Een Material Recovery Facility (MAREFA) is een ruimte waar recyclebare materialen worden ontvangen, gesorteerd, verwerkt en opgeslagen om te worden verzonden en verkocht aan eindgebruikers. MAREFA accepteert materialen, aan de bron gescheiden of gemengd, en scheidt, verwerkt en slaat ze op voor later gebruik als grondstoffen voor herfabricage en herverwerking. De belangrijkste functie van MAREFA is om de terugwinning van grondstoffen te maximaliseren en tegelijkertijd materialen te produceren die de hoogst mogelijke inkomsten op de markt genereren. MAREFA zal ook afval verwerken tot een grondstof voor biologische conversie of tot een brandstofbron voor de productie van energie. MAREFA dient als tussenstap tussen de inzameling van recyclebare materialen bij afvalproducenten en de verkoop van recyclebare materialen aan markten voor gebruik in nieuwe producten. Er zijn in principe vier onderdelen van MAREFA: sorteren, verwerken, opslaan en verladen. MAREFA is particulier eigendom en wordt beheerd door COBWAMM.

• Zonering van potentiële gebieden/wijken die afvalinzamelingsdiensten nodig hebben.
• Identificatie en werving van potentiële franchisenemers binnen prioriteitsgebieden.
• Stimuleren van de vraag.
• Verbinden van de franchisenemer met de zone voor dienstverlening door het verstrekken van training, gereedschap en apparatuur.

Effectieve klantenservice wordt bereikt door de ontwikkeling van een online betalingssysteem en een mobiele app voor klantenservice (momenteel in ontwikkeling). Deze maatregelen stellen klanten in staat om te communiceren met de service, aanvragen, verzoeken en betalingen in te dienen en zelfs te zoeken naar eventuele aankomende diensten in de waardeketen.

Het project verwijst naar en sluit aan bij het relevante wettelijke kader, waardoor het gemakkelijker is om huidige en toekomstige klanten te beïnvloeden en te overtuigen. Het bestaan van een juridisch kader van de provincie over afvalbeheer is cruciaal voor het succes van het project.

De nationale strategie voor vast afvalbeheer beschrijft de nationale doelstellingen voor afvalbeheer en is ook belangrijk voor het project.

De ruimtelijke databank die voor de Azorenarchipel is opgesteld, was hoofdzakelijk gebaseerd op de compilatie van reeds bestaande en beschikbare cartografische informatie. Dit was te wijten aan de beperkte tijdsperiode voor de implementatie van het MarSP-project en de noodzaak van validatie van informatie door de bevoegde entiteiten/autoriteiten, in het geval van de uitwerking van nieuwe cartografie. De verzamelde nieuwe informatie was dus samengesteld uit informatie die tijdens het participatieve proces was geproduceerd. Het participatieve proces, met de daaruit voortvloeiende productie van cartografische informatie, was gebaseerd op twee verschillende stappen: (i) het afnemen van individuele interviews met de belangrijkste actoren die elk van de voor de Azoren geïdentificeerde sectoren van maritieme activiteiten vertegenwoordigen en (ii) workshops voor het bespreken en/of valideren van voorlopige resultaten die tijdens het onderzoek en de sectorinterviews zijn verkregen, en voor het toevoegen van meer informatie (tijdens de 3e stakeholderworkshop). Voor het verzamelen van de gegevens in de uitgevoerde interviews werd een webgebaseerde oplossing (SeaSketch) gebruikt. Deze oplossing biedt krachtige hulpmiddelen om het MRO-proces te versterken en te verbeteren.

Om inzicht te krijgen in de huidige en potentiële situatie op het gebied van maritiem gebruik en maritieme activiteiten op de Azoren, is een uitgebreide sectoranalyse uitgevoerd, die negen sectoren omvatte. Voor elke maritieme sector die in de regio is geïdentificeerd, is een sectorbriefing uitgevoerd. Elke sectorbriefing bevat informatie over de karakterisering van de sector, het relevante wettelijke kader, de huidige en potentiële ruimtelijke spreiding, een SWOT-analyse, een analyse van interacties (met andere sectoren, met het milieu en interacties tussen land en zee), evenals een analyse van de druk als gevolg van verschillende drijvende krachten achter verandering (bijv. klimaatverandering, demografische veranderingen en beleid voor blauwe groei). Voor dit werk is uitgebreide informatie verzameld, zowel via literatuuronderzoek als bij belanghebbenden tijdens het engagementproces.

Het maritieme ruimtelijke planningsproces plant naar een gewenste toekomst en een gemeenschappelijke visie. De visie is meestal een integratie van verschillende aspiraties van verschillende belanghebbenden en sectoren die afhankelijk zijn van het bestuurskader dat op hen van toepassing is. De ontwikkeling van scenario's is een zeer belangrijk instrument, omdat het besluitvormers helpt bij het visualiseren van zowel de toekomst die zich zou kunnen ontvouwen als gevolg van specifieke acties/beleidsmaatregelen als de acties/beleidsmaatregelen die nodig zijn om een bepaalde toekomst te realiseren. Voor de regio Azoren heeft MarSP gekozen voor een proces van scenario-ontwikkeling gebaseerd op een combinatie van twee benaderingen: een verkennende ("wat kan er gedaan worden?") en een normatieve ("hoe wordt een specifieke doelstelling bereikt?").

De methodologie is gestructureerd in vier hoofdstappen (figuur 1):

(i) vaststellen van MRO-doelstellingen op basis van beleidsevaluatie en na input van belanghebbenden (BB2);

(ii) vaststellen van hoofddoelstellingen na overleg met regionale deskundigen;

(iii) ontwikkelen van verhaallijnen voor scenario's; en

(iv) balanceren tussen scenario's op basis van feedback van belanghebbenden die is verzameld door middel van engagementacties (waaronder, ten eerste, (i) een stemming over het scenario en, ten tweede, (ii) een stemming over de zinnen die de verhaallijn van de scenario's hebben opgebouwd).

Het vaststellen van een visie en doelstellingen is een fundamentele eerste stap in alle maritieme ruimtelijke plannen. In het kader van het MarSP-project werd een methodologie ontwikkeld om MRO-doelstellingen te ontwikkelen. Deze methodologie koppelde MRO-doelstellingen aan gevestigde beleidsverplichtingen van deze archipels op internationaal, EU-, nationaal en regionaal niveau. Na deze fasen is de methodologie goedgekeurd op de Azoren:

1. Beleidsevaluatie: evaluatie van het mariene beleid om de doelstellingen voor de maritieme ruimte te bepalen. Het Portugese beleidshorrendogram hielp bij de selectie van beleid.
2. Thematische indeling van de doelstellingen in thema's en subthema's.
3. Generalisatie van doelstellingen naar subthema's om specifieke doelstellingen te verkrijgen.
4. Discussie, prioritering en validering van specifieke doelstellingen door belanghebbenden.
5. Juridische validatie en kruiscontrole met MSP-beleidsdocumenten om de MSP-doelstellingen af te ronden.

Tijdens de eerste MRO-workshop voor belanghebbenden op de Azoren is belanghebbenden gevraagd de specifieke doelstellingen te bespreken en te valideren. Dit was ook het geval voor het voorstel voor een regionale MRO-visie, dat eveneens is besproken en gevalideerd tijdens de workshop met belanghebbenden.

Het maritieme ruimtelijke plan van de Azoren is ontworpen in een transparant en inclusief proces, met actieve betrokkenheid van een breed scala aan belanghebbenden. Daartoe werden een strategie voor de betrokkenheid van belanghebbenden en richtlijnen voor publieke inspraak opgesteld. De betrokkenheid werd vormgegeven in een reeks van drie stakeholderworkshops die gelijktijdig werden gehouden op de drie dichtstbevolkte eilanden van de archipel (São Miguel, Terceira en Faial). De workshops hadden dezelfde structuur, waarbij communicatie over de voortgang van het MRO werd gecombineerd met activiteiten om de projectresultaten te bespreken, aan te vullen en te valideren. Voorafgaand aan de workshops werden de belanghebbenden in kaart gebracht met behulp van de sneeuwbaltechniek. Alle geïdentificeerde belanghebbenden werden verzameld in de regionale stakeholderlijst en uitgenodigd om deel te nemen aan de evenementen gedurende de twee jaar van het project. Aanvullende activiteiten zoals interviews werden ondernomen om belangrijke hiaten in de kennis over specifieke maritieme sectoren op te vullen.

Het Mamirauá Instituut levert wetenschappelijke kennis aan lokale gemeenschappen en deze kennis wordt doorgegeven aan gemeenschappen en inheemse volken, waarbij de bestuursprocessen van Conservation Area's worden toegepast.

Deze kennis komt voort uit 4 actielijnen:

1. Milieu-educatie
2. Milieubescherming
3. Versterking van de gemeenschap
4. Communicatie binnen de gemeenschap

De productie van kennis is gericht op het creëren van oplossingen voor de middellange en lange termijn.