Planning als basisinstrument voor organisatie en aanpassing

Parallel aan de implementatie van de school werd het strategische planningsproces van de organisatie uitgevoerd door het integreren van de EbA-benadering, waarin aspecten met betrekking tot klimaatverandering en het gebruik van ecosystemen werden opgenomen. In beide organisaties werden strategische en prospectieve visies opgesteld, die rekening hielden met de scenario's die de opwarming van de aarde aan de kust zal genereren.

Het was essentieel om drie concepten met elkaar te verbinden: ecosysteem, vrouwenweefsels en markten. Deze verbinding is een multidimensionale onderlinge relatie die de zorg voor de natuur (wetland), het behoud van cultuur (het weven van vrouwen) en het gebruik van economische mogelijkheden (markten) met elkaar verbindt. Deze onderlinge relatie zou niet mogelijk zijn zonder de bescherming van het milieu door goed wetlandgedrag. Dit betekent goede wetlandbeheerpraktijken, gebaseerd op de capaciteitsopbouw van het project.

Verbeterde aanpassing door capaciteitsopbouw kan klimaatverandering omzetten in een kans en een breder scala aan nieuwe alternatieven voor vrouwen openen. Om dit inzicht te verwerven, was het belangrijk om didactisch ondersteunend materiaal te produceren en panelen te gebruiken in de trainingscentra van beide groepen. Dit omvatte ook uitstapjes naar het moerasgebied om de belangrijkste diensten te identificeren die de rietambachten mogelijk maken. Aanpassing aan klimaatverandering is een dynamisch proces waarbij veel geheugen, begrip en actie komt kijken.

Locatiekeuze en sociaal-ecologische analyse

Het algemene doel van het initiatief was om de veerkracht van een lokale buurt te vergroten. Daarom moest er een geschikte implementatielocatie worden geïdentificeerd, met het potentieel om de levenskwaliteit van de lokale gemeenschap te verhogen en om oplossingen te laten zien voor typische milieuproblemen die aanwezig zijn in de stad San José del Cabo.

De implementatielocatie werd geselecteerd door het gemeentelijke planningsinstituut van Los Cabos, waarbij rekening werd gehouden met de volgende selectiecriteria:

  • toegankelijkheid van de locatie
  • beschikbare bondgenoten
  • aanwezigheid van milieuproblemen die moeten worden aangepakt
  • misdaadcijfer
  • steun van de lokale overheid
  • beschikbare diensten (elektriciteit, watervoorziening)
  • beschikbare financiering

Nadat de locatie was geselecteerd, voerde de Urban Oasis Alliance (bestaande uit de organisaties Niparajá, Urbanería, EPI) een socio-milieuanalyse en een topografisch onderzoek uit. Het doel van deze analyses was het identificeren van de huidige status van het park, inclusief de milieudiensten die het leverde, de milieu- en sociale risico's die aanwezig waren in de ruimte, de gebruikerstypen, de verschillende manieren waarop de gemeenschap het park gebruikte, waargenomen en bestaande risico's en andere sociale en milieufactoren.

  • Betrokkenheid van de lokale overheid om het proces van de selectie van de locatie en de definitie van de doelstellingen van het initiatief te ondersteunen
  • Toepassen van adequate criteria voor het selecteren van de locatie
  • Gebruik maken van deze planningsfase voor het vormen van allianties met overheidsinstanties, lokale organisaties, de lokale gemeenschap en andere relevante belanghebbenden
  • De voorbereidingsfase vergt bijna evenveel tijd als de eigenlijke uitvoering
  • De criteria die worden toegepast om de locatie te selecteren moeten overeenkomen met de algemene en specifieke doelstellingen van het initiatief.
  • De implementatiepartners moeten vanaf het begin betrokken worden, dus tijdens de selectie van de locatie.
OH INTEGRATIE BESPREKEN

De toepassing van de One Health-benadering in biodiversiteitsprojecten vereist een open en participatieve discussie tussen alle actoren en stakeholders die betrokken zijn bij en beïnvloed worden door het project zelf. De discussie bouwt voort op de resultaten van de projectanalyse, waarbij gezamenlijk wordt gepland hoe(principes) en waar(ingangen) de One Health-benadering kan worden toegepast en wat(maatregelen) kan worden gedaan om te zorgen dat de integratie optimaal en relevant is. Het evaluatieteam zal leiding geven aan het opstellen van een actieplan om ervoor te zorgen dat aan fundamentele factoren(randvoorwaarden) wordt voldaan en om de operationalisering van de OH-component op het raakvlak mens-dier-omgeving te begeleiden.

  • Een breed spectrum van actoren en belanghebbenden bij de discussie betrekken, zodat verschillende sectoren en groepen die door het project worden beïnvloed, vertegenwoordigd zijn.
  • Bevorderen van een open dialoog tussen alle actoren om de uitwisseling en integratie tussen wetenschappelijke en traditionele kennis te bevorderen

De integratie van One Health in biodiversiteitsprojecten kan een complex proces zijn. Drie strategieën kunnen de taak verlichten en het reviewteam ondersteunen bij het bereiken van het doel. De verduidelijking van de definitie van 'One Health' in de context van het specifieke project om ervoor te zorgen dat alle actoren dezelfde opvatting hebben over de benadering en de waarde van de integratie ervan in het project. De identificatie van een beperkte reikwijdte voor de toepassing van de OH benadering binnen het project om de capaciteit van het team te testen in het aangaan van nieuwe partnerschappen, het werken over disciplines heen en het creëren van initiatieven die afwijken van hun gebruikelijke activiteiten. De inschakeling van externe beoordelaars, experts in het operationaliseren van One Health, om het team te ondersteunen tijdens het samenwerkingsproces om de samenwerkingsmogelijkheden op het raakvlak van biodiversiteit en gezondheid te identificeren.

DE VOORWAARDEN ONDERZOEKEN

Randvoorwaarden bepalen het succes van de integratie van OH in het project. De verwezenlijking ervan is noodzakelijk om een geschikte omgeving te creëren voor duurzame en optimale samenwerking en activiteiten. De randvoorwaarden die in het raamwerk zijn geïdentificeerd, omvatten een gunstig politiek klimaat dat overheids- en niet-overheidsactoren op alle relevante organisatieniveaus aanmoedigt om bereidwillig samen te werken; infrastructuur, instrumenten en processen die het delen van gegevens vergemakkelijken en het gezamenlijk ontwerpen van multisectorale interventies op het raakvlak tussen mens, dier en milieu mogelijk maken; een gedetailleerde inventarisatie van belanghebbenden die het mogelijk maakt sterke punten en mogelijkheden van verschillende actoren te identificeren en het opzetten van waardevolle samenwerking bevordert; en een zinvolle investering die de toepassing van de One Health benadering in nieuwe of bestaande projecten ondersteunt.

  • Een grondige analyse uitvoeren van de beleidscontext in het land van interventie, om overheids- en niet-overheidsinitiatieven te identificeren die de operationalisering van het OH ondersteunen.
  • de reeds in het project beschikbare infrastructuren en middelen analyseren die de samenwerking en communicatie met andere sectoren en initiatieven kunnen vergemakkelijken

Als niet aan de voorwaarden wordt voldaan, betekent dit niet automatisch dat een project niet in aanmerking komt voor een One Health-aanpak. Het kan echter wel de daadwerkelijke operationalisering van de integratie binnen het project belemmeren. Kleinschalige initiatieven die een beperkte investering vereisen, kunnen een haalbare optie zijn om de integratie van 'One Health' op het raakvlak tussen biodiversiteit en gezondheid te testen, zelfs als niet aan alle voorwaarden is voldaan. De initiatieven zullen helpen bij het genereren van bewijs en het ondersteunen van One Health bij beleidsmakers en investeerders, wat uiteindelijk de voorwaarden voor toekomstige interventies zal verbeteren.

HEFBOOMWERKING

Maatregelen zijn interventies of activiteiten die al in het project zijn geïmplementeerd en die het mogelijk maken om een One Health-component in het project op te nemen. Ze maken de operationalisering van de One Health-integratie op een optimale en relevante manier mogelijk. Het kader identificeert acht maatregelen, waaronder onderwijs en bewustmaking, beleidsontwikkeling, capaciteitsontwikkeling, samenwerkingsplatforms, betrokkenheid van de gemeenschap, informatiedeling, surveillance en vroegtijdige waarschuwing, en onderzoek.

  • Raadpleeg de bijgeleverde definities van elke maatregel voor een correct begrip van de betekenis ervan in relatie tot het analysekader.
  • Bekijk het project eenvoudigweg door te kijken naar de items aan de poort en voorkom snelle conclusies over de toepassing van de One Health-aanpak

De maatregelen die in het analysekader worden voorgesteld, komen vaak voor in biodiversiteits- en natuurbehoudsprojecten. De uitdaging hier is om ze te gebruiken voor de integratie van de One Health-benadering in het project. De activiteit of component kan opnieuw worden ontworpen en gepland door over sectoren heen te werken en de perspectieven van verschillende disciplines en actoren toe te voegen. De getransformeerde en geïntegreerde maatregel zal de waarde ervan vergroten en leiden tot grotere effecten op het raakvlak tussen biodiversiteit en gezondheid.

INGANGEN VAN POORTEN IDENTIFICEREN

Gate entries zijn thematische gebieden waarop het project activiteiten of acties uitvoert die het potentieel hebben om te worden gekoppeld aan een OH-benadering. Ze vertegenwoordigen echte kansen om projectdoelen en One Health doelen te integreren en om te zetten in een gemeenschappelijk doel. Op het raakvlak tussen biodiversiteit en gezondheid identificeert het raamwerk vijf belangrijke ingangen: Opkomende infectieziekten en zoönosen, Landbouwproductie en voedselveiligheid, Klimaatverandering en risicovermindering, Handel in en consumptie van wilde dieren, en Biodiversiteitsbehoud (inclusief op de natuur gebaseerde oplossingen, beschermde gebieden en wildbeheer).

  • Raadpleeg de bijgeleverde definities van poortingangen voor een correct begrip van hun betekenis met betrekking tot het analysekader.

Er kan meer dan één toegangspoort zijn tot de nexus biodiversiteit-gezondheid in hetzelfde project. Het wordt echter aanbevolen om slechts op één ingang te focussen om de integratie van de OH benadering te starten. Het proces vereist inspanningen en middelen om nieuwe partnerschappen aan te gaan, nieuwe projectcomponenten mee te ontwerpen en maatregelen en infrastructuren op te zetten om de communicatie, samenwerking, coördinatie en capaciteitsopbouw tussen sectoren en disciplines mogelijk te maken. Een beperkte focus kan het proces vergemakkelijken en de kans op succes vergroten. Gegevens die gegenereerd worden in kleinschalige initiatieven kunnen uiteindelijk hun navolging op grotere schaal ondersteunen en de ontwikkeling van beleid over de operationalisering van One Health in biodiversiteitsgerelateerde projecten informeren.

QUICK SCAN VAN HET PROJECT

De eerste stap van de analyse is beoordelen of het project een of meer OH-principes toepast binnen zijn werkterrein. In het kader worden zeven OH-principes gebruikt, die zijn overgenomen uit de literatuur (d.w.z. multisectoraal, transdisciplinair, participatie, preventie, decentralisatie, evidence-based, multischalig). Niet alle beginselen in het kader hebben dezelfde waarde, waarbij het multisectorale beginsel als een essentieel onderdeel van het voorgestelde instrument wordt beschouwd. De reden hiervoor is dat de basis van One Health de samenwerking tussen verschillende sectoren is. Het raamwerk maakt multisectorale samenwerking op elk niveau mogelijk, bijvoorbeeld wanneer er een intentieverklaring is ondertekend tussen ministeries, of op gemeenschapsniveau door de gezamenlijke inspanning van dorpsgezondheidswerkers, diergezondheidsvrijwilligers en rangers.

  • Raadpleeg de gegeven definities van elk principe om er zeker van te zijn dat je de betekenis ervan begrijpt in relatie tot het analysekader.
  • Bekijk het project alleen op de toepassing van de principes en trek niet te snel conclusies over de toepassing van de One Health-aanpak.

Een snelle scan van het project geeft inzicht in de huidige status van het project. Als het project al een of meer OH principes toepast, zijn er direct mogelijkheden om een One Health component te ontwerpen en te plannen binnen het werkgebied. Het niet toepassen van zelfs maar één principe betekent echter niet dat de One Health benadering niet kan worden geïmplementeerd, noch dat de analyse van het raamwerk moet stoppen. De quick scan van het project zal helpen om duidelijk te maken welke principes onderzocht en opgenomen moeten worden om een One Health benadering succesvol te implementeren.

VORM EEN BEOORDELINGSTEAM

Eenmaal samengesteld zal een beoordelingsteam de analyse van het project en de mogelijke integratie van de One Health benadering leiden. Het is belangrijk om een discussie tussen sectoren op gang te brengen, mogelijkheden voor samenwerking tussen belanghebbenden te identificeren en het gezamenlijk ontwerpen van onderdelen van One Health mogelijk te maken die aansluiten bij de projectdoelen en deze op weg helpen naar een holistische benadering van de nexus biodiversiteit-gezondheid. Het beoordelingsteam is multidisciplinair en moet bestaan uit alle projecteigenaren, inclusief institutionele en ontwikkelingspartners.

  • Multidisciplinaire samenstelling van het beoordelingsteam, met inbegrip van deskundigen uit verschillende sectoren (bijv. natuurbehoud, diergezondheid, menselijke gezondheid, onderwijs, sociale wetenschappen)
  • Transdisciplinaire samenstelling van het beoordelingsteam, met inbegrip van deskundigen uit verschillende interventieniveaus en met verschillende rollen (bijv. onderzoekers, beleidsmakers, dienstverleners, leden van de gemeenschap)

Externe beoordelaars kunnen een grote bijdrage leveren en de resultaten van de projectanalyse op het raakvlak tussen biodiversiteit en gezondheid versterken. Ze kunnen het projectteam begeleiden tijdens het analyseproces en zo een frisse en onafhankelijke kijk geven op de projectanalyse. Externe beoordelaars moeten enige ervaring hebben met multisectorale samenwerkingen en One Health om het beoordelingsteam te begeleiden bij de projectanalyse en bij het identificeren van mogelijkheden om een meer holistische aanpak te integreren.

AANPASSING VAN HET WERKGELEGENHEIDSFONDSMECHANISME

Na de socialisatie en validatie van het plan worden de volgende stappen ondernomen:

  • Uitvoering van het plan:
    • Vergaderingen om het budget voor elk werk op te stellen (met offertes). Deze omvatten het samenstellen van werkploegen, het opstellen en ondertekenen van lijsten met werknemers, brieven met toezeggingen (met een akkoord over een vaste betaling) en tijdschema's binnen het tijdschema van het project.
  • Beheer van het fonds: Het fonds werd verdeeld onder de deelnemende gemeenschappen in de 2 PA's en dekte de volgende uitgavencategorieën:
    • Aankoop van gemeenschapsmaterialen. Met behulp van het instrument "Affidavit" voor de economische betaling ontvangen door de gemeenschapsleden die deze materialen hebben geleverd.
    • Aankoop van bouwmaterialen (niet beschikbaar in de gemeenschap). Hiervoor werden betalingsbewijzen gebruikt als verificatiemiddel, samen met een certificaat van levering van materialen.
    • Betaling van lokale arbeid: een onderscheidend element van dit mechanisme dat de erkenning mogelijk maakte van de tijd en inspanning van elke dorpeling in de bouw die hun eigen gemeenschap in hun plan had geïdentificeerd. Om dit te bereiken werden de volgende instrumenten ontworpen:
      • Verbintenisbrieven, met de werkdag van elke dorpeling.
      • Werkopvolgingsformulier, met de controle van de door elke dorpsbewoner gewerkte tijd.

Bevestiging van ontvangst van betaling.

De beperkte toegang tot andere bronnen van lokaal inkomen (arbeidskwetsbaarheid) maakte de betrokkenheid van mensen rond de geïdentificeerde werken mogelijk. Bovendien was de openheid van de begunstigde gemeenschappen essentieel voor de duurzame ontwikkeling van elk project.

In sommige gemeenschappen was de deelname van hun lokale en gemeenschapsautoriteiten essentieel om de werken legitimiteit te geven. Er moet worden opgemerkt dat er tijdens dit proces geen kinder- of jeugdarbeid (leden van de deelnemende families) werd gegenereerd of gestimuleerd.

De werken die werden ontwikkeld dankzij het Fonds-voor-Werkgelegenheid mechanisme moesten in overeenstemming zijn met een toeristische productvisie; met andere woorden, ze moesten niet alleen de gemeenschap ten goede komen (in termen van bruikbaarheid), maar ook passen in de voorstellen voor toeristische ervaring die voor elke gemeenschap werden ontwikkeld. De articulerende en permanent controlerende rol van de Field Officers zorgde ervoor dat de werkzaamheden binnen de geplande deadlines werden uitgevoerd, volgens de principes van transparantie, flexibiliteit en assertieve communicatie.

Binnen elke gemeenschap werd een "bouwmeester" gekozen om de kwaliteit van het uitgevoerde werk te begeleiden; daarnaast leverde het project informatie en referentiemodellen voor de uitvoering van de werken.

De overdracht van materialen was een grote uitdaging vanwege de abrupte klimaatveranderingen waaronder beide natuurgebieden te lijden hebben, als gevolg van de opwarming van de aarde en de instabiliteit van de regenval. Preventie en permanente communicatie waren de sleutels om dit obstakel te overwinnen.

PaRx-programma: Samenwerking met Parken Canada

PaRx en Parks Canada werkten samen om gemeenschappelijke doelstellingen te identificeren rond het vergroten van de toegang tot de natuur en het verband tussen gezondheid, welzijn en tijd doorbrengen in de natuur. Deze samenwerking werd geformaliseerd in een driejarige samenwerkingsovereenkomst, waarin werd vastgelegd dat de Adult Discovery Passes (ter waarde van $72,25 per jaar) gratis aan PaRx zouden worden verstrekt om te worden voorgeschreven door professionals in de gezondheidszorg tijdens reguliere bezoeken. De Discovery Pass voor volwassenen van Parks Canada biedt toegang voor één volwassene tot meer dan 80 door Parks Canada beheerde plaatsen in Canada die normaal gesproken een heel jaar lang een dagelijkse toegangsprijs vragen, waaronder nationale parken, nationale historische plaatsen en nationale beschermde zeegebieden. Bij het voorschrijven van de Adult Discovery Pass aan patiënten wordt zorgverleners gevraagd om prioriteit te geven aan degenen die dicht bij nationale parken, nationale historische locaties of nationale beschermde zeegebieden wonen en die er het meeste baat bij hebben, zoals degenen voor wie de kosten van toegang tot de natuur een barrière kunnen vormen.

  • De bereidheid van Parks Canada om natuurlijke en culturele ruimten te presenteren en te beschermen voor algemene gezondheidsvoordelen voor ecosystemen en de gezondheid van mensen.
  • Kennis en capaciteit binnen de BC Parks Foundation om een nationaal programma te ontwerpen en uit te voeren dat wordt aangestuurd door zorgverleners.
  • Het beheer door Parks Canada van een gevestigd en vertrouwd netwerk van nationaal beheerde culturele en natuurlijke ruimten in heel Canada.
  • Aanvankelijke administratieve uitdagingen bij het uitgeven van Parks Canada-passen aan voorschrijvers worden overwonnen en gestroomlijnd door middel van nieuwe praktijken en Customer Management Systems (CRM) om de toegang voor voorschrijvers en patiënten te vergemakkelijken.
  • Eis voor flexibiliteit in de uitgifte van passen op basis van de vraag van voorschrijvers. Oorspronkelijk werden 100 Ontdekkingspassen voor volwassenen aangeboden als onderdeel van het programma. Toen de belangstelling voor het programma toenam na de start van de samenwerking, verhoogde Parks Canada zijn steun aanzienlijk in de vorm van extra Adult Discovery Passes, tot ongeveer 1500 passen in het eerste jaar van de samenwerking.