Een partnerschap opbouwen om biogasprojecten uit te voeren in het Niassa-reservaat en andere reservaten in Mozambique

Door de verwerking van actuele satellietbeelden in een geografisch informatiesysteem de nodige geospatiale informatie genereren over onder andere biodiversiteit, bebouwde ruimte, oppervlaktetemperaturen, groene en blauwe infrastructuur, om zo het "ruwe materiaal" te hebben voor de uitwerking van de atlas. Hiervoor werden Landsat 8 en Sentinel 2B sensorbeelden gebruikt, die werden verwerkt en geanalyseerd door medewerkers met kennis van databasemanagement en remote sensing, en met inzicht in de sociaal-ruimtelijke relatie.

Deze methodologie voor kwetsbaarheidsbeoordeling maakt het mogelijk om natuurgebaseerde oplossingen nauwkeurig af te stemmen op kritieke behoeften in steden en bevolkingsgroepen. Er wordt specifiek aandacht besteed aan het genderaspect om ervoor te zorgen dat bij de aanpassingsmaatregelen rekening wordt gehouden met het feit dat de klimaatverandering een ander effect heeft op vrouwen dan op mannen, gezien hun verschillende rol in de samenleving. De kwetsbaarheidsstudies maken het mogelijk om de gebieden met het grootste risico op weersgerelateerde gebeurtenissen (zoals aardverschuivingen, overstromingen, enz.) te identificeren op basis van de blootstelling, de gevoeligheid en het aanpassingsvermogen van het geanalyseerde gebied. Ze worden uitgevoerd door middel van participatieve processen met gemeenschappen en belangrijke belanghebbenden en klimaatscenario's die tegelijkertijd klimatologische, milieu- en sociaaleconomische variabelen integreren. De analyse maakt het ook mogelijk om een inschatting te maken van het risico op verlies van ecosysteemdiensten en dus van de potentiële behoeften aan aanpassing aan klimaatverandering. Deze oefening vormt de basis voor het ontwerpen en implementeren van op de natuur gebaseerde oplossingen om de veerkracht van gemeenschappen in stedelijke en randstedelijke systemen te versterken. Tot slot bouwt dit proces een gevoel van mede-eigenaarschap en relaties op voor partnerschappen om het project uit te voeren.

Deze drie besluitvormingsinstrumenten waren cruciaal om de machtsdynamiek aan te pakken en de participatie en betrokkenheid van belanghebbenden bij collectieve actie in het Nationaal Park te bevorderen:

• Een analytisch instrument om soorten bestuursregelingen in het beschermde gebied te karakteriseren. Formele en informele bestuursregelingen werden geclassificeerd in termen van verantwoordelijkheid (gedeeld vs. geconcentreerd) en invloed (gelijk vs. ongelijk) van belanghebbenden in vier typen: normatief, informatief, consultatief en coöperatief. Door dit instrument toe te passen in het Nationaal Park hebben we uitdagingen geïdentificeerd voor een meer sociaal inclusief natuurbehoud, terwijl we bestaande participatiemechanismen hebben verbeterd en nieuwe mechanismen hebben gedefinieerd;
• Theatergebaseerde facilitatietechnieken om de machtsdynamiek tussen belanghebbenden aan te pakken. Door deze technieken te gebruiken in een virtuele workshop, beraadslaagden deelnemers over hun rollen en machtsverhoudingen rond natuurbehoud en hoe deze verzoend kunnen worden om de samenwerking te verbeteren;
• Een context-specifiek grensobject om collectieve actie voor natuurbeheer te faciliteren. Met behulp van dit grafische hulpmiddel in een workshop beoordeelden de deelnemers in hoeverre ze bereid waren om verschillende strategieën in de praktijk te brengen. De tool visualiseerde de resultaten grafisch als een indicatie van de potentiële bereidheid om van theorie naar praktijk te gaan.

Deze drie hulpmiddelen helpen bij het identificeren van visies en het uitwerken van toekomstscenario's, op een participatieve manier, voor het beheer van beschermde gebieden:

• Participatory mapping (PGIS), een hulpmiddel om informatie te visualiseren in een bepaalde geografische context gericht op een bepaald onderwerp van belang. Dit hulpmiddel werd gebruikt in enquêtes om visies van bewoners te verzamelen op basis van percepties van landschappelijke waarden en lokale kennis;
• Streamline, een open-source narratieve synthesetool die afbeeldingen in de vorm van canvassen en tegels integreert en interviews en discussiegroepen op een creatieve en stimulerende manier faciliteert. Streamline werd gebruikt om belanghebbenden hun waarden en voorkeuren voor beheeracties te laten uiten en hun kennis over veranderingen in het landschap te laten delen;
• Participatieve scenarioplanning, een deliberatief proces dat werd gefaciliteerd over plausibele en gewenste toekomsten door middel van een tweedaagse online workshop (vanwege de Covid-19 pandemie) met belanghebbenden. Op basis van de huidige sociaalecologische omstandigheden en de factoren die verandering veroorzaken, maakten de deelnemers een afweging van wat er in de komende 20 jaar zou kunnen gebeuren, bespraken ze de gevolgen voor het behoud van de biodiversiteit en de levenskwaliteit van degenen die op dit moment genieten van de ecosysteemdiensten die het levert, en identificeerden ze strategieën om deze aan te pakken.

Om plaatsgebonden processen te faciliteren die natuurbehoud bevorderen is het nodig om lokale/traditionele kennis, meningen en waarden van meerdere belanghebbenden te verzamelen. In het Nationaal Park Sierra de Guadarrama werden enkele methoden gebruikt om dergelijke informatie te verzamelen:

• Mondelinge geschiedenissen en beoordeling van historische datasets om te reconstrueren hoe visies uit het verleden en drijfveren van milieueffecten de afgelopen 50 jaar zijn veranderd en hoe deze de huidige en toekomstige instandhoudingsdoelen informeren;
• Interviews met lokale belanghebbenden over 1) hoe participatie werkt in het beschermde gebied en mogelijke barrières/kansen voor meer sociale betrokkenheid, en 2) hun visies op parkbeheer, de waarden en kennis die aan de visies ten grondslag liggen, en hun perceptie van landschapsveranderingen en de onderliggende drijfveren;
• Persoonlijke enquêtes onder bewoners, inclusief participatieve karteringstools (bijv. Maptionnaire) over landschapswaarden en ecologische kennis. Online enquêtes onder lokale belanghebbenden om veranderingen in hun visies, waarden en percepties van het landschap na de COVID-19 pandemie te identificeren; en
• Overlegprocessen ingebed in een participatieve scenarioplanningsoefening waarbij cognitieve en emotionele kaarten werden gebruikt om collectieve kennis van het beschermde gebied te verzamelen en verweven affectieve relaties vast te leggen.

Volgens de wetgeving van de staat is de Victorian Environmental Assessment Council (VEAC) belast met het geven van advies aan de regering over het gebruik van openbare grond, waarbij raadpleging van het publiek een belangrijk onderdeel van het proces vormt. De Victoriaanse regering aanvaardde de duidelijke, op feiten gebaseerde aanbevelingen van de VEAC om begrazing met vee niet toe te staan op openbaar land langs de Ovens rivier; om een gezamenlijke aanpak te volgen met landeigenaren en instanties voor natuurlijke hulpbronnen om begrazing met vee te verwijderen en praktische oplossingen te ontwikkelen voor afrasteringsproblemen; en om het land langs de benedenloop van de Ovens rivier aan te wijzen als Nationaal Park. Een reeks andere statuten vergemakkelijkte ook de verwijdering van begrazing.

Levenssystemen zijn verbonden over geopolitieke en sociale grenzen heen. De Beach Co-op werkt binnen een wereldwijd begrip van de kansen en uitdagingen op milieu- en sociaal gebied, maar handelt op lokaal en nationaal niveau om deze aan te pakken.

De afgelopen tijd heeft een participatief onderzoeksprogramma onder leiding van de privépartner ervoor gezorgd dat de nieuwe erfgoedautoriteit een echt op waarden gebaseerd en participatief erfgoedbeheer kan promoten. Het begrijpen van erfgoed in termen van wie welk belang toekent, kan de conservatie van de site informeren en het beheer van veranderingen in het bredere landschap verbeteren. Verschillende percepties van en relaties met het werelderfgoed en ander erfgoed werden in kaart gebracht, waardoor voorheen verwaarloosde verbanden en onderlinge afhankelijkheden aan het licht kwamen.

Het initiatief werkt ook aan het identificeren van de capaciteit binnen de burgermaatschappij, instellingen en onder lokale erfgoedspecialisten om bij te dragen tot erfgoedagenda's en gaat dus verder dan het klassieke culturele in kaart brengen om te begrijpen wat positieve verandering teweegbrengt in een breed lokaal netwerk.

De eerste tastbare resultaten zijn tools met een geogerefereerde achtergrond die gericht zijn op het verbeteren van de besluitvorming rond verandering en continuïteit en op het benutten van lokale capaciteiten in het proces. Het overkoepelende doel is om het volledige potentieel van de bijdrage van erfgoed aan duurzame ontwikkeling in dit moeilijke en complexe gebied in kaart te brengen.

De aard van de begraving van Herculaneum 2000 jaar geleden betekende dat opgravingen in de open lucht in het begin van de 20e eeuw een buitengewone mate van behoud van de Romeinse stad aan het licht brachten, maar ze moesten wel gepaard gaan met de stabilisatie van deze ruïnes met meerdere verdiepingen en het herstel van wegen en drainagesystemen. De site vereist vandaag de dag het behoud van de archeologische structuur, maar ook van deze verouderende restauratie-interventies, en dat op stedelijke schaal.

In de late 20e eeuw werd Herculaneum echter benaderd als een reeks afzonderlijke elementen. Dit was deels te wijten aan de beperkte toegang tot interdisciplinaire expertise en vaste financieringsbronnen - sporadische kapitaalfinanciering voor eenmalige lokale projecten overheerste.

Rond de millenniumwisseling werd een nieuwe aanpak gekozen die instandhoudingsproblemen en de onderlinge afhankelijkheid over het hele gebied in kaart bracht en daarnaar handelde. De eerste inspanningen waren gericht op het oplossen van situaties in gebieden die dreigden in te storten of met kwetsbare decoratieve kenmerken. Na verloop van tijd verschoof de aandacht naar langetermijnstrategieën om de oorzaken van verval terug te dringen en onderhoudscycli voor de hele site te ontwikkelen die alleen door de overheid konden worden volgehouden, zodat de site niet zou terugvallen. Nu deze volledig door de publieke partner worden gedragen, is de overkoepelende doelstelling bereikt.