Onderwijs en bewustmaking

Wetenschappelijke/technische informatie in verband met biodiversiteitsmonitoring moet worden gedeeld met de bevolking om milieubewustzijn en steun voor het beheer van beschermde gebieden te genereren.

  • Regelmatig verzamelen en aanpassen van informatie zodat deze verspreid en begrepen kan worden door een brede groep doelgroepen.
  • Voortdurende feedback tussen specialisten en onderzoekers en medewerkers die verantwoordelijk zijn voor outreach en milieueducatie om actuele informatie te hebben die kan worden gedeeld.
  • Het publiek bewust maken van de gevaren die bedreigde soorten binnen beschermde gebieden kunnen treffen.
  • Milieueducatie en bewustmaking is een zeer belangrijk instrument om acties voor de bescherming en het behoud van de páramo als waterbron, biologische rijkdom en onderlinge afhankelijkheid te versterken.
  • Lokale actoren en instellingen die betrokken zijn bij het beheer van het beschermde gebied moeten permanent worden geïnformeerd op basis van monitoringresultaten en niet alleen op basis van theorie.
Onderzoek voor het behoud van natuurlijk erfgoed

Het verzamelen van informatie uit de eerste hand is essentieel voor een goede besluitvorming, vooral wanneer er kleine populaties van bedreigde soorten beschikbaar zijn, zoals in het geval van de Andesbandurrie.

  • Ontwikkeling van een monitoringprogramma voor een bedreigde soort op basis van goed gedefinieerde protocollen en met wetenschappelijke technische ondersteuning.
  • Training van parkwachterpersoneel in het regelmatig en doorlopend verzamelen van gegevens met technische ondersteuning van onderzoeksinstituten met uitgebreide ervaring in het monitoren van bedreigde vogelsoorten.
  • Monitoring en onderzoek van de Andesneeuwibis heeft aangetoond dat het voortplantingssucces en de overleving van deze soort afhankelijk is van stabiele waterbronnen.
  • De bevolkingsgroei van grote steden en de vraag naar water neemt toe. In dit scenario is de bescherming, het herstel en het behoud van veengebieden en hun biodiversiteit, in het bijzonder van de Bandurria als indicatorsoort van stabiele waterstromen bij de bron, een prioriteit.
Een blik op bestuur, het verbinden van lokale belanghebbenden en gebruikers om het beheer te versterken

De betrokkenheid van verschillende gemeenschaps- en institutionele actoren verbetert het beheer van beschermde gebieden en versterkt het bestuur ervan.

  • Vaststelling van het principe van participatief behoud met een landschapsaanpak voor een bedreigde soort als de Andesbandurrie, gedeeld met andere belanghebbenden.

  • Het onderhouden van goede relaties met gemeenschappen en instellingen in de bufferzone als onderdeel van het participatieve bestuursproces.
  • Het behoud van bedreigde soorten binnen een beschermd gebied is niet alleen de verantwoordelijkheid van het bestuur ervan, het vereist de aandacht van alle gemeenschaps- en institutionele actoren, en daarom is het van vitaal belang om gecoördineerde acties uit te voeren met de actoren die betrokken zijn bij het behoud en gebruik van milieudiensten.
  • Bij het gebruik van natuurlijke hulpbronnen en hun ecosysteemdiensten moet rekening worden gehouden met de mogelijke gevolgen voor natuurlijke ecosystemen in het algemeen en bedreigde soorten in het bijzonder.
Controle en evaluatie

Vaststelling van een agenda voor de controle op de naleving en de terugkoppeling van de overeenkomsten. De implementatie van monitoring en evaluatie begon met de ondertekening van de overeenkomsten en de oprichting van de monitoringcommissie vanuit het Ramsar Bureau, deze commissie is verantwoordelijk voor het waarborgen en beheren van de naleving van de bekrachtigde overeenkomsten.

  • De 24 ondertekenden overeenkomsten waarin werkagenda's voor monitoring, evaluatie en feedback zijn vastgelegd om nieuwe prioriteiten te definiëren.
  • Oprichting van het comité voor beheer en toezicht.
  • Voor de Mesa Ramsar is de prioritering van acties en het opstellen van agenda's gericht op het beheer en de opvolging van de overeenkomsten een permanent leerproces geweest.
  • Het grootste leerproces heeft ongetwijfeld te maken met de lokale en nationale uitstraling van het collectief van Mesa Ramsar en de erkenning die het heeft gekregen als woordvoerder voor het behoud, het beheer en het duurzame gebruik van de hulpbronnen van de Ramsar-locatie.
Interactie, articulatie en het genereren van overeenkomsten

De ontwikkeling van een vooraf gedefinieerde structuur van rollen, momenten en instanties creëerde een sfeer van dialoog tussen de uitgenodigde persoon, die een vertegenwoordiger is van de publieke instelling met beslissingsbevoegdheid, en de vragensteller, een gemeenschapsleider die de stem van de gemeenschappen vertegenwoordigt. De vragensteller stelt de vraag die vooraf gecontextualiseerd werd in de specifieke problematiek en stelt de overeenkomst voor, geeft ruimte voor gesprek met de gast die alternatieven voorstelt en onderhandelt met de leider en uiteindelijk al dan niet een overeenkomst genereert.

  • Vertrouwen van het collectief in het gebruik van de dialoog als mechanisme om het eens te worden over gezamenlijke acties.
  • Deelname van degenen die uitgenodigd zijn voor de door het Ramsar Bureau voorgestelde dialoog.
  • Oprichting van een ruimte voor dialoog en ondertekening van overeenkomsten.
  • Aanpassing door institutionele actoren aan inclusieve participatiemechanismen waarbij ze worden opgeroepen om dialogen en overeenkomsten te genereren op basis van hun bevoegdheden en taken met het gebied en de collectieven.
  • Het Mesa Ramsar collectief erkende dat het mogelijk is om door middel van een georganiseerd en gekwalificeerd proces afspraken te maken over acties met lokale instellingen om vooruitgang te boeken in het bereiken van gemeenschappelijke doelstellingen die iedereen ten goede komen.
Participatieve herpopulatie van charapas-schildpadden

Schildpadden die zijn uitgebroed uit eieren die aan het begin van het beheerproces zijn verzameld, worden na beoordeling van hun gezondheid en het aanbrengen van een merkplaatje vrijgelaten voor opvolging. Hierdoor zullen we de effectiviteit van de herpopulatie van deze soorten kennen.

  • Gebruik van eieren van schildpadden die in beslag zijn genomen bij controle- en bewakingsoperaties als onderdeel van het herpopulatieprogramma.
  • Het opdoen van ervaring met het opzetten van zandputten of plaatsen waar schildpadeieren worden uitgebroed.
  • Uitzetten van jongen met betrokkenheid van de lokale bevolking.
  • In januari 2019 werden via het controle- en bewakingsprogramma 218 eieren van de charapaschildpad in beslag genomen, waarvan er 189 werden "gezaaid" met het idee dat ze zouden uitkomen, maar er werden geen broedsels verkregen.
  • In januari 2020 namen medewerkers van de controlepost in Tambococha 22 eieren van de grote Kemp's ridley(Podocnemis expansa) in beslag. Hiervan werden 15 schildpadden in april 2020 losgelaten in de lagune van Jatuncocha en slaagden erin om uit te broeden.
  • Naast het gebruik voor het vastgestelde beheerproces, kunnen de zandputten ook worden gebruikt voor het uitzetten van eieren die in beslag zijn genomen bij de handel in wilde dieren. Het uitkomen van de eieren hangt echter af van de manier waarop ze behandeld zijn en de tijd die verstreken is sinds het verzamelen.
Bewustmaking over het belang van de charapa schildpadden

Door middel van het project "Yasuní Our Home", gericht op kinderen, jongeren en volwassenen, is er voorlichting gegeven over het belang van het behoud van deze soorten en hun natuurlijke habitat.

  • Ontwerp van een educatie- en bewustwordingsprogramma, waarbij specifieke initiatieven zoals het beheer van charapa schildpadden kunnen worden gekoppeld.
  • Voorbereiding van activiteiten en didactisch materiaal voor kinderen, jongeren en volwassenen om hen bewust te maken van het wanbeheer van wilde schildpadsoorten.
  • Kinderen en jongeren die goed geïnformeerd zijn over het beheer van wilde dieren zijn actoren die volwassenen kunnen beïnvloeden om verschillende ongepaste praktijken te veranderen, zoals het niet-duurzame verzamelen van eieren van de charapaschildpad.
  • Hoe diverser het publiek dat betrokken is bij bewustwordingsprocessen, hoe beter de reacties in de toekomst zullen zijn bij de populaties die verbonden zijn met het beschermde gebied.
Training voor lokale actoren

Met het advies van WCS Ecuador werd het project onder de aandacht gebracht van inheemse gemeenschappen en openbare en particuliere instellingen.

  • Strategie voor gecoördineerd werk met instellingen die gespecialiseerd zijn in participatief beheer van in het wild levende dieren.
  • Opstellen van een actieplan met betrokkenheid van verschillende sectoren.
  • Opleiding van lokale actoren, bij voorkeur inheemse gemeenschappen.
  • Tijdens het beheer was er een verlies van eieren en broedsels door de gemakkelijke toegang van mensen en honden uit de gemeenschappen tot de kunstmatige zandputten en poelen.
  • De controle is verbeterd in het gebied waar deze activiteit wordt uitgevoerd, door strategische actoren bij de controle te betrekken, die eerder training hebben gekregen.
Betrokkenheid van jongeren

Jongeren centraal

Leiderschap en capaciteitsopbouw van leden van de gemeenschap en leerlingen op school.

Jongeren betrekken is van vitaal belang voor duurzame ontwikkeling en een betere toekomst.

Zelfhulp

Het project maakte gebruik van lokaal beschikbaar personeel en middelen, waardoor duurzaamheid werd gegarandeerd.

Sterk lokaal leiderschap van de gemeenschap en de basisschool was de belangrijkste faciliterende factor.

De toekomst is aan de georganiseerden.