Tijdens de eerste maanden van 2020 was er wereldwijd een overweldigende hoeveelheid verwarring en stress rond de COVID-19 pandemie. In het licht van deze drastisch veranderende realiteit was de IUCN SSC Primate Specialist Group in staat om snel en efficiënt samen te komen om de behoeften van onderzoekers te identificeren, relevante informatie te verzamelen en een essentiële set richtlijnen op te stellen. Een snelle mobilisatie van het wereldwijde netwerk van grote-apenspecialisten was in staat om de publicatie in meerdere talen te vertalen, waardoor dit cruciale hulpmiddel werd verspreid onder mensen die in meerdere regio's in het veld werken.

Er bestonden richtlijnen voor het observeren van en omgaan met mensapen terwijl zowel hun gezondheid als die van de mens beschermd wordt. Terwijl eerdere richtlijnen andere ademhalingsziekten behandelden, waren er geen specifieke protocollen voor COVID-19 omdat onderzoek en informatie nog maar net beschikbaar begonnen te komen. De werkgroep verzamelde informatie uit een breed scala aan bronnen, zorgde ervoor dat ze de meest actuele en relevante details vastlegden en vatte deze samen in een samenhangend, duidelijk document.

Ons werk bestaat uit zelfmotivatie en zelffinanciering. De vastberadenheid van het TEG-team om het behoud van biodiversiteit en de empowerment van jongeren die aan natuurgebieden wonen te ondersteunen, omvat het organiseren van online tentoonstellingen en online campagnes voor gedragsverandering. Met of zonder externe steun hebben TEG medewerkers vrijwillig samengewerkt met donoren, overheidsfunctionarissen en gemeenschappen bij het ontwerpen van het programma, fondsenwerving en de uitvoering ervan.

Er werd een landelijke enquête gehouden om verschillende groepen van het algemene publiek te bereiken. De enquête had twee functies, 1. het verzamelen van informatie en 2. het betrekken van mensen om te begrijpen waar de oefening over ging en om het bewustzijn over zeegras te vergroten. De enquête was online toegankelijk via de website, maar werd ook gepromoot via de radio, gedrukte media en sociale media.

Tot voor kort was er een minimaal landbouwkundig precedent of waardering voor gekweekte reptielen, en de meeste mensen hadden een sterke voorkeur voor in het wild gevangen alternatieven. Vietnam heeft sindsdien het succes van de reptielenindustrie gevierd en het grote publiek is nu goed geïnformeerd over de industrie en de eindproducten. Producten van gekweekte reptielen zijn verkrijgbaar op de meeste natte markten en op het menu van veel bekende restaurants. Een overblijvende uitdaging is dat er geen poging is gedaan om te reguleren of om klanten te informeren over wat kwekers hun reptielen te eten geven. De meest voorkomende voedersoorten zijn dieren van wilde oorsprong (bijv. knaagdieren gevangen in rijstvelden), commerciële voeders (bijv. vispellets) en eiwitafval uit de agrovoedingsketen (bijv. doodgeboren varkens en mannelijke kuikens uit broederijen). De risico's van deze voederbronnen moeten verder onderzocht en geëvalueerd worden. Het risico van witwassen van reptielen in het wild bestaat ook nog, maar de omvang en waarschijnlijkheid zijn aanzienlijk verminderd door lucratievere productiemodellen (bijv. selectieve lijnteelt om de productiegenetica te verbeteren) en verbeterde wetshandhaving.

Het legitiem kweken van reptielen in een gesloten cyclus is een relatief nieuw fenomeen. Veel Vietnamese reptielenkwekers waren zelfvoorzienende boeren die overschakelden op het kweken van reptielen door traditionele pluimvee- en varkenssystemen aan te passen. Tot het begin van de jaren 2000 was de handel in in het wild gevangen reptielen wijdverbreid en was het witwassen van de reptielen via zogenaamde 'reptielenkwekerijen' aan de orde van de dag. Naarmate de technologische kennis echter toenam, heeft de Vietnamese regering een wettelijk en beleidskader opgesteld om de oprichting van legale reptielenkwekerijen mogelijk te maken. Veel van deze kwekerijen blijven kleinschalig en opereren binnen de informele sector, maar bestuursmechanismen en de juiste institutionele capaciteit hebben succesvolle structurele en functionele resultaten opgeleverd op het gebied van legaliteit, dierenwelzijn, transparantie en ecologische duurzaamheid. De kweek van reptielen in Vietnam wordt gereguleerd door het Ministerie van Landbouw en Plattelandsontwikkeling. Kwekerijen moeten geregistreerd zijn bij en onder toezicht staan van de Provincial Forest Protection Departments (PFPD). De PFPD's inspecteren de faciliteiten op regelmatige basis. Vergunningen en certificaten worden afgegeven om te controleren of de praktijken van verantwoorde bevoorrading (bijv. gefokt in gevangenschap) in overeenstemming zijn met de wet.

Tijdens de planningsfase werd een kosteneffectiviteitsbeoordeling van de geplande interventie en een beoordeling van de opties uitgevoerd. De voorgestelde opties werden beoordeeld op hun kosten en baten, technische haalbaarheid en milieuresultaten. Dit maakte het mogelijk om alternatieven te vergelijken en de oplossing te kiezen die de grootste ecologische, sociale en economische voordelen zou opleveren. De economische voordelen van de op de natuur gebaseerde oplossing omvatten ongeveer 91,7 miljoen GBP aan economische voordelen (inclusief 13,5 miljoen GBP aan milieuvoordelen). De verlegging van de kust heeft bijgedragen aan de bescherming van meer dan 300 woningen en commerciële gebouwen en infrastructuur. Jaarlijks bezoeken naar schatting 22.000 mensen het gebied, wat de lokale economie ondersteunt.

In 2009 werd tijdens een visieoefening waarbij lokale gemeenschappen, regeringsvertegenwoordigers en wettelijke organisaties betrokken waren, benadrukt dat risicobeperking bij rampen, met name overstromingen, een grote uitdaging is. Kustoverstromingen komen steeds vaker voor in het gebied en veroorzaken aanzienlijke schade aan openbare en particuliere eigendommen. De visieoefening maakte discussies mogelijk rond twee belangrijke vragen: (1) Stel je voor dat het 2019 is, wat is het aan de recreatieve aspecten en het beheer van het gebied waar je het meest trots op bent, en (2) Wat waren de grote dilemma's waar je over na moest denken? De resultaten van deze oefening en de daaropvolgende inclusieve en participatieve processen vormden de basis voor ontwerpbeslissingen en de verkenning van meervoudige voordelen. Gegevens uit milieubeoordelingen van overstromingen, overstromingsrisicokartering en modellering bevestigden dat overstromingen de belangrijkste maatschappelijke uitdaging vormen. De gevolgen van klimaatverandering bleken een verergerende factor te zijn. Het in kaart brengen en modelleren gebeurde in overeenstemming met de beste praktijken van de overheid en maakte het mogelijk om het overstromingsrisico voor nabijgelegen gemeenschappen te beoordelen.

De reactie op de massale sterfte, van de eerste ontdekking van schildpadkadavers tot de uiteindelijke herintroductie in het wild van in gevangenschap gefokte jonge schildpadden, verliep via samenwerking tussen overheidsinstanties, onderzoekers, in situ en ex situ natuurbeschermingsbeheerders en lokale mensen die persoonlijk betrokken waren bij het welzijn van de schildpadden. De gemeenschappen die rond de Bellingerivier leven, zijn trots op de soort die endemisch is in hun hoek van de wereld, en hun bezorgdheid en deelname als burgerwetenschappers speelden een grote rol in de bewustmaking en zorgden ervoor dat de middelen naar de schildpadden gingen. De overheidsinstanties waren de centrale bemiddelaars in de respons en zochten expertise in vele sectoren om ervoor te zorgen dat er een uitgebreide analyse werd uitgevoerd.

De One Plan Approach (OPA), ontwikkeld door de IUCN CPSG, is een methode voor het beheer van soorten waarbij een behoudsplan wordt ontwikkeld met inbreng van alle belanghebbenden die betrokken zijn bij zowel in situ als ex situ populaties van de soort. Dit brengt natuurbeschermingsmanagers samen: veldbiologen, onderzoekers en wildlife managers die wilde populaties monitoren, en dierentuin- en aquariumpersoneel dat verschillende ex situ populaties beheert. Deskundigen, onderzoekers, besluitvormers en vertegenwoordigers van belanghebbenden werden samengebracht voor een workshop, georganiseerd door neutrale CPSG-facilitatoren, om de status van de soort te evalueren, een ziekterisicoanalyse uit te voeren en een behoudsbeheerplan te ontwikkelen.