Situatieanalyse - Nationale context voor handhaving van geselecteerd beschermd gebied

Om je handhavingsstrategie te ontwikkelen moet je belangrijke informatie verzamelen en begrijpen. Deze omvatten de ligging van het gebied (waarom is het beschermde gebied belangrijk, wat zijn de natuurlijke rijkdommen die bescherming nodig hebben), het wettelijke kader (welke wetten zijn van toepassing, welke instanties zijn betrokken bij de handhaving/het beheer van beschermde gebieden), en tot slot waar wil je je op richten: handhavingsdoelen.

Geïnformeerde, capabele mensen moeten bij het proces betrokken worden. Handhavingsdoelen moeten S.M.A.R.T (Specifiek, Meetbaar, Haalbaar, Relevant en Tijdgebonden) zijn, dit kan alleen als de context correct is weergegeven.

De context is belangrijk bij het ontwerpen van handhavingsdoelen. Een participatief proces zorgt voor steun en betrokkenheid van partnerorganisaties en gemeenschappen, waardoor handhaving "makkelijker" wordt.

Uitvoeren van een gezamenlijke diagnose voor de selectie van plantensoorten en proeflocatie.

Een van de eerste vereisten voor actie was om samen te werken met de projectreferenten in de stam om een inventarisatie te maken van potentiële locaties voor zaadplantproeven en om bepaalde plantensoorten te identificeren en te selecteren die nodig waren voor het proces. Voor deze stap moest specifieke expertise op het gebied van ecologie en plantkunde worden ingezet, evenals traditionele kennis, en moest een validatieproces worden opgezet door de verschillende niveaus van de betrokken lokale autoriteiten.

Een goede communicatie met de lokale leiders van de stammen was een kritieke factor om deze stap te voltooien. Er werden projectpresentatieceremonies gehouden, gevolgd door verschillende veldbezoeken met ecologische experts om het scala aan mogelijkheden op een rijtje te zetten en de uiteindelijke keuze van deze proeflocaties aan de lokale leiders over te laten. De projectcoördinatoren pasten zich flexibel aan aan de beperkingen van de locatie en menselijke factoren die verband hielden met de gewenste wijze van organisatie door de lokale leiders.

Blijf flexibel bij het implementeren van oplossingen; blijf luisteren naar de referentiepunten van de lokale gemeenschap om tot een gedeelde en overeengekomen diagnose te komen en valideer projectopties die lokale partners zich hebben toegeëigend.

Profiel op siteniveau en analyse van bestuurlijke hiaten

Er werd een kort profiel op siteniveau (baseline) ontwikkeld om inzicht te krijgen in de bestuurlijke hiaten en problemen in de beschermde gebieden. In dit geval werd ook een SAGE geïdentificeerd om te helpen bij een snelle beoordeling van bestuurskwesties. Dit proces hielp ook bij het identificeren van de belangrijkste belanghebbenden die relevant zijn voor de implementatie van het project op siteniveau.

De buy-in van de gemeenschap en de betrokkenheid van de overheid en andere belanghebbenden maakten het proces meer participatief. Het gebruik van het SAGE-instrument stimuleerde meer interactie en droeg bij aan de uitvoering van het project. De technische staf en de veldteams waren ook altijd beschikbaar om het proces te begeleiden.

Voor het basisonderzoek om het profiel op locatieniveau en de analyse van de bestuurlijke kloof vast te stellen, was de medewerking en medewerking van andere belanghebbenden nodig, vooral van de traditionele leiders en de overheid. Het is ook een langzaam proces dat adequate planning en voorbereiding vereist.

Het begin van het herstel van de micro-waterschuur

Het empowermentproces van de actoren begon met uitwisselingsreizen georganiseerd door de Puca Community Foundation, het Forest Conservation Institute (ICF) en de gemeente Las Flores met de steun van het PROCAMBIO-project, geïmplementeerd door GIZ.

Deze uitwisselingen vonden plaats in de micro-waterschuren van Las Balanzas (in het Güisayote Biologisch Reservaat) en Río Hondo (in de gemeente San Marcos), beide in het departement Ocotepeque, waar een groen fonds en het compensatiemechanisme voor ecosysteem-waterdiensten (MCSEH) zijn geïmplementeerd.

  • De gemeenschappen waren zich ervan bewust dat ze moesten beginnen met het beschermen van de micro-waterscheiding als ze hun watervoorziening wilden garanderen.
  • De communicatie tussen de basisorganisaties en de gemeentelijke autoriteiten en instellingen die in het gebied aanwezig waren, zorgde voor een goede coördinatie.
  • Door de ervaring van de waterschappen van de microwaterschappen Las Balanzas en Rio Hondo te kennen, was het mogelijk om vast te stellen hoe de belangrijkste uitdagingen bij de implementatie van het compensatiemechanisme en het groene fonds opgelost kunnen worden.
  • Interinstitutionele coördinatie is essentieel om de deelname van alle bij het proces betrokken organisaties en actoren te garanderen.
Samenwerking

Blue Parks is sterk afhankelijk van samenwerking met andere natuurbeschermings-NGO's, communicatie- en marketingprofessionals, regeringsleiders, MPA-managers, wetenschappers en lokale oceaanvoorvechters. Voor de groei van het netwerk van Blue Parks en de versterking van de Blue Park standaard voor behoudseffectiviteit zijn veel partners nodig.

Blue Parks heeft geprofiteerd van de bijdragen van vele partners. Deze samenwerkingen zijn mogelijk gemaakt door een groeiend besef dat MPA's alleen niet voldoende zijn om de biodiversiteit te beschermen -- dat we MPA's van hoge kwaliteit volledig moeten implementeren om resultaten op het gebied van natuurbehoud te zien, en de meeste MPA's zijn nog niet goed geïmplementeerd.

Deze samenwerkingen zijn ook voortgekomen uit de lange geschiedenis van het Marine Conservation Institute als betrouwbare partner voor mariene wetenschappers, natuurbeschermingsorganisaties en overheden.

Het onderhouden van samenwerkingsverbanden tussen verschillende sectoren (overheid, NGO's, academische wereld) vereist duidelijke communicatie. We hebben gemerkt dat regelmatige, maar niet te frequente communicatie met deze partners de samenwerking actief houdt en dat deze communicatie het meest effectief is als deze is afgestemd op de doelgroep.

Internationale wetenschappelijke expertise - De Blue Parks Wetenschapsraad

De Wetenschapsraad bestaat uit meer dan 30 gerenommeerde deskundigen op het gebied van mariene wetenschap uit de hele wereld die beslissingen nemen over de prijzen en helpen bij het verfijnen van de criteria. Hun expertise is essentieel voor het Blue Parks-initiatief omdat ze het initiatief baseren op goede wetenschap.

De leden van de Wetenschapsraad zijn vooraanstaande deskundigen op het gebied van wetenschap met betrekking tot beschermde mariene gebieden -- met name de kwaliteit van beschermde mariene gebieden -- inclusief beheer, bestuur, ontwerp, monitoring en naleving -- en resultaten. Deze experts zorgen ervoor dat de Blue Park criteria up-to-date zijn, de best beschikbare wetenschap met betrekking tot MPA resultaten weerspiegelen en een zinvolle wereldwijde standaard bieden voor effectieve mariene bescherming. Met hun diepgaande kennis van de Blue Parks standaard, beoordelen de leden van de Wetenschapsraad ook de genomineerden voor Blue Parks aan de hand van deze standaard, om ervoor te zorgen dat de Blue Park Award beslissingen geloofwaardig zijn.

Het Blue Parks initiatief is afhankelijk van de geloofwaardigheid van de rol die de Wetenschapsraad speelt bij het vaststellen van de Blue Parks standaard en het evalueren van genomineerden. De leden van de Wetenschapsraad zetten hun tijd en expertise vrijwillig in voor het initiatief en zetten zich in voor de verbetering van de wereldwijde bescherming van de zee.

Het Blue Parks team van het Marine Conservation Institute streeft ernaar om positieve en productieve ervaringen mogelijk te maken voor de leden van de Wetenschapsraad. We gaan zorgvuldig om met de tijd en goede wil van de leden en we zoeken naar mogelijkheden om samen te werken aan verwant onderzoek of andere projecten.

Het vergemakkelijken van besluitvorming op basis van consensus tussen leden in verschillende tijdzones is een uitdaging - een die we altijd proberen te overwinnen. We vertrouwen sterk op e-mail, zoomgesprekken en soms opgenomen video's om te communiceren over Blue Park Award beslissingen. We hebben gemerkt dat zorgvuldige documentatie belangrijk is. Het is ook nuttig om af en toe persoonlijk contact te hebben.

Wees creatief met de methodologie

Training over een intersectoraal onderwerp zoals klimaatverandering en gezondheid is een grotere uitdaging voor deelnemers omdat hun academische en praktische achtergrondkennis misschien niet beide onderwerpen dekt. De training zal waarschijnlijk veel nieuwe informatie bevatten voor elke deelnemer. Gezien de complexiteit van het onderwerp is het nog belangrijker om een breed scala aan methodologische benaderingen te ontwikkelen en te gebruiken om tijdens de training energie en focus te behouden.

Interactieve en innovatieve methoden vereisen een goede voorbereiding van de presentatoren. Vaak is het nodig om hulpmiddelen of specifieke inhoud voor te bereiden. Het gebruik van sommige methoden kan een uitdaging zijn voor deelnemers die er nog nooit mee in aanraking zijn geweest en kan meer tijd in beslag nemen dan oorspronkelijk verwacht.

  • Voeg verschillende geanimeerde of begeleide groepswerksessies toe
    • Bijvoorbeeld: verdeel de deelnemers in verschillende subgroepen (bijv. per ziektetype: door vectoren overgedragen, via water en voedsel, door de lucht overgedragen, zoönotisch, directe gevolgen) en laat ze uitzoeken welke ziekten ze moeten kiezen, hoe ze het verband moeten onderzoeken (kwetsbaarheidsbeoordeling) en hoe ze zich moeten aanpassen aan de gevolgen van de klimaatverandering (nationale planning voor aanpassing van de volksgezondheid).
  • Vermijd ellenlange verslagen die de inhoud van de vorige dag herhalen; stel in plaats daarvan vragen in de vorm van een groepsspel (quiz);
  • Deel dia's en samenvattingen zodat deelnemers vrijer kunnen communiceren en niet de drang voelen om alles op te schrijven;
  • Gebruik elke dag een andere ijsbreker zodat de groep elkaar beter leert kennen;
  • Plan locatiebezoeken, gastlezingen en organiseer posterpresentaties voor de deelnemers.
Trainingen op maat ontwerpen voor een specifiek doel

De relatie tussen klimaatverandering en gezondheid is zeer complex, omdat veel verschillende gebieden samenkomen op dit kruispunt. Uit de ervaring met de training is gebleken dat de training moet worden afgestemd op de deelnemers. Dit moet worden gebaseerd op de voorkennis van de deelnemers, hun professionele positie en het algemene niveau van de implementatie van klimaat- en gezondheidsactiviteiten in hun respectieve landen.
Op basis van de ervaring die is opgedaan met het gebruik van de trainingshandleiding in de praktijk, zijn verschillende aangepaste formats denkbaar:

  • Trainingen op beginners- en gevorderd niveau;
  • Thematische training: inleiding in het wetenschappelijke verband tussen gezondheid en klimaatverandering;
  • Beleidstraining: diepgaande oefeningen om kernbeleidsdocumenten te ontwikkelen, zoals een risico- en kwetsbaarheidsbeoordeling voor het klimaat en een nationaal plan voor aanpassing aan de volksgezondheid;
  • Klimaatgovernance-training: analyse van de respectieve standpunten van het ministerie van Volksgezondheid over het klimaat - vaststellen hoe klimaatkwesties kunnen worden geïntegreerd in het gezondheidsbeleid, hoe klimaatbeleidsdocumenten kunnen worden ontwikkeld, leren over mogelijke coördinatiemechanismen, benadrukken van de internationale mechanismen inzake klimaatverandering, hoe klimaatkwesties kunnen worden geïntegreerd in het ministerie van Volksgezondheid.

Het succes van het op maat maken van de training hangt af van de informatie die beschikbaar is op het voorbereidingsniveau en de vaardigheden en flexibiliteit van de trainer. Voorafgaande vragenlijsten voor deelnemers kunnen helpen bij het bepalen van hun interesse en eerdere ervaring. De trainer moet kennis hebben van klimaatverandering, gezondheid, hydrometeorologie en het milieu, en de kerndocumenten van deze gebieden beheersen. Aangezien dit een zeldzaam profiel is, maakt het vroeg bepalen van het doel van de training het ook gemakkelijker om een geschikte trainer te vinden.

  • Potentiële instructeurs moeten zeer ervaren zijn omdat de handleiding verschillende onderwerpen behandelt;
  • Het gebruik van de 16 modules van deze training in 5 dagen is te veel inhoud en laat weinig tijd over om meer diverse trainingsmethoden toe te passen;
  • De doelstellingen moeten vanaf het begin van het proces duidelijk worden geformuleerd;
  • De voorbereiding, coördinatie en implementatie van de training vereist een toegewijd ondersteuningsteam in het gastland met voldoende tijd, personeel en budget.
Focus op regionalisering

Door het samenbrengen van verschillende belanghebbenden, niet alleen uit verschillende sectoren (gezondheid, milieu, hydrometeorologie, universiteit, enz.), maar ook uit verschillende landen in dezelfde regio, kunnen deelnemers netwerken, hun ervaringen delen en contextgebonden, concrete en onmiddellijk toepasbare oplossingen vinden. Het gebruik van een regionale trainer helpt om gevoelige kwesties met betrekking tot bestuur en financiën aan te pakken en om theorie te koppelen aan praktische voorbeelden uit de regionale context.

De selectie van geschikte deelnemers hangt af van de voorkennis van de stakeholderlandschappen van de deelnemende landen. Het is essentieel om beleidsmakers in de respectieve ministeries te kunnen identificeren die het onderwerp in de beleidsdialoog kunnen plaatsen.
Wat de trainer betreft, is het belangrijk om iemand te vinden met de juiste ervaring op het gebied van het verband tussen klimaatverandering en gezondheid, en met expertise op het gebied van andragogie.

  • Het aantal deelnemende landen moet worden beperkt tot drie om de totale omvang van de groep onder de 30 te houden en toch diverse belanghebbenden te omvatten.
  • Een uitgangspunt bij het identificeren van deelnemende landen is de mix van onderwerpen volgens hun implementatiestatus (ontwikkelde documenten en studies, beloften, enz.).
  • Er zijn erg weinig geschikte trainers, vooral voor Franstalige landen: er zou een database moeten worden ontwikkeld en gedeeld onder de partners. Dit zou ook de continuïteit van de training en de vertrouwdheid met het formaat en de inhoud mogelijk maken.
Versterking van gemeenschapsorganisatie

In het kader van het onderdeel "Versterking van de gemeenschapsorganisatie" werkte het project samen met de gemeenschap van Tanta aan de ontwikkeling van een strategie voor veemanagement, met de steun van een specialist, om het veemanagement in het boerengebied van de gemeenschap te verbeteren. Het doel was om het collectieve besluitvormingsproces van de gemeenschap met betrekking tot het beheer van haar natuurlijke hulpbronnen te versterken en zo bij te dragen aan het herstel van de begrazingsgebieden, wat er op zijn beurt voor zorgt dat er voldoende voedsel is voor het vee en dat zowel de productiviteit als de ecosysteemdiensten voor waterregulering worden verbeterd.

De strategie voor het beheer van de veestapel is het resultaat van een participatief proces dat werd gefaciliteerd door Instituto de Montaña en geleid door de autoriteiten en de veeteeltafdeling (commissie) van de gemeenschap. Als onderdeel van dit proces is er visueel materiaal (kaarten en infographics) ontwikkeld om het voorgestelde beheerplan en de rotatie van het vee over de verschillende sectoren van de gemeenschappelijke boerderij grafisch weer te geven. Deze visuele materialen worden tentoongesteld in de gebouwen van de gemeenschap zodat de leden van de gemeenschap het plan en de door iedereen gemaakte afspraken en verplichtingen kunnen opvolgen.

  • Participatieve benadering van besluitvorming en planning.
  • Interesse en betrokkenheid van de lokale bevolking.
  • Vertrouwensrelatie tussen de gemeenschap en de uitvoerende instellingen.
  • Beschikbaarheid en betrokkenheid van de verantwoordelijke autoriteiten, zoals de raden van bestuur en gespecialiseerde comités.
  • Traditionele kennis van de lokale bevolking en technische kennis van externe experts.
  • Deelname van het team van het Nor Yauyos-Cochas Landschapsreservaat (NYCLR).
  • Werken aan het versterken en organiseren van de gemeenschap is een proces dat tijd kost, maar essentieel is om resultaten op lange termijn te behalen.

  • Het project moet flexibel genoeg zijn om plannen aan te passen bij onverwachte situaties. Dit draagt ook bij aan het opbouwen van vertrouwen.

  • Tegenover het aanvankelijke wantrouwen tegenover externe instellingen was de permanente aanwezigheid van de veldmedewerkers van Instituto de Montaña en hun betrokkenheid bij het dagelijkse leven van de gemeenschap belangrijk.