Lokaal | PANORAMA

Versterking van het institutionele kader en de organisatie van de gemeenschap

Gemeenschapsbijeenkomst in Tomas

Instituto de Montaña

Het onderdeel "Versterking van de institutionele en gemeenschapsorganisatie" omvatte talrijke werksessies, workshops en planningsactiviteiten met lokale autoriteiten, inclusief coördinatie met organisaties die belast zijn met het beheer van vicuña, zoals het Regionale Directoraat van Landbouw, de Nationale Agrarische Gezondheidsdienst, de Nationale Dienst voor Bosbouw en Wildbeheer en de Nationale Dienst van Door de Staat Beschermde Natuurgebieden.

Het doel was om de organisatie van de gemeenschappen in de collectieve besluitvorming voor het beheer van hun natuurlijke hulpbronnen te versterken en zo bij te dragen aan de verbetering van hun levensonderhoud en veerkracht in het licht van de klimaatverandering.

Samen hebben deze activiteiten bijgedragen aan de verbetering van de capaciteit van de gemeenschap om vicuña's en hun inheemse graslanden te beheren. Een voorbeeld van hun verbeterde beheerscapaciteit is dat de gemeenschap in staat was om het Vicuña Comité te reactiveren en een werkplan te ontwikkelen. Bovendien was het dankzij de inzet van de gemeenschapsleden en het leiderschap van het vicuñacomité mogelijk om de omheining uit te breiden en de chaku te bouwen met de bijdrage van de arbeid van de gemeenschap, met de steun van het team van het Nor Yauyos Cochas Landschapsreservaat en het Mountain Institute.

Gemeenschappelijke belangen tussen de partijen: overheden, leden van de gemeenschap, RPNYC, projectteam.
Het bestuur van de gemeenschap 2018-2020 heeft zich gecommitteerd aan het leiderschap en heeft dit op zich genomen.
De interesse van de gemeenschap in het fokken van vicuña's en het initiatief om een werkgroep te vormen om het duurzame beheer van deze dieren te leiden.
Steun en betrokkenheid van RPNYC rangers en autoriteiten.
Betrokkenheid van de leden van de gemeenschap.
Voortdurende ondersteuning door een facilitator van het Mountain Institute, getraind in participatieve benaderingen en methoden.

Werken aan de empowerment en organisatie van gemeenschappen is een tijdrovend proces dat van fundamenteel belang is voor het behalen van resultaten op de lange termijn.
Het is essentieel dat het veldteam getraind is in de toepassing van participatieve benaderingen, methoden en hulpmiddelen en het faciliteren van collectief leren.
De leden van het Vicuña comité moeten tijd, inzet, bereidwilligheid, nieuwsgierigheid en verantwoordelijkheid hebben.
Procedures voor het verkrijgen van vergunningen voor chaku, het scheren en de verkoop van vezels vergen tijd vanwege het aantal betrokken instellingen. Houd rekening met de vereisten en tijdschema's van elke instelling om het proces niet te vertragen.
Het is aan te raden om vanaf het begin de mensen te identificeren die geïnteresseerd zijn om leidinggevende posities in te nemen, zowel vrouwen als mannen.
Het is belangrijk om het Vicuña Comité op de hoogte te houden van eventuele trainingsevenementen.
Het is belangrijk om te werken aan genderaspecten, aangezien in vezelbeheer de rol van vrouwen in de vezelbehandeling na het scheren essentieel is.

Volledig

Lokaal

Sterk gemeenschapsgevoel

Een mechanisme voor het delen van voordelen en samenwerking kan alleen plaatsvinden als de dorpelingen een sterk gemeenschapsgevoel hebben en elkaar vertrouwen.

- Touroperators en reisbureaus hebben de neiging om gasten naar 1-2 bepaalde homestays te sturen en/of dezelfde dienstverleners te gebruiken om een consistente servicekwaliteit te garanderen voor alle boekingen. Een werkgroep stelt zijn leden in staat om samen te werken om de kwaliteit van de homestays en andere diensten te verbeteren, zodat er consistentie is in de levering van diensten en producten.
- Een lokale coördinator is nodig in het geval van een toerisme taskforce, voor communicatie en voor het toewijzen van boekingen aan gastgezinnen. Deze coördinator moet het vertrouwen genieten van de leden en op transparante wijze gekozen worden. Samen met de toewijzing van boekingen moet er ook een mechanisme voor het delen van voordelen worden ingezet om ervoor te zorgen dat de gemeenschap ook de indirecte voordelen van het gemeenschapstoerisme krijgt. Een gemeenschapsfonds neemt bijvoorbeeld 5-10% van de inkomsten om gemeenschappelijke zaken in het dorp te ondersteunen.

Samenwerking aan de basis kan alleen werken zonder formele structuur als het georganiseerd wordt binnen een gemeenschap met een sterke verbondenheid tussen de leden. De band tussen de leden van de gemeenschap maakt een vertrouwensrelatie en een ondersteunende omgeving mogelijk. Het maakt ook minnelijke schikkingen mogelijk in geval van geschillen of conflicten. De lokale coördinator moet ook het vertrouwen genieten van de gemeenschap omdat hij/zij het voordeel heeft dat hij/zij de boekingsinformatie uit de eerste hand kent en de dienstverleners kan toewijzen.

Ondanks het verschil in het resultaat van deze activiteit, zijn de mensen in beide gebieden over het algemeen positief over het feit dat het nog steeds bijdraagt aan het lopende proces van het opzetten van gemeenschapstoerisme. Zoals tijdens twee workshops naar voren kwam, is de grootste zorg van de lokale leden nog steeds de formaliteit van dergelijke instellingen, of het nu gaat om een netwerk op interregionaal niveau zoals Ecotourism Cluster Network of een vereniging op basisniveau zoals Community Task Force.

Beginfase

Lokaal

Participatieve bottom-up benadering

Om ervoor te zorgen dat het initiatief de participatie van de leden van de gemeenschap benut en hun meningen weerspiegelt, moet het aan de basis of op dorpsniveau beginnen door een "task force" te vormen bestaande uit belangrijke lokale "kampioenen". In plaats van een vergadering op hoog niveau (met de lokale autoriteiten en het bestuur van de PA's en slechts een paar vertegenwoordigers uit de dorpen), werden er kleine workshops op lokaal niveau georganiseerd om de visie op toerisme in een vroeg stadium te vergemakkelijken. Zodra de gemeenschap een duidelijke visie heeft over hoe ze willen dat het toerisme er in hun dorp uitziet, hebben ze een richting om verder te gaan. Met deze aanpak is het hebben van een Tourism Task Force op gemeenschapsniveau cruciaal om de duurzaamheid en het momentum dat tijdens het project is opgebouwd voort te zetten om natuurbehoud te verbeteren en lokaal welzijn te bevorderen door middel van toerisme.

Tijdens de workshops zijn de volgende punten besproken en vastgesteld:

Mobiliseren van hulpbronnen (belangrijke 'kampioenen') in elk dorp dat betrokken is bij de ontwikkeling van het toerisme in elke PA
Aanwijzen van een vertegenwoordiger/coördinator van de taskforce
Verduidelijken van de verwachte taken en verantwoordelijkheden van de Tourism Task Force
Vaststellen van het actieplan met de belangrijkste uit te voeren acties voor 2023

De participatieve aanpak moedigt de participatie van de lokale leden aan, maar kan hen ook demotiveren als er één sterke negatieve feedback is. In deze oefening werden twee workshops georganiseerd, waarvan er slechts één als succesvol werd beschouwd. Er werd opgemerkt dat tijdens de 'mislukte' workshop de stem van één dorpshoofd erg sterk was, waardoor andere leden aarzelden over het initiatief, hoewel ze in het begin ondersteunend leken. In de gemeenschap waar de succesvolle workshop plaatsvond, hebben de mensen hetzelfde niveau van begrip over toerisme en hechten ze veel waarde aan de gezamenlijke voordelen voor hun gemeenschap.

Beginfase

Lokaal

Product verfijnen en testen

Nadat de training was afgerond en de excursieroutes waren ontworpen, waren de leden van de gemeenschap in het Cuc Phuong National Park en het Van Long Nature Reserve klaar om hun nieuw verworven vaardigheden op de proef te stellen.

In plaats van familiereizen te organiseren met touroperators, zou het organiseren van proefexcursies met echte bezoekers een zinvollere en praktischere impact hebben op de gemeenschappen. Door het organiseren van deze proefexcursies zouden de leden van de gemeenschap de kans krijgen om kennis te maken met verschillende markten en om hun activiteiten te oefenen in levensechte omstandigheden.

In die zin werden twee meeslepende routes voorgesteld, gericht op zowel een internationaal als een binnenlands publiek dat in Hanoi woont en wordt gestimuleerd om een pakketprijs van 50% te betalen als donatie voor de gemeenschappen in de beschermde gebieden en bij te dragen aan hun ontwikkeling.

Aangezien de lokale kampioenen meestal nieuw zijn in het toerisme, kost het tijd voor ze om te wennen aan het concept, te begrijpen wat gemeenschapstoerisme echt inhoudt en te beginnen met het aanleren van basisvaardigheden om toeristen te verwelkomen. Zelfs als de reisroutes ontworpen zijn en er op papier goed uitzien, betekent dit nog niet dat de tour klaar is voor de markt. Touroperators inschakelen in dit vroege stadium kan meer kwaad dan goed doen. Daarom maakten testreizen productfeedback en verbetering van vaardigheden mogelijk voordat ze op de markt werden gebracht.

In Van Long waren de bezoekers onder de indruk van de gastvrijheid van de lokale bevolking en waardeerden ze de training die de lokale gemeenschappen kregen van het project. Naast de hoogtepunten werd er ook gewezen op enkele verbeteringen. Zo kunnen bijvoorbeeld aanvullende of haalbare ervaringen worden uitgebreid wanneer de lokale gastheren meer vertrouwd zijn met het ontvangen van gasten; of de timing en route van de boottocht kunnen worden aangepast afhankelijk van het seizoen en de bezoekers.

In Cuc Phuong verwelkomen de dorpelingen van Khanh al heel lang gasten die een trektocht maken vanuit het Bong-centrum van het park. Daarom kostte het ze weinig tijd om de nieuwe ervaring te organiseren, namelijk een kookcursus in combinatie met een wandelervaring. Omdat de route is ontworpen om het dorp minder afhankelijk te maken van het toerisme in het park, ligt de route waar de wandelingen en de groentepluk plaatsvinden buiten het grondgebied van het park.

Beginfase

Implementatie

Lokaal

Stimuleren van producteigenaarschap

Tijdens de training werden veel oefeningen gedaan om de lokale gemeenschap erbij te betrekken. Dit is ook een goede manier om informatie te krijgen van de lokale bevolking over hun gemeenschap. Een van de oefeningen in de reisrouteontwikkelingstraining moedigde deelnemers aan om een volledige dagtocht te plannen met opmerkelijke landschappen en eten in hun lokale omgeving. Hierbij moet wel opgemerkt worden dat de deelnemers verschillende opvattingen kunnen hebben over wat 'opmerkelijk' of 'mooi' is.
Trainingsworkshops boden ook een goede gelegenheid om 'lokale kampioenen' te identificeren die bereid zijn om de levering van toeristische diensten en producten binnen hun gemeenschappen te initiëren. Er werd een beoordeling van de infrastructurele omstandigheden en sterke punten / unieke kenmerken uitgevoerd om te zien hoe hun verhalen bijdragen aan het algemene thema / de routes van de routes (waarvan het grootste deel was gebaseerd op de input van de deelnemers aan de training).
Niet alleen de excursieactiviteit, maar ook de verhalen waren belangrijk om de boodschap over te brengen aan de klanten. De deelnemers aan de training / 'lokale kampioenen' werd gevraagd om een schets te maken van wat ze aan de gasten wilden voorstellen.
Complete excursieroutes werden aangepast, afgerond en klaargemaakt om getest te worden.

In de aanvankelijk ontworpen routes komen zowel de conservatiewerkzaamheden van de PA als die van de gemeenschap aan bod. De kennis van de bewoners over de natuurbeschermingskant was echter niet voldoende om de rondleiding te begeleiden. Daarom werd de focus verlegd naar het gemeenschapsaspect van de rondleidingen. Door deze aanpak kunnen bezoekers meer te weten komen over het leven van de lokale gemeenschappen in harmonie met de natuur in de PA's, terwijl het beschermingswerk aan de basis wordt belicht. De gemeenschapsleden hebben ook meer vertrouwen in het vertellen van hun eigen verhaal vanuit hun perspectief.

De meeste deelnemers aarzelden nog om toeristische initiatieven te nemen zonder financiële steun. In dit geval hielp het echt om lokale kampioenen te hebben die proactief hun interesse toonden in het initiëren van iets nieuws in de gemeenschap. Vaak hebben ze al andere middelen van bestaan of worden de financiën van het huishouden verzorgd door hun kinderen of echtgenoot. Het zijn deze lokale kampioenen die een belangrijke rol zullen spelen bij het definiëren/vormgeven van toerisme in hun gemeenschap en een voorbeeld zullen zijn voor andere leden van de gemeenschap.

Beginfase

Implementatie

Lokaal

Contextuele trainingsinhoud

Het project is ontworpen met een vooraf gedefinieerde trainingsinhoud in 3 onderwerpen: (i) Gezondheid en veiligheid; (ii) Reisbeschrijving en productontwikkeling; (iii) Marketing en promotie, bedoeld voor ondernemers in toerisme in de gemeenschap, personen die geïnteresseerd zijn in toerisme in de PA's en bufferzones, PA-management en ander personeel dat betrokken is bij PA-management.
Na het uitvoeren van een basisonderzoek om inzicht te krijgen in de algemene lokale context en de belangrijkste actoren in de gemeenschap, werd de vooraf ontworpen trainingsinhoud gecontextualiseerd om aan te sluiten bij het belangrijkste publiek van de trainingsworkshops.
- Verschillende belanghebbenden hebben een onverenigbaar leervermogen. Daarom werd de trainingsinhoud vereenvoudigd met aparte inhoud voor gemeenschappen en voor huishoudens/individuen die dieper in de onderwerpen willen duiken.
- Contextualisering helpt ook om de kennis dichter bij de deelnemers te brengen.
- Omdat jongeren overdag naar hun werk gaan, waren de meeste deelnemers aan de trainingsworkshops van middelbare leeftijd. Een conventionele trainingsmethode, die eenrichtingscommunicatie is, werkt in dit geval niet. Er werd een gedetailleerde facilitatieplanning gemaakt om ervoor te zorgen dat iedereen zich betrokken voelt bij de training. Enkele methoden die werden gebruikt zijn: groepsdiscussie, het in kaart brengen van bronnen, kleine spelletjes met scores en prijzen, enz.

Leden van de lokale gemeenschap krijgen een inleiding in gemeenschapstoerisme en een overzicht van de basisvaardigheden die nodig zijn om gemeenschapstoerisme te ontwikkelen in de context van beschermde gebieden. Voor degenen die niet van plan zijn om binnenkort aan toerisme te gaan doen, biedt de training een perspectief voor gemeenschapsontwikkeling, zodat ze met vertrouwen hun zorgen over het welzijn en de voordelen van hun gemeenschap kunnen uiten als er een particuliere investeerder in de gemeenschap komt.

Als het gaat om training in de gemeenschap, is er een meer interactieve aanpak nodig om tweerichtingsdialogen en dynamiek te creëren. Er werd duidelijk vastgesteld dat wanneer mensen meer kansen krijgen om te praten en een veilige ruimte krijgen om hun mening te geven, ze eerder geneigd zijn om zich in te zetten en hun initiatieven over te nemen. Toen een van de dorpen bijvoorbeeld werd gevraagd om in kaart te brengen welke middelen hun gemeenschap beschikbaar had om toeristen aan te bieden, tekende het een kaart van hun gemeenschap met een duidelijke visie op wie wat aanbiedt. Hoewel de volgende stap geen deel uitmaakte van de training en ook geen vereist resultaat was, kwamen dezelfde dorpsbewoners actief met hun eigen actieplan om een veilige sfeer te creëren waarin toeristen kunnen genieten van de schoonheid van het dorp.

Beginfase

Lokaal

OH INTEGRATIE BESPREKEN

De toepassing van de One Health-benadering in biodiversiteitsprojecten vereist een open en participatieve discussie tussen alle actoren en stakeholders die betrokken zijn bij en beïnvloed worden door het project zelf. De discussie bouwt voort op de resultaten van de projectanalyse, waarbij gezamenlijk wordt gepland hoe(principes) en waar(ingangen) de One Health-benadering kan worden toegepast en wat(maatregelen) kan worden gedaan om te zorgen dat de integratie optimaal en relevant is. Het evaluatieteam zal leiding geven aan het opstellen van een actieplan om ervoor te zorgen dat aan fundamentele factoren(randvoorwaarden) wordt voldaan en om de operationalisering van de OH-component op het raakvlak mens-dier-omgeving te begeleiden.

Een breed spectrum van actoren en belanghebbenden bij de discussie betrekken, zodat verschillende sectoren en groepen die door het project worden beïnvloed, vertegenwoordigd zijn.
Bevorderen van een open dialoog tussen alle actoren om de uitwisseling en integratie tussen wetenschappelijke en traditionele kennis te bevorderen

De integratie van One Health in biodiversiteitsprojecten kan een complex proces zijn. Drie strategieën kunnen de taak verlichten en het reviewteam ondersteunen bij het bereiken van het doel. De verduidelijking van de definitie van 'One Health' in de context van het specifieke project om ervoor te zorgen dat alle actoren dezelfde opvatting hebben over de benadering en de waarde van de integratie ervan in het project. De identificatie van een beperkte reikwijdte voor de toepassing van de OH benadering binnen het project om de capaciteit van het team te testen in het aangaan van nieuwe partnerschappen, het werken over disciplines heen en het creëren van initiatieven die afwijken van hun gebruikelijke activiteiten. De inschakeling van externe beoordelaars, experts in het operationaliseren van One Health, om het team te ondersteunen tijdens het samenwerkingsproces om de samenwerkingsmogelijkheden op het raakvlak van biodiversiteit en gezondheid te identificeren.

DE VOORWAARDEN ONDERZOEKEN

Randvoorwaarden bepalen het succes van de integratie van OH in het project. De verwezenlijking ervan is noodzakelijk om een geschikte omgeving te creëren voor duurzame en optimale samenwerking en activiteiten. De randvoorwaarden die in het raamwerk zijn geïdentificeerd, omvatten een gunstig politiek klimaat dat overheids- en niet-overheidsactoren op alle relevante organisatieniveaus aanmoedigt om bereidwillig samen te werken; infrastructuur, instrumenten en processen die het delen van gegevens vergemakkelijken en het gezamenlijk ontwerpen van multisectorale interventies op het raakvlak tussen mens, dier en milieu mogelijk maken; een gedetailleerde inventarisatie van belanghebbenden die het mogelijk maakt sterke punten en mogelijkheden van verschillende actoren te identificeren en het opzetten van waardevolle samenwerking bevordert; en een zinvolle investering die de toepassing van de One Health benadering in nieuwe of bestaande projecten ondersteunt.

Een grondige analyse uitvoeren van de beleidscontext in het land van interventie, om overheids- en niet-overheidsinitiatieven te identificeren die de operationalisering van het OH ondersteunen.
de reeds in het project beschikbare infrastructuren en middelen analyseren die de samenwerking en communicatie met andere sectoren en initiatieven kunnen vergemakkelijken

Als niet aan de voorwaarden wordt voldaan, betekent dit niet automatisch dat een project niet in aanmerking komt voor een One Health-aanpak. Het kan echter wel de daadwerkelijke operationalisering van de integratie binnen het project belemmeren. Kleinschalige initiatieven die een beperkte investering vereisen, kunnen een haalbare optie zijn om de integratie van 'One Health' op het raakvlak tussen biodiversiteit en gezondheid te testen, zelfs als niet aan alle voorwaarden is voldaan. De initiatieven zullen helpen bij het genereren van bewijs en het ondersteunen van One Health bij beleidsmakers en investeerders, wat uiteindelijk de voorwaarden voor toekomstige interventies zal verbeteren.

HEFBOOMWERKING

Maatregelen zijn interventies of activiteiten die al in het project zijn geïmplementeerd en die het mogelijk maken om een One Health-component in het project op te nemen. Ze maken de operationalisering van de One Health-integratie op een optimale en relevante manier mogelijk. Het kader identificeert acht maatregelen, waaronder onderwijs en bewustmaking, beleidsontwikkeling, capaciteitsontwikkeling, samenwerkingsplatforms, betrokkenheid van de gemeenschap, informatiedeling, surveillance en vroegtijdige waarschuwing, en onderzoek.

Raadpleeg de bijgeleverde definities van elke maatregel voor een correct begrip van de betekenis ervan in relatie tot het analysekader.
Bekijk het project eenvoudigweg door te kijken naar de items aan de poort en voorkom snelle conclusies over de toepassing van de One Health-aanpak

De maatregelen die in het analysekader worden voorgesteld, komen vaak voor in biodiversiteits- en natuurbehoudsprojecten. De uitdaging hier is om ze te gebruiken voor de integratie van de One Health-benadering in het project. De activiteit of component kan opnieuw worden ontworpen en gepland door over sectoren heen te werken en de perspectieven van verschillende disciplines en actoren toe te voegen. De getransformeerde en geïntegreerde maatregel zal de waarde ervan vergroten en leiden tot grotere effecten op het raakvlak tussen biodiversiteit en gezondheid.

INGANGEN VAN POORTEN IDENTIFICEREN

Gate entries zijn thematische gebieden waarop het project activiteiten of acties uitvoert die het potentieel hebben om te worden gekoppeld aan een OH-benadering. Ze vertegenwoordigen echte kansen om projectdoelen en One Health doelen te integreren en om te zetten in een gemeenschappelijk doel. Op het raakvlak tussen biodiversiteit en gezondheid identificeert het raamwerk vijf belangrijke ingangen: Opkomende infectieziekten en zoönosen, Landbouwproductie en voedselveiligheid, Klimaatverandering en risicovermindering, Handel in en consumptie van wilde dieren, en Biodiversiteitsbehoud (inclusief op de natuur gebaseerde oplossingen, beschermde gebieden en wildbeheer).

Raadpleeg de bijgeleverde definities van poortingangen voor een correct begrip van hun betekenis met betrekking tot het analysekader.

Er kan meer dan één toegangspoort zijn tot de nexus biodiversiteit-gezondheid in hetzelfde project. Het wordt echter aanbevolen om slechts op één ingang te focussen om de integratie van de OH benadering te starten. Het proces vereist inspanningen en middelen om nieuwe partnerschappen aan te gaan, nieuwe projectcomponenten mee te ontwerpen en maatregelen en infrastructuren op te zetten om de communicatie, samenwerking, coördinatie en capaciteitsopbouw tussen sectoren en disciplines mogelijk te maken. Een beperkte focus kan het proces vergemakkelijken en de kans op succes vergroten. Gegevens die gegenereerd worden in kleinschalige initiatieven kunnen uiteindelijk hun navolging op grotere schaal ondersteunen en de ontwikkeling van beleid over de operationalisering van One Health in biodiversiteitsgerelateerde projecten informeren.