Om een totaal en onomkeerbaar verlies van ecologische waarden te voorkomen, moet eerst een no-take rifzone worden ingesteld met een lanceringsceremonie om het proces van lokaal beheerde mariene gebieden (LMMA) onder de aandacht te brengen. Ontwikkel verder vooral de handhaving van LMMA-regelgeving. Zorg voor de vereiste training voor het uitvoeren van koraaltransplantaties voor het herstel van het rif. Voer regelmatig onderwater biologisch onderzoek uit om het herstel van de hulpbronnen te controleren.

Toen de regio werd aangewezen als reservaatgebied, verenigde een vissersvereniging 16 visserijgroepen die al tientallen jaren gebruik maakten van de mariene hulpbronnen in het gebied. Om conflicten tussen de lokale bevolking en de autoriteit van het beschermde gebied te verminderen, werd duidelijk gemaakt dat reeds bestaande rechten, zoals die van de vissers, zouden worden gerespecteerd. In het technische document dat aan de regering werd voorgelegd voor de verklaring van de gereserveerde zone, werd duidelijk vermeld dat groepen georganiseerd via de vissersvereniging van oudsher gebruik maakten van de mariene rijkdommen van het gebied. Tijdens het categorisatieproces van de gereserveerde zone bepaalt de overheid de uiteindelijke categorie en omvang van het beschermde gebied op basis van instandhoudingsdoelstellingen en legt beperkingen op voor het gebruik van natuurlijke hulpbronnen. In principe is dit het moment waarop lokale participatie, dialoog en wetenschappelijke gegevens in overweging moeten worden genomen om te beslissen over het toekomstige beheersplan van het beschermde gebied. Er werden verschillende bijeenkomsten gehouden met elk van de vissersgroepen en hun vereniging om de verschillende categorieën beschermde gebieden waarin het wettelijke systeem voorziet, uit te leggen. Dankzij het participatieve proces werd San Fernando uitgeroepen tot nationaal reservaat en voelden de lokale vissers zich betrokken bij en gehoord in het proces.

De nationale overheid begint het proces om een beheerscomité voor beschermde gebieden op te richten door geïnteresseerde lokale belanghebbenden uit te nodigen. Leden worden geregistreerd en een raad en een voorzitter worden gekozen door de algemene vergadering. Het beheerscomité zelf wordt een ruimte voor dialoog en maakt het mogelijk om problemen te bespreken voordat spanningen omslaan in conflicten. Het vergemakkelijkt ook de steun van lokale belanghebbenden aan de beheersautoriteit van het beschermde gebied om specifieke activiteiten uit te voeren. De vissersvereniging en -collectieven zijn ook lid van het beheercomité en zijn actief in de algemene vergadering. Een vertegenwoordiger van de Vissersvereniging werd verkozen tot voorzitter van de beheerscommissie, waardoor de vereniging werd gelegitimeerd als een van de machtigste en meest relevante actoren in het beschermde gebied. Hierdoor verloopt de communicatie tussen de vissers en de overheid soepeler en worden beslissingen over het beheer genomen op basis van formele processen.

Toen het nationale reservaat werd geclassificeerd, werd duidelijk gesteld dat de rechten van vissers om gebruik te maken van de mariene hulpbronnen in het beschermde gebied zouden worden gehandhaafd. Door hun rechten vanaf het begin te erkennen, werd de basis gelegd voor een positieve interactie. Eerdere afspraken in Peru waren de sleutel tot de implementatie van een vergelijkbaar scenario in San Fernando, waar wettelijke rechten op het gebruik van hulpbronnen werden toegewezen aan lokale beheergroepen om duurzame gebruiksactiviteiten uit te voeren, op voorwaarde dat de groepen zich zouden inzetten voor toezicht en handhaving. Bovendien was de sterke organisatie van de Vissersvereniging van vitaal belang voor het aanwijzen van specifieke gebieden waar elke vissersgroep macroalgen mag oogsten. Beslissingen die voorheen door de Vissersvereniging werden genomen, werden gelegitimeerd door de autoriteit van het beschermde gebied. Vandaag de dag gaan de vissersgroepen door met het oogsten van macroalgen vanaf de kust en zijn ze verantwoordelijk voor het controleren van illegale activiteiten. Dit heeft geresulteerd in een duurzamer gebruik van macroalgen en andere mariene hulpbronnen in het gebied.

In samenwerking met partners verzamelden we gegevens over rif- en mangrovegerelateerd toerisme, visserij en bescherming van de kustlijn uit verschillende bronnen (meestal bronnen in Belize): - Toerisme: gegevens over accommodatie van de Belize Tourism Board, geschaald op basis van het percentage toeristen dat te maken heeft met rif- of mangrovegerelateerde activiteiten (bepaald via de mening van deskundigen in elk district), gegevens over rif- en mangrove-recreatie en cruisetoerisme van de Belize Tourism Board: gegevens over de vangst van visserscoöperaties, onderverdeeld in (1) export via coöperaties, (2) lokale verkoop via coöperaties, (3) alle andere lokale verkoop - Bescherming van de kustlijn: Er werden verschillende ruimtelijke datasets verzameld, waaronder gegevens over de kustlijn (SERVIR), hoogte (NASA Shuttle Radar Topography Mission 90m DEM), koraalriffen (Belize Tropical Forest Studies Ecosystem Map, Wildlife Conservation Society, Belize Coastal Zone Management Authority and Institute), mangroves (Belize Forestry Department, LANDSAT), kustgeologie, koraalkenmerken, stormregime en waarde van kusteigendommen (zoeken op internet).

Onze economische waarderingsmethode kan tegen relatief lage kosten worden herhaald, waarbij grotendeels gebruik wordt gemaakt van bestaande gegevens. We waardeerden slechts een deel van de vele diensten die door koraalriffen en mangroves worden geleverd, waarbij we ons concentreerden op componenten die relatief eenvoudig te meten zijn met behulp van gepubliceerde informatie en die vooral belangrijk zijn voor lokale economieën. Toerisme: We gebruikten financiële analyse om te schatten dat in 2007 toeristen die met riffen en mangroves te maken hadden US$ 150-$ 196 miljoen uitgaven aan accommodatie, rifrecreatie en andere uitgaven. Visserij: Op basis van financiële analyse schatten we dat de economische voordelen (verkoop plus toegevoegde waarde van schoonmaken en verwerking) van rif- en mangroveafhankelijke visserij in 2007 US$14-$16 miljoen bedroegen. Bescherming van de kustlijn: We evalueerden diensten ter bescherming van de kustlijn in een geografisch informatiesysteem (GIS). We gebruikten een vermeden schade benadering om te schatten dat koraalriffen 120 tot 180 miljoen US dollar aan vermeden schade opleverden in 2007, en mangroven nog eens 111 tot 167 miljoen US dollar. In totaal schatten we de waarde van deze drie kust-ecosysteemdiensten in Belize op US$395-$559 miljoen in 2007. Als referentiepunt bedroeg het BBP van Belize US$1,3 miljard in 2007.

De veerkracht tegen klimaatverandering vergroten door het eiland te beschermen tegen de stijgende zeespiegel en zware stormen, de vastlegging van koolstof in kustgebieden vergroten en ecosystemen herstellen mangrovebossen herplanten om beschadigde mangrovegebieden en koralen te herstellen om de status van lokale riffen te verbeteren.

Nusa Penida is een leerlocatie. Het biedt een platform voor training en veldbezoeken door gouvernementele en niet-gouvernementele deelnemers en MPA-managers. Bereid voorlichtingsmateriaal voor, bouw een bibliotheek, ontwikkel trainingen en veldbezoeken. Train CTC-medewerkers en vertegenwoordigers van de belangrijkste belanghebbenden en voer planning- en beoordelingssessies voor en na bezoeken uit voor aanpassing en kwaliteitscontrole. Een kleine vergoeding of bijdrage in natura vragen van deelnemers aan het programma.

De gezamenlijke identificatie van prioriteitsgebieden voor interventie en oplossingen, gebruikmakend van reeds bestaande (lokale) ideeën en opstellingen, staat centraal. Er worden diversificatie- en aanpassingstechnieken ontwikkeld om de directe druk op de natuurlijke hulpbronnen te verminderen en de gemeenschappen minder afhankelijk te maken van deze lokale hulpbronnen, die bedreigd worden door de klimaatverandering (bijv. ontwikkeling van verschillende vormen van aquacultuur, verwerking van mariene producten, verbeterde marketing van vishandel, ondersteuning van certificering voor duurzame visserij, ecotoerisme, enz.)

De lokale beheerinfrastructuur bestaat uit een kantoorgebouw, boten en een museum, wat nodig is om de effectieve implementatie van het beheerplan van de MPA van de Cham-eilanden te ondersteunen. Een programmakantoor fungeert als coördinatiecentrum voor het opstellen van het bestemmingsplan en de routekaart voor de regulering van de MPA op de Cham-eilanden. Het houdt toezicht op de monitoring en voert onderzoek uit naar de kwaliteit van het kustwater en de gezondheid van het ecologische systeem. Het coördineert de ontwikkeling van beheerreglementen en ondersteunt de ontwikkeling van alternatieve middelen van bestaan. Het voert ook bewustmakings- en onderwijsactiviteiten uit.