Subnationaal | PANORAMA

Wees creatief met de methodologie

Deelnemers tijdens dagelijkse quiz

GIZ

Training over een intersectoraal onderwerp zoals klimaatverandering en gezondheid is een grotere uitdaging voor deelnemers omdat hun academische en praktische achtergrondkennis misschien niet beide onderwerpen dekt. De training zal waarschijnlijk veel nieuwe informatie bevatten voor elke deelnemer. Gezien de complexiteit van het onderwerp is het nog belangrijker om een breed scala aan methodologische benaderingen te ontwikkelen en te gebruiken om tijdens de training energie en focus te behouden.

Interactieve en innovatieve methoden vereisen een goede voorbereiding van de presentatoren. Vaak is het nodig om hulpmiddelen of specifieke inhoud voor te bereiden. Het gebruik van sommige methoden kan een uitdaging zijn voor deelnemers die er nog nooit mee in aanraking zijn geweest en kan meer tijd in beslag nemen dan oorspronkelijk verwacht.

Voeg verschillende geanimeerde of begeleide groepswerksessies toe
- Bijvoorbeeld: verdeel de deelnemers in verschillende subgroepen (bijv. per ziektetype: door vectoren overgedragen, via water en voedsel, door de lucht overgedragen, zoönotisch, directe gevolgen) en laat ze uitzoeken welke ziekten ze moeten kiezen, hoe ze het verband moeten onderzoeken (kwetsbaarheidsbeoordeling) en hoe ze zich moeten aanpassen aan de gevolgen van de klimaatverandering (nationale planning voor aanpassing van de volksgezondheid).
Vermijd ellenlange verslagen die de inhoud van de vorige dag herhalen; stel in plaats daarvan vragen in de vorm van een groepsspel (quiz);
Deel dia's en samenvattingen zodat deelnemers vrijer kunnen communiceren en niet de drang voelen om alles op te schrijven;
Gebruik elke dag een andere ijsbreker zodat de groep elkaar beter leert kennen;
Plan locatiebezoeken, gastlezingen en organiseer posterpresentaties voor de deelnemers.

formation-ccs_toolbox.pdf

Trainingen op maat ontwerpen voor een specifiek doel

Facilitator tijdens een van de modules

GIZ

De relatie tussen klimaatverandering en gezondheid is zeer complex, omdat veel verschillende gebieden samenkomen op dit kruispunt. Uit de ervaring met de training is gebleken dat de training moet worden afgestemd op de deelnemers. Dit moet worden gebaseerd op de voorkennis van de deelnemers, hun professionele positie en het algemene niveau van de implementatie van klimaat- en gezondheidsactiviteiten in hun respectieve landen.
Op basis van de ervaring die is opgedaan met het gebruik van de trainingshandleiding in de praktijk, zijn verschillende aangepaste formats denkbaar:

Trainingen op beginners- en gevorderd niveau;
Thematische training: inleiding in het wetenschappelijke verband tussen gezondheid en klimaatverandering;
Beleidstraining: diepgaande oefeningen om kernbeleidsdocumenten te ontwikkelen, zoals een risico- en kwetsbaarheidsbeoordeling voor het klimaat en een nationaal plan voor aanpassing aan de volksgezondheid;
Klimaatgovernance-training: analyse van de respectieve standpunten van het ministerie van Volksgezondheid over het klimaat - vaststellen hoe klimaatkwesties kunnen worden geïntegreerd in het gezondheidsbeleid, hoe klimaatbeleidsdocumenten kunnen worden ontwikkeld, leren over mogelijke coördinatiemechanismen, benadrukken van de internationale mechanismen inzake klimaatverandering, hoe klimaatkwesties kunnen worden geïntegreerd in het ministerie van Volksgezondheid.

Het succes van het op maat maken van de training hangt af van de informatie die beschikbaar is op het voorbereidingsniveau en de vaardigheden en flexibiliteit van de trainer. Voorafgaande vragenlijsten voor deelnemers kunnen helpen bij het bepalen van hun interesse en eerdere ervaring. De trainer moet kennis hebben van klimaatverandering, gezondheid, hydrometeorologie en het milieu, en de kerndocumenten van deze gebieden beheersen. Aangezien dit een zeldzaam profiel is, maakt het vroeg bepalen van het doel van de training het ook gemakkelijker om een geschikte trainer te vinden.

Potentiële instructeurs moeten zeer ervaren zijn omdat de handleiding verschillende onderwerpen behandelt;
Het gebruik van de 16 modules van deze training in 5 dagen is te veel inhoud en laat weinig tijd over om meer diverse trainingsmethoden toe te passen;
De doelstellingen moeten vanaf het begin van het proces duidelijk worden geformuleerd;
De voorbereiding, coördinatie en implementatie van de training vereist een toegewijd ondersteuningsteam in het gastland met voldoende tijd, personeel en budget.

Agenda of 5-day training

Belangenbehartiging en betrokkenheid van belanghebbenden

Interacties tijdens advocacy-georiënteerde tour

World Vision

Bezoeken van journalisten aan FMNR-locatie

World Vision

Belangenbehartigingsactiviteiten helpen bij het bevorderen van bewustzijn en begrip van FMNR als een kosteneffectieve en schaalbare aanpak voor landschapsherstel en klimaatbestendigheid bij mensen uit de praktijk, gemeenschapsleiders en de nationale overheid. Dit kan de acceptatie onder gelijken bevorderen en gemeenschapsleiders en overheidsfunctionarissen aanmoedigen om een gunstig klimaat te creëren op gemeentelijk en/of subnationaal niveau om de toepassing van FMNR in gemeenschappen te vergemakkelijken (bijv. door relevant beleid en regelgeving).

nationale belanghebbenden mobiliseren om een beleidsomgeving te creëren ter ondersteuning van de invoering van FMNR in relevante strategische kaders
Identificeren van en samenwerken met andere partnerorganisaties om de implementatie van de FMNR-aanpak te verbeteren

Belangenbehartiging werkt aan de erkenning en formalisering van de rechten en verantwoordelijkheden van diegenen die FMNR beoefenen. Het creëert een beleidsomgeving die individuen en gemeenschappen aanmoedigt om hun natuurlijke hulpbronnen duurzaam te beheren.

Lokaal

Subnationaal

Nationaal

Planning als basisinstrument voor organisatie en aanpassing

Meester-ambachtsvrouw leert de kunst van het weven

CooperAcción

Parallel aan de implementatie van de school werd het strategische planningsproces van de organisatie uitgevoerd door het integreren van de EbA-benadering, waarin aspecten met betrekking tot klimaatverandering en het gebruik van ecosystemen werden opgenomen. In beide organisaties werden strategische en prospectieve visies opgesteld, die rekening hielden met de scenario's die de opwarming van de aarde aan de kust zal genereren.

Het was essentieel om drie concepten met elkaar te verbinden: ecosysteem, vrouwenweefsels en markten. Deze verbinding is een multidimensionale onderlinge relatie die de zorg voor de natuur (wetland), het behoud van cultuur (het weven van vrouwen) en het gebruik van economische mogelijkheden (markten) met elkaar verbindt. Deze onderlinge relatie zou niet mogelijk zijn zonder de bescherming van het milieu door goed wetlandgedrag. Dit betekent goede wetlandbeheerpraktijken, gebaseerd op de capaciteitsopbouw van het project.

Verbeterde aanpassing door capaciteitsopbouw kan klimaatverandering omzetten in een kans en een breder scala aan nieuwe alternatieven voor vrouwen openen. Om dit inzicht te verwerven, was het belangrijk om didactisch ondersteunend materiaal te produceren en panelen te gebruiken in de trainingscentra van beide groepen. Dit omvatte ook uitstapjes naar het moerasgebied om de belangrijkste diensten te identificeren die de rietambachten mogelijk maken. Aanpassing aan klimaatverandering is een dynamisch proces waarbij veel geheugen, begrip en actie komt kijken.

Zelfvertrouwen versterken

Vrouwelijke ambachtslieden maken handwerk van riet uit moerasgebieden

CooperAcción

Het versterken van het gevoel van eigenwaarde van vrouwen werd gebruikt als strategie om inzicht te krijgen in het belang van aanpassing aan klimaatverandering vanuit het duurzame gebruik van ecosysteemdiensten van wetlands. Daarom was het nodig om het proces van het versterken van het gevoel van eigenwaarde in gang te houden.

Een sterk gevoel van eigenwaarde maakt de ontwikkeling van zelfvertrouwen mogelijk. Zodra zelfvertrouwen is verkregen, gaat het proces van het opbouwen van vertrouwen in anderen verder. Dit is de basis voor partnerschappen in de context van klimaatverandering. De strategie van het bevorderen van associationaliteit en organisatorische versterking vond plaats op drie niveaus: a) training, b) marketing en c) aanpassing.

Belangrijke voorwaarden voor het succes van de strategie waren:

Verdiepen van het opbouwen van vertrouwen naar elkaar toe
Werken aan het opbouwen van vertrouwen naar instellingen
Bevorderen van samenwerking tussen gemeenschappen
Versterken van capaciteiten voor duurzaam gebruik van ecosysteemdiensten en daarmee ecosysteemgerichte aanpassing aan klimaatverandering realiseren.

Eén les die we geleerd hebben is dat moeilijkheden om toegang te krijgen tot diensten die betere levensomstandigheden mogelijk maken, de participatie, betrokkenheid en het begrip van klimaatverandering als een bedreiging en een kans beperken. Met andere woorden, hoe groter de armoede, hoe moeilijker het is om klimaatverandering te begrijpen. Daarom was permanent face-to-face werk nodig. De toegepaste strategie was: samenleven met kustgemeenschappen van ambachtelijke vrouwen, hun gevoel van eigenwaarde versterken door middel van verschillende workshops in de school.

Beginfase

Lokaal

Subnationaal

Uitwisseling van kennis en ervaring tussen landen

Om EbA-ervaringen uit te wisselen tussen verschillende landen en over verschillende activiteiten heen, kunnen communicatiemiddelen en platforms worden gebruikt. In het kader van het EbA South project vonden workshops voor kennisuitwisseling plaats in Azië en de Stille Oceaan, Afrika en Latijns-Amerika. Bijvoorbeeld de "Zuid-Zuid-uitwisselingsworkshop: Ecosystems for Climate Change Adaptation and Sustainable Livelihoods Knowledge Sharing" gehouden in Beijing, China. Deze Zuid-Zuid-uitwisseling van kennis mondde uit in een reeks publicaties en instrumenten die nu door mensen uit de praktijk in het Zuiden worden gebruikt om natuurgebaseerde oplossingen voor aanpassing door Zuid-Zuidsamenwerking te stimuleren. Er is ook een webgebaseerd platform gebouwd om de samenwerking te vergemakkelijken - het bevat webinars, casestudies, een op ecosystemen gebaseerde planningstool voor aanpassing en andere kennisproducten. Er kunnen ook onderzoeksprogramma's worden opgezet in samenwerking met lokale universiteiten om deze kennis verder te delen en toe te passen.

Deze workshops en kennisproducten boden geweldige mogelijkheden om verschillende ervaringen van het project te delen en uit te wisselen met wetenschappers en praktijkmensen in de bredere EbA-gemeenschap. Zuid-Zuidsamenwerking maakt effectieve EbA-uitwisseling mogelijk tussen ontwikkelingslanden die gemeenschappelijke uitdagingen en oplossingen hebben voor natuurbehoud en bestaansmiddelen.

De oprichting van een online platform voor kennisuitwisseling kan helpen om al deze kennis en gegevens te verspreiden en discussies tussen landen te vergemakkelijken. Indien mogelijk moet dit platform beschikbaar zijn in alle talen die relevant zijn voor de landen die deelnemen aan het platform.
De organisatie van workshops, veldbezoeken, webinars kan helpen bij de uitwisseling van kennis tussen landen.
De taalbarrière kan een probleem zijn, dus tolken of vertaalde tools en platformen kunnen helpen.

Bij het uitwisselen van ervaringen, kennis, gegevens, bevindingen en ideeën tijdens workshops, excursies en webinars tussen verschillende landen, of via online platforms en tools, kan communicatie een probleem zijn vanwege de taalbarrière. Tijdens dit project was Engels het samenwerkingsmedium, hoewel het voor de meeste deelnemers de tweede of derde taal was. De taalbarrière beperkte ook de samenwerking na de workshops.

De doorstroming van kennis en leren kan verbeterd worden door professionele tolken in te huren tijdens expedities en workshops. Het inhuren van professionele tolken met wetenschappelijke kennis tijdens expedities en workshops zou de voordelen van samenwerking hebben vergroot.

OH INTEGRATIE BESPREKEN

De toepassing van de One Health-benadering in biodiversiteitsprojecten vereist een open en participatieve discussie tussen alle actoren en stakeholders die betrokken zijn bij en beïnvloed worden door het project zelf. De discussie bouwt voort op de resultaten van de projectanalyse, waarbij gezamenlijk wordt gepland hoe(principes) en waar(ingangen) de One Health-benadering kan worden toegepast en wat(maatregelen) kan worden gedaan om te zorgen dat de integratie optimaal en relevant is. Het evaluatieteam zal leiding geven aan het opstellen van een actieplan om ervoor te zorgen dat aan fundamentele factoren(randvoorwaarden) wordt voldaan en om de operationalisering van de OH-component op het raakvlak mens-dier-omgeving te begeleiden.

Een breed spectrum van actoren en belanghebbenden bij de discussie betrekken, zodat verschillende sectoren en groepen die door het project worden beïnvloed, vertegenwoordigd zijn.
Bevorderen van een open dialoog tussen alle actoren om de uitwisseling en integratie tussen wetenschappelijke en traditionele kennis te bevorderen

De integratie van One Health in biodiversiteitsprojecten kan een complex proces zijn. Drie strategieën kunnen de taak verlichten en het reviewteam ondersteunen bij het bereiken van het doel. De verduidelijking van de definitie van 'One Health' in de context van het specifieke project om ervoor te zorgen dat alle actoren dezelfde opvatting hebben over de benadering en de waarde van de integratie ervan in het project. De identificatie van een beperkte reikwijdte voor de toepassing van de OH benadering binnen het project om de capaciteit van het team te testen in het aangaan van nieuwe partnerschappen, het werken over disciplines heen en het creëren van initiatieven die afwijken van hun gebruikelijke activiteiten. De inschakeling van externe beoordelaars, experts in het operationaliseren van One Health, om het team te ondersteunen tijdens het samenwerkingsproces om de samenwerkingsmogelijkheden op het raakvlak van biodiversiteit en gezondheid te identificeren.

DE VOORWAARDEN ONDERZOEKEN

Randvoorwaarden bepalen het succes van de integratie van OH in het project. De verwezenlijking ervan is noodzakelijk om een geschikte omgeving te creëren voor duurzame en optimale samenwerking en activiteiten. De randvoorwaarden die in het raamwerk zijn geïdentificeerd, omvatten een gunstig politiek klimaat dat overheids- en niet-overheidsactoren op alle relevante organisatieniveaus aanmoedigt om bereidwillig samen te werken; infrastructuur, instrumenten en processen die het delen van gegevens vergemakkelijken en het gezamenlijk ontwerpen van multisectorale interventies op het raakvlak tussen mens, dier en milieu mogelijk maken; een gedetailleerde inventarisatie van belanghebbenden die het mogelijk maakt sterke punten en mogelijkheden van verschillende actoren te identificeren en het opzetten van waardevolle samenwerking bevordert; en een zinvolle investering die de toepassing van de One Health benadering in nieuwe of bestaande projecten ondersteunt.

Een grondige analyse uitvoeren van de beleidscontext in het land van interventie, om overheids- en niet-overheidsinitiatieven te identificeren die de operationalisering van het OH ondersteunen.
de reeds in het project beschikbare infrastructuren en middelen analyseren die de samenwerking en communicatie met andere sectoren en initiatieven kunnen vergemakkelijken

Als niet aan de voorwaarden wordt voldaan, betekent dit niet automatisch dat een project niet in aanmerking komt voor een One Health-aanpak. Het kan echter wel de daadwerkelijke operationalisering van de integratie binnen het project belemmeren. Kleinschalige initiatieven die een beperkte investering vereisen, kunnen een haalbare optie zijn om de integratie van 'One Health' op het raakvlak tussen biodiversiteit en gezondheid te testen, zelfs als niet aan alle voorwaarden is voldaan. De initiatieven zullen helpen bij het genereren van bewijs en het ondersteunen van One Health bij beleidsmakers en investeerders, wat uiteindelijk de voorwaarden voor toekomstige interventies zal verbeteren.

HEFBOOMWERKING

Maatregelen zijn interventies of activiteiten die al in het project zijn geïmplementeerd en die het mogelijk maken om een One Health-component in het project op te nemen. Ze maken de operationalisering van de One Health-integratie op een optimale en relevante manier mogelijk. Het kader identificeert acht maatregelen, waaronder onderwijs en bewustmaking, beleidsontwikkeling, capaciteitsontwikkeling, samenwerkingsplatforms, betrokkenheid van de gemeenschap, informatiedeling, surveillance en vroegtijdige waarschuwing, en onderzoek.

Raadpleeg de bijgeleverde definities van elke maatregel voor een correct begrip van de betekenis ervan in relatie tot het analysekader.
Bekijk het project eenvoudigweg door te kijken naar de items aan de poort en voorkom snelle conclusies over de toepassing van de One Health-aanpak

De maatregelen die in het analysekader worden voorgesteld, komen vaak voor in biodiversiteits- en natuurbehoudsprojecten. De uitdaging hier is om ze te gebruiken voor de integratie van de One Health-benadering in het project. De activiteit of component kan opnieuw worden ontworpen en gepland door over sectoren heen te werken en de perspectieven van verschillende disciplines en actoren toe te voegen. De getransformeerde en geïntegreerde maatregel zal de waarde ervan vergroten en leiden tot grotere effecten op het raakvlak tussen biodiversiteit en gezondheid.

INGANGEN VAN POORTEN IDENTIFICEREN

Gate entries zijn thematische gebieden waarop het project activiteiten of acties uitvoert die het potentieel hebben om te worden gekoppeld aan een OH-benadering. Ze vertegenwoordigen echte kansen om projectdoelen en One Health doelen te integreren en om te zetten in een gemeenschappelijk doel. Op het raakvlak tussen biodiversiteit en gezondheid identificeert het raamwerk vijf belangrijke ingangen: Opkomende infectieziekten en zoönosen, Landbouwproductie en voedselveiligheid, Klimaatverandering en risicovermindering, Handel in en consumptie van wilde dieren, en Biodiversiteitsbehoud (inclusief op de natuur gebaseerde oplossingen, beschermde gebieden en wildbeheer).

Raadpleeg de bijgeleverde definities van poortingangen voor een correct begrip van hun betekenis met betrekking tot het analysekader.

Er kan meer dan één toegangspoort zijn tot de nexus biodiversiteit-gezondheid in hetzelfde project. Het wordt echter aanbevolen om slechts op één ingang te focussen om de integratie van de OH benadering te starten. Het proces vereist inspanningen en middelen om nieuwe partnerschappen aan te gaan, nieuwe projectcomponenten mee te ontwerpen en maatregelen en infrastructuren op te zetten om de communicatie, samenwerking, coördinatie en capaciteitsopbouw tussen sectoren en disciplines mogelijk te maken. Een beperkte focus kan het proces vergemakkelijken en de kans op succes vergroten. Gegevens die gegenereerd worden in kleinschalige initiatieven kunnen uiteindelijk hun navolging op grotere schaal ondersteunen en de ontwikkeling van beleid over de operationalisering van One Health in biodiversiteitsgerelateerde projecten informeren.