GIS-gebaseerd toezicht

De systematische monitoring van geplante bomen die wordt uitgevoerd door HAF en het verzamelen en registreren van gegevens van geplante bomen, waaronder GPS-locaties, hoogte, diameter, overlevingskansen en sociale voordelen. Het geïntegreerde boommonitoringsysteem, AKVO genaamd, is ontwikkeld door Ecosia, een Duitse organisatie die bomen plant met behulp van inkomsten uit hun zoekmachine. Het monitoringteam, dat is getraind in het gebruik van deze applicatie, verspreidt zich door de regio's, bezoekt de boeren en monitort de bomen die tijdens het vorige plantseizoen zijn geplant. De informatie die door het team in samenwerking met de lokale kwekerijverzorgers in een gedeelde database wordt opgeslagen, zal de geïnformeerde besluitvorming op alle bestuursniveaus en in alle sectoren verbeteren door hiaten in de kennis en precedenten met betrekking tot de praktische toepassing van het beheer van hulpbronnen op te vullen.

GIS-gebaseerde monitoring wordt voornamelijk mogelijk gemaakt door samenwerkingsverbanden met de gemeenschap. Lokale bewoners zijn in staat om het bewakingspersoneel en de enorme inspanning die gepaard gaat met het bewakings- en gegevensverzamelingsproces te ondersteunen. Zonder een uitgebreid netwerk in het hele land zou het niet mogelijk zijn om dit systeem te implementeren.

Als resultaat van haar monitoringactiviteiten heeft HAF een uitgebreide database ontwikkeld over overleving, groei en productopbrengst van haar fruitboomkwekerijen in verschillende levenszones. In combinatie met gepubliceerde studies kunnen trends worden ontwikkeld in landbouwproducten en koolstofvastlegging per levenszone als functie van de klimaatomstandigheden. Bijkomend veldwerk, zoals analyses van bodemmonsters, het meten van groei en neerslag, en dit in alle biozones, is van vitaal belang om een database te ontwikkelen die alle Marokko bestrijkt in de richting van nationale impact. Daarnaast moeten de procedures voor analyses en richtlijnen voor bepalingen met betrekking tot aanplant, waterverbruik, effecten op de voedselzekerheid en gemeten voordelen van hernieuwbare energie worden gespecialiseerd.

Evaluatie van de bijdrage van stenen getijdenstuwen aan het behoud van de bioculturele diversiteit

Zonder twijfel dragen stenen getijdenstuwen bij aan de mariene biodiversiteit. In vergelijking met intergetijdengebieden zonder stenen getijdenstuwen, hebben gebieden met stenen getijdenstuwen diverse mariene soorten.

Zodra stenen getijdenstuwen worden verlaten, wordt er minder vis gevangen. Als de aandacht van de lokale bevolking verschuift naar de destructieve moderne visserij, verdwijnen ook alle aspecten die te maken hebben met culturele diversiteit. Om kustgemeenschappen duurzaam te houden, mogen ze hun bioculturele diversiteit niet verliezen; stenen getijdenstuwen kunnen ook dienen als een icoon van deze diversiteit. Het UNESCO UNITWIN universitair netwerk onderzoekt en bestudeert hoe stenen getijdenstuwen de bioculturele diversiteit kunnen beschermen.

Het onderwatercultuurerfgoed van stenen getijdenstuwen lijkt een kunstmatige baarmoeder te zijn geweest voor mariene soorten en het is een van de oudste visvangstmethoden voor de mens. Kwalitatieve en kwantitatieve gegevensanalyse zijn nodig om de rol van stenen getijdenstuwen als mariene ecosystemen te onderzoeken. Wat dat laatste betreft, is zowel archeologisch als historisch onderzoek het meest nuttig.

Bij het bestuderen van stenen getijdenstuwen is interdisciplinaire samenwerking tussen sociale wetenschappen en natuurwetenschappen echt noodzakelijk. In de VS vallen archeologie en antropologie onder sociale wetenschappen. Oceanografen of mariene biologen leveren natuurwetenschappelijke gegevens over biodiversiteit, terwijl sociale wetenschappers natuurwetenschappelijke gegevens combineren met sociaalwetenschappelijke en deze gebruiken voor ontwerp- en planningsdoeleinden.

Documenteren van de traditionele ecologische kennis over vissen, ritueel of andere gemeenschappelijke activiteiten in verband met stenen getijdenstuwen

Het onderwatercultuurerfgoed van stenen getijdenstuwen is oorspronkelijk ontstaan als een lokaal vismechanisme. De processen zijn gebaseerd op een rijke lokale traditionele ecologische kennis, die door leden van de lokale kustgemeenschappen is ingebracht. Traditioneel gebruikten lokale gemeenschappen stenen getijdenstuwen twee keer per maand tijdens springtij; een gewoonte die overbevissing door de lokale bevolking heeft voorkomen. Bij vloed fungeerden ze soms als visvijvers.

De traditionele ecologische kennis, bijvoorbeeld over periodes waarin niet gevist wordt en over visserijgerelateerde rituele activiteiten zoals ceremonies voor het openen van het strand, wordt op grote schaal waargenomen in kustgemeenschappen, maar verdwijnt snel voordat het goed is vastgelegd door antropologen of archeologen. Omdat stenen getijdenstuwen gemakkelijk kapot gaan door tyfoons of hoge golven, zijn frequente herstelwerkzaamheden onder leiding van de gemeenschap op basis van traditionele kennis absoluut noodzakelijk. Als stenen getijdenstuwen echter worden afgeschaft, zullen zowel de gemeenschapsgeest als de traditionele ecologische kennis uitsterven.

De traditionele ecologische kennis die elke kustgemeenschap bezit, is niet alleen de sleutel tot het behoud van stenen stuwdammen, maar ook tot hun welzijn. Zeevruchten van stenen getijdenstuwen zijn duurzaam en gezonder dan geïmporteerd voedsel in blik of verwerkt voedsel.

Door formele en informele partnerschappen tussen universiteiten en kustgemeenschappen is het opleiden van jongere generaties met dergelijke kennis een van de belangrijke succesfactoren voor het behoud van traditionele ecologische kennis.

Stenen getijdenstuwen zorgen voor welvaart en duurzaamheid voor kustgemeenschappen, en de documentatie-inspanningen ondersteunen de opbouw van lokale capaciteit en sociaal kapitaal voor de lange termijn.

Het verzamelen van gegevens over deze stuwen en hun gerelateerde traditionele ecologische kennis gebeurt zowel in het veld als in archieven en bibliotheken. Wat het laatste betreft, dergelijke kennis bestond misschien alleen in geschreven archiefdocumenten omdat veel gemeenschappen hun tradities zijn kwijtgeraakt door modernisering en globalisering.

Creatief wetenschappelijk onderwijs

Mensen leren het best door middel van zinvolle en leuke ervaringen die gekoppeld zijn aan op feiten gebaseerde informatie die hen ondersteunt om actie te ondernemen op het gebied van plastic afvalbeheer op het strand.

  • Jongeren vormen het hart van duurzame ontwikkeling en moeten worden ondersteund om de beste versie van zichzelf te zijn en de verandering teweeg te brengen die zij willen zien.
  • Ontwikkeling van een mobiele applicatie om te helpen bij het schoonmaken van stranden om ervoor te zorgen dat plastic in zee is verwijderd van stranden in de kaap van Zuid-Afrika.
  • Baanbrekend werk met de 'dirty dozen clean'-methodologie om het monitoren en evalueren van plastic zwerfafval op zee te stroomlijnen en strategieën te ontwikkelen voor het uitvoeren van strandschoonmaakacties.
  • De capaciteiten van de leden van de gemeenschap om een rol te spelen in het bewerkstelligen van verandering verbeteren door hen instrumenten, kennis en middelen te geven om veranderingsagenten te worden.
  • Er moet een multidisciplinaire aanpak worden gehanteerd in de omgang met hardliners om ervoor te zorgen dat zij worden overgehaald of gefaciliteerd om een paradigmaverschuiving te bewerkstelligen met betrekking tot de overgang naar een circulaire economie.
  • Outreach en bewustwording zijn van het grootste belang om mensen te bereiken met de juiste boodschappen over het stroomlijnen van circulariteit, upcycling op de ontwikkeling
Een verklarende woordenlijst van termen maken

De multidisciplinaire aanpak van Connecting Practice, met vertegenwoordigers van zowel natuurlijke als culturele erfgoedorganisaties, evenals lokale en internationale partners, heeft de verschillen in interpretatie en begrip van toepasselijke terminologie en concepten aan het licht gebracht. In veel situaties hebben schijnbaar gelijksoortige concepten licht verschillende betekenissen gekregen, afhankelijk van hun context. De terminologie en concepten die in het ene disciplinaire domein worden gebruikt, hebben andere betekenissen in andere domeinen of, omgekeerd, hebben verschillende termen of begrippen in het ene domein een vergelijkbare functie in een ander domein. De toepassing van meerdere terminologieën kan leiden tot verwarring en misverstanden die wederzijds gebruik in verschillende disciplines kunnen belemmeren.

Het vaststellen van een gemeenschappelijke basis voor terminologie werd nuttig geacht voor de integratie van concepten en praktijken om collectief gebruik en begrip te garanderen. Om aan deze behoefte tegemoet te komen, ontstond het Commentaar op Natuur-Cultuur Sleutelwoorden als resultaat van het werk in Connecting Practice. Het is een compilatie van termen en concepten verdeeld in drie clusters (bioculturele benaderingen, veerkracht en traditionele kennis), met als doel het creëren van gemeenschappelijk begrip en collectief gebruik ter ondersteuning van toekomstige projectactiviteiten.

Deze bouwsteen vereiste de identificatie en beperking van trefwoorden tot een paar afzonderlijke termen voor onderzoek die vervolgens werden gegroepeerd in thematische 'clusters'. Dit was een effectieve manier om verbanden en overlappingen te benadrukken. Onderzoek naar de oorsprong en betekenis van de concepten en hun gebruik in verschillende studiegebieden hielp om de complexiteit ervan beter te begrijpen. Als 'werk in uitvoering' biedt het commentaar flexibiliteit en openheid voor wijziging, aanvulling en uitbreiding, wat belangrijk is voor het succes ervan.

Het commentaar werd samengesteld met het doel een bruikbaar glossarium te creëren van algemeen begrepen termen en concepten voor toekomstig werk. De uitdaging om dit op te stellen was tweeledig: terwijl deze termen multidisciplinair zijn, evolueren en betrekking hebben op complexe processen voor erfgoed wereldwijd, moet het document lagen van betekenissen en termen voldoende ontleden om professionals te helpen bij conceptuele aspecten van erfgoedwerk. Het commentaar identificeert de vele facetten van de geanalyseerde termen en de mogelijke gevolgen van ongeïnformeerd gebruik in het erfgoedveld. Door een voorlopige basis te ontwikkelen over de betekenis en de oorsprong van deze termen, wil het commentaar een duidelijkere uitwisseling tot stand brengen tussen disciplines en professionals. Als een 'open' en 'tussenliggend' document zal het verrijkt worden met bijkomende referenties en terminologieën, en zal het uitgebreid worden naarmate nieuwe woorden en concepten ontdekt worden.

Connecting Practice erkent dat er beperkingen zijn, met name wat betreft taal, aangezien alleen Engelstalige bronnen zijn geraadpleegd, waardoor het scala aan termen en betekenissen dat andere talen kunnen bieden, beperkt is.

Surfonomics

"Surfonomics' heeft als doel de economische bijdragen van surfen aan lokale en regionale economieën te documenteren. Door middel van Surfonomics-onderzoek bepalen we de economische waarde van een golf en surfen voor lokale gemeenschappen om beleidsmakers te helpen betere keuzes te maken om hun kustbronnen en golven te beschermen.

Met behulp van een strandonderzoek onder surfers in San Miguel, Ensenada, konden we berekenen dat een gemiddelde toerist ongeveer 111 US dollar per dag uitgeeft. Aangezien de gemiddelde surfer 10 dagen per jaar in het gebied doorbrengt, is berekend dat een bezoekende surfer 1.151 US dollar per jaar uitgeeft in Ensenada.

Deze cijfers tonen aan dat surfen bijdraagt aan de lokale economie van Ensenada en dat besluitvormers rekening moeten houden met het belang van de surfzone in termen van kustbeheer.

  • Vrijwilligers om het enquête-instrument uit te voeren
  • Samenwerkingsverbanden met academische instellingen
  • Er is een brede coalitie van belanghebbenden nodig om een rigoureus academisch onderzoek zoals Surfonomics uit te voeren. Er moeten relaties en vertrouwen worden opgebouwd met lokale hotels en verhuurbedrijven, bedrijfseigenaren, toerismebureaus, surfwinkels en -bedrijven, en het allerbelangrijkste, de surfgemeenschap zelf. Al deze belanghebbenden moeten informatie delen en deelnemen aan het onderzoek om een accuraat beeld te krijgen van de economie van het surftoerisme in een bepaald gebied.

De belangrijkste lessen zijn onder andere:

  • Inzicht in de economische bijdrage van surfen is essentieel om belanghebbenden te laten instemmen met initiatieven voor natuurbehoud.
  • Het uitvoeren van een surfonderzoek kan mensen helpen om de houding en het perspectief van bezoekers van het gebied te begrijpen.
  • Surfers spenderen een aanzienlijke hoeveelheid tijd en geld aan reizen en leveren een grote economische bijdrage aan lokale gemeenschappen.
Het genereren van visserijmonitoring en informatieanalyse voor vis

Een van de meest directe uitdagingen voor de visvisserij op weg naar duurzaamheid is de implementatie van visserijmonitoring. Dit verzamelt alle informatie die nodig is om te begrijpen hoe de visserij functioneert, inclusief de economische en ecologische componenten, waardoor betere managementbeslissingen kunnen worden genomen. Om dit in de visvisserij te bereiken, werden vissers en vissersvrouwen getraind in het belang van het monitoren van hun visserij en hoe dit uit te voeren. Samen met vissersgemeenschappen, de overheidssector, de academische wereld en maatschappelijke organisaties werd er een format voor een visserijlogboek ontworpen en goedgekeurd door de overheid.

Vervolgens werden de logboeken geïmplementeerd in vier vissersgemeenschappen, waarbij het proces werd aangepast aan de lokale behoeften. In 2021 was het vier jaar geleden dat de gemeenschappen begonnen met het monitoren van hun visserij (specifiek voor verschillende vissoorten), waardoor ze conclusies konden trekken over het gedrag van de visserij, hun activiteiten konden plannen, hun inkomen konden controleren, enz.

  1. Ontwerp het logboek met alle actoren die betrokken zijn bij de visserij (vissers, overheid, academische wereld, markt en maatschappelijke organisaties).
  2. Plaats een sectie in het logboek voor het registreren van lengtes en gewichten van de gevangen vis.
  3. Zorg ervoor dat vissers de benodigde apparatuur hebben om de visserij te monitoren.
  4. Train vissers in het opnemen van parameters (bijv. vislengte) voor biologische en visserijmonitoring.
  1. Het is belangrijk om vast te leggen hoe de vissers de logboeken gaan registreren. Het proces moet worden aangepast aan de lokale omstandigheden (de visserij, de interne organisatie van de coöperatie en de gemeenschap) en er moet een gestandaardiseerde methode voor gegevensverzameling worden gehanteerd. Het is mogelijk dat iedereen zijn of haar logboek bijhoudt wanneer hij terugkeert van het vissen of dat slechts één persoon de leiding heeft (bijv. in de productontvangstruimte).
  2. Vanwege de bijvangst van bepaalde soorten is het belangrijk dat vissers en vissersvrouwen worden opgeleid om foto's te maken en morfologische kenmerken en kleurpatronen van bijvangstsoorten te identificeren.
  3. De resultaten van de analyse van de logboekinformatie zijn gebruikt om beheersstrategieën te bepalen, zoals het vergroten van de maaswijdte van de gebruikte vallen of het wijzigen van het aantal haken om te voorkomen dat kleinere organismen worden gevangen.
Reflectieperiode en integratie van resultaten

Het doel van de bezinningsperiode en de integratie van projectresultaten is om de bevindingen van dit onderzoek voortdurend te verspreiden onder bewoners, bedrijven, overheidsinstanties, wetenschappers en andere relevante besluitvormers die de toekomst van beschermde gebieden, die in de Denali-regio, vormgeven. Op zijn beurt bouwt het onderzoeksteam kennis op over de manier waarop bewoners discussiëren over en reageren op de druk van snelle sociale, economische en landschappelijke veranderingen, en deze kennis wordt teruggekoppeld naar de belanghebbenden. Dit cyclische proces van co-creatie vindt gedurende het hele project plaats. Het medium voor reflectie neemt verschillende vormen aan, met name via webinars, diepgaande discussies met het lokale uitvoerend comité en rapporten voor besluitvormers. De reflectieperiode zal uitmonden in een film over de gemeenschappen in de Denali-regio en in afsluitende workshops aan het einde van het project. Deze workshops worden opgezet als ruimtes voor burgerlijke ontdekking waarbij bewoners zich bewust worden van de verschillende waarden voor plaatsen die ze wel (en niet) delen met anderen in de regio. Ze worden aangemoedigd om potentiële groeimogelijkheden te herkennen op manieren die voordeel halen uit gedeelde gedachten, gerichte acties en gekanaliseerde steun voor het behoud van het gewenste karakter van plaatsen.

Alle voorgaande fasen van dit project ondersteunen deze bouwsteen. De databases met gemengde methoden van dit project vormen de empirische basis voor het betrekken van en reflecteren op lessen die zijn geleerd uit het onderzoeksproces. Bestaande relaties tussen een scala aan belanghebbenden is ook belangrijk voor het aanmoedigen van deelname en het maximaliseren van de effecten die uit het onderzoek naar voren komen.

De belangrijkste lessen die tijdens het project zijn geleerd, zijn (1) Het opbouwen van vertrouwen is een altijd aanwezige reeks acties die voortdurende aandacht behoeven. (2) Er is een verschuiving naar het vervangen van de dichotomie van gebruik versus behoud, door de complexiteit van ecologische duurzaamheid, industrieel toerisme en landschapsverandering. (3) Het uitstippelen van een koers voor inclusief behoud vereist inzicht in processen die spanningen tussen groepen belanghebbenden verminderen. (4) Weg van veralgemeende conflicten, om specifieke conflictpunten te verduidelijken en punten van overeenstemming te waarderen.

Vrijwillige politiek en sociale steun genereren

Transfronteriza samenwerking voor de PEM in Macaronesië is alleen mogelijk als je een stap verder gaat dan het wetenschappelijk gebied.

En este sentido, se pretende, por un lado, difundir tanto los resultados obtenidos en el proyecto como la información de relevancia para la cooperación transfronteriza a la población interesada en los temas marinos y costeros de la región. Esto se consigue mediante la elaboración y difusión de cuatro boletines informativos que aportan información sobre la ordenación del espacio marino, in general, y sobre la realidad socio-ecológica de la Macaronesia europea, in particular.

Por otro lado, es necesario mostrar a los responsables de la toma de decisiones, de los tres archipiélagos y de los dos estados, las principales recomendaciones para avanzar en la cooperación transfronteriza para la PEM en la Macaronesia europea. Daartoe werden aanbevelingen voor beleid opgesteld. Este documento propone la consolidación del concepto de Océano Macaronésico Europeo, un espacio común de cooperación en el que los Estados miembros (y terceros países) se esfuerzan por alcanzar una visión compartida y dar así respuestas eficaces a los retos marítimos a los que se enfrentan.

  • La Macaronesia europea comparte relaciones ecológicas, sociales, culturales y económicas. Dit maakt het mogelijk om gemeenschappelijke inzichten te vinden voor de transfronteriza samenwerking in het mariene milieu.
  • Alle lidstaten van de EU die samen een maritieme regio vormen, moeten samenwerken om te garanderen dat de plannen voor de zee coherent zijn en functioneren over de grenzen heen.
  • España en Portugal hebben hun plannen voor maritieme ruimte nog niet goedgekeurd, wat een kans biedt om in een tijdelijke fase samenwerkende plannen te ontwikkelen.

La filosofía de integración que subyace en el proyecto de la Unión Europea es transferable a la región marina de la Macaronesia europea. Por lo tanto, esto debe estimular los esfuerzos de colaboración para la adopción de una gestión más amplia e integral de un territorio que ya es compartido (europeo).

Es necesario considerar la importancia de generar la voluntad política y social suficiente para que la cooperación transfronteriza se convierta en un eje transversal e institucionalizado dentro de los procesos de planificación del espacio marino en la Macaronesia europea.

Als gevolg van het feit dat de drie archipels leeg zijn, worden de brochures vrijwel uitsluitend digitaal verspreid, wat de toegang tot informatie voor de meest kwetsbare bevolkingsgroepen bemoeilijkt. Por ello, es necesario reforzar los mecanismos de difusión y divulgación en los tres archipiélagos.

Multi-stakeholder Forums

CEJAD realiseerde zich dat betrokkenheid van cruciaal belang is om verschillende belanghebbenden met verschillende behoeften op één lijn te krijgen en zo middelen vrij te maken en allianties te smeden voor zinvolle participatieve ontwikkeling.

Er werden forums gehouden in de gemeenschap om ervoor te zorgen dat publieke participatie de kern vormt van het plastic afval op zee en dat gemeenschapsgroepen zich het probleem toe-eigenen en de leiding nemen.

  • Alliantie: Het aangaan van allianties heeft bijgedragen aan het voortbestaan van de kunststofwaardeketen en aan de ontwikkeling van marketingplatforms voor kunststofafvalproducten.
  • Betrokkenheid van belanghebbenden: Het oprichten van platforms en fora is heel belangrijk om verschillende belanghebbenden met verschillende behoeften op één lijn te krijgen en de partners te laten meewerken, waardoor middelen vrijkomen en allianties worden gesmeed voor een zinvolle participatieve ontwikkeling. Er werden fora gehouden in de gemeenschap om ervoor te zorgen dat participatie van het publiek centraal staat in de ontwikkeling.
  • De juiste documentatie moet gevolgd worden door actiepunten die allemaal afgerond zijn en door iedereen goedgekeurd om de verantwoordelijkheid te vergroten.
  • Versterking en zichtbaarheid voor impactvolle leden zodat ze kampioenen en ambassadeurs voor plastic afvalbeheer kunnen worden.
  • Koppel de training aan financieringsbronnen voor de duurzaamheid van de initiatieven voor de gewenste resultaten, evenals voortdurende mentorschappen en coachingsessies, inclusief tafelbankieren.
  • Samenwerking moet de kern vormen van het engagement om initiatieven voor afvalbeheer te vergemakkelijken.