet vanaf het begin duidelijk zijn. Zo krijgen de potentiële deelnemers een duidelijk beeld van wat er van hen verwacht wordt om hun nieuwe broodwinning tot een succes te maken. Een onderneming als deze vereist de volledige steun van een toegewijde kerngroep van mensen om de kans te verkleinen dat de groep uit elkaar valt. De training moet niet alleen technische vaardigheden omvatten, maar ook management- en marketingvaardigheden. Zo worden de nieuwe imkers voorbereid op de verkoop en distributie van hun product.

Beginfase

Implementatie

Lokaal

Mangrovebossen en herbegroeiing aan de kust

Mangrove herbeplanting

GIZ/ICCAS

Het natuurlijke mangrovebos en de kustvegetatie van het projectgebied zijn de afgelopen jaren ernstig aangetast door het niet-duurzame gebruik door leden van de gemeenschap in combinatie met de negatieve invloed van aspecten van klimaatverandering. Door deze aantasting zijn de kustgemeenschappen kwetsbaarder geworden voor de gevolgen van klimaatverandering, zoals orkanen, stormvloeden en kustoverstromingen. Bovendien was er weinig (niet-mangrove) vegetatie aan de kust, wat de stabiliteit van het kustgebied (strand) verminderde.

De herbeplanting van mangrovesoorten verbetert de gezondheid van het mangrovegebied en zijn ecosysteemdiensten met betrekking tot kustbescherming en habitatvoorziening voor verschillende flora en fauna.

Aangezien niet-mangrove maar zouttolerante soorten noodzakelijk zijn voor de algehele stabiliteit van het strand en de gezondheid van het kustgebied, is het van cruciaal belang om een bron van (bij voorkeur lokale) soorten te hebben die gebruikt kunnen worden voor herbegroeiing. Dit vereist de steun van agentschappen/NGO's die de relevante ondersteuning kunnen bieden. Er is ook nood aan capaciteitsontwikkeling voor leden van de gemeenschap over het proces van herbegroeiing. Ze zijn dan in staat om het proces zelf voort te zetten, wat leidt tot de duurzaamheid van de maatregelen op de lange termijn.

Bij het herstellen/heraanplanten van vegetatie is het belangrijk om de dynamiek van de omgeving te kennen. Potentiële verliezen als gevolg van golfslag moeten worden overwogen, samen met de mogelijkheden van weinig tot geen verlies als planten minder worden blootgesteld aan golfslag en erosie door de zee. Het grootste verlies aan vegetatie trad op in delen van het mangrovebos die het dichtst bij de kust lagen, waar de hoge golfslag resulteerde in 100% verlies van de zaailingen. Daarentegen groeiden de zaailingen die verder van de kust waren geplant met meer dan 90%. Als er besloten wordt om het kustgebied te herbegroeien, moeten de zaailingen voor replicatiedoeleinden worden geplant in materiaal zoals bamboe, dat stevig genoeg is om de golfenergie te weerstaan. Daarnaast is het van cruciaal belang dat de gemeenschap zich bewust is van het probleem, zodat onbedoelde vernietiging van de planten beperkt blijft.

Oprichting van een medebeheerstructuur

Capaciteitsontwikkeling voor lokale belanghebbenden

GIZ/ICCAS

Om institutionele capaciteit op te bouwen en de implementatie en toekomstige navolging op nationaal niveau te ondersteunen, is er een medebeheerstructuur opgezet: de Northern Telescope Mangrove Management Board (NTMMB). Dit zorgt ervoor dat de gemeenschap samenwerkt met overheidsfunctionarissen om het project te beheren en helpt ook om het mangrovebeschermingsbeleid in Telescope te handhaven.

De gemeenschap is verantwoordelijk voor het project, terwijl de zeer beperkte middelen van het overheidspersoneel worden aangevuld, waardoor de bescherming van de mangroves op de lange termijn wordt ondersteund.

NTMMB bestaat uit vijf leden van de lokale gemeenschap en één lid van de St. Andrew Development Organisation (SADO), evenals leden van het ministerie van Toerisme en Cultuur en drie afdelingen van het MoALFF (Agriculture, Lands, Forestry, and Fisheries), en de milieuafdeling van het ministerie van Onderwijs, Human Resource Development en Milieu. Er worden maandelijkse bestuursvergaderingen gehouden.

De gemeenschapsleden van de NTMMB hebben training gekregen over het opzetten en functioneren van een gemeenschapsorganisatie. Omdat Co-Management een gezamenlijk bestuur met de overheid en autoriteiten betekent, was ook technische capaciteitsopbouw belangrijk, onder andere op het gebied van mangroveaanplant, -beheer en -monitoring.

Er zijn gevestigde entiteiten nodig voor de ontwikkeling van een medebeheercomponent. Er moeten van tevoren duidelijke richtlijnen worden opgesteld die rechtstreeks aangeven wat er wordt verwacht van de entiteiten die betrokken zijn bij het co-managementproces. Deze richtlijnen moeten aangeven welke partijen verantwoordelijk zijn voor bepaalde gebieden met betrekking tot het beheer van het gebied, van public relations tot monitoring tot het aantrekken van fondsen. Aangezien de vertegenwoordigers van de gemeenschap vaker contact hebben met het gebied dan de vertegenwoordigers van de overheid, zou er een mechanisme moeten zijn voor regelmatige rapportage. Dit zou zorgen voor een effectief communicatiekanaal waardoor alle partijen op de hoogte zijn van acties met betrekking tot het projectgebied.

In het geval dat er geen bestaande organen zijn voor het opzetten van een medebeheerstructuur, moeten de inspanningen voor capaciteitsontwikkeling worden onderzocht voor de mogelijke oprichting van de vereiste entiteiten.

Beginfase

Implementatie

Lokaal

Implementatie en controle

Contractuele overeenkomsten met Duitse bedrijven RISTIC GmbH en ALNATURA zijn in 2015 resp. 2016 gesloten (elk 50.000,00 US$). FUNDECODES, de Conservation Credit Unit (CCU) verkopende organisatie ASEPALECO en de Costa Ricas National Protected Area Authority (SINAC) zijn verantwoordelijk voor de implementatie van het restauratie- en beschermingsproject en zijn contractueel doelstellingen voor 10 jaar overeengekomen. FUNDECODES rapporteert jaarlijks aan het CCU-inkoopbedrijf RISTIC GmbH. Het hele proces wordt jaarlijks gecontroleerd door Globale Conservation Standards (GCS).

FUNDECODES is door GIZ ondersteund bij het ontwikkelen van een marketingstrategie om CCU op nationaal en internationaal niveau te verkopen.
GIZ heeft coaching op verzoek geleverd om marketing en MRV te implementeren aan GCS, Ristic GmbH.

Na 3 jaar technische en financiële steun van GIZ aan het hele proces, is FUNDECODES nu volledig eigenaar en verantwoordelijk om het proces zelf te beheren.

Implementatie

Bewaking

Lokaal

Herstel van rituelen in verband met het behoud en gebruik van water

Recuperación de rituales asociados a la conservación y uso del agua

will be added later

Recuperación de rituales asociados a la conservación y uso del agua

will be added later

Volgens het wereldbeeld van Andesvolken zoals de Quispillaccta is de lokale wereld (of Pacha) een levend wezen bevolkt door levende wezens en godheden van allerlei aard. Alles wat ons vergezelt in deze wereld wordt waargenomen en gezien als levend en een persoon met wie mensen communiceren en praten. Water is een persoon met zijn eigen kennis, en op momenten van hoge emotionaliteit is het Yakumama (Moeder Water), en zo wordt de relatie opgevat in termen van wederkerigheid.

De revitalisering van collectieve rituelen is gericht op het herscheppen van de mens, met een hoge gevoeligheid en capaciteit voor een open en voortdurend gesprek, omdat we alleen dan in staat zullen zijn om de harmonie te creëren die handig is voor alle anderen (mensen, natuur en godheden), en ons ook door anderen te laten opvoeden. Een rituele activiteit is niets anders dan een collectieve en gezamenlijke actie onder elkaar. Het betekent dat mensen ayni (samenwerking, solidariteit, wederzijdse steun) doen met de natuur en met de godheden, wat yarqa aspiy (schoonmaken van waterkanalen) ons laat zien: mensen in wederkerige actie met het water dat zijn "geboorte" viert. Rituelen voor toestemming, bezoeken aan "waterbroedplaatsen" en rituelen voor rustig water worden in regenjaren gehouden met de Yachaq (wijze personen).

De aanwezigheid van de Yachaq (wijze personen met betrekking tot water) en de families die als merkwaardig worden beschouwd, aangezien het "kweken van water" een voorouderlijke praktijk is die terug te vinden is in het collectieve geheugen van deze plaats.
De lokale krachten, gepromoot door een lokaal team (ABA) dat in interactie is met de gemeenschap met motiverende effecten.
Dialoog van kennis, versterking van het vertrouwen in de eigen weg van de bevolking en culturele bevestiging.

De waarde van (traditionele) kennis en wijsheid voor aanpassing aan klimaatverandering wordt versterkt en praktijken en activiteiten voor het "kweken van water" worden versterkt. Rituele praktijken voor het kweken van water werden geherwaardeerd - om regen op te roepen, om regen te sturen wanneer er een overschot is, maar ook om het hoofd te bieden aan klimaatverschijnselen zoals ijzige hagel, enz.
Wederkerigheid dient niet alleen om families te helpen bij de landbouwproductie, maar biedt ook begeleiding in alle aspecten, bijvoorbeeld bij de gezondheid van de familie, bij het op de markt brengen van producten, bij de opvoeding van kinderen, enz.
Een aspect dat de implementatie van deze component belemmert, is de neiging naar een extractieve kijk op water: De moderne opvatting van water als een louter fysieke hulpbron die geëxploiteerd moet worden door middel van "irrigatieprojecten" die op de gemeentelijke agenda zijn gezet, belemmert het vertrouwen in hun oorspronkelijke opvattingen. Hiervoor was een lang proces van gemeentelijke reflectie nodig.

Implementatie

Lokaal