Duurzame financieringsstrategie

De regionale overheid werkt nu samen met de NGO's en filantropische organisaties aan de overgang van een door internationale NGO's geleid en door donoren gefinancierd initiatief naar een initiatief dat volledig door lokale instellingen wordt beheerd en dat duurzaam wordt gefinancierd. Als dit een succes wordt, zal het het eerste volledig duurzaam gefinancierde MPA-netwerk in Indonesië zijn en zal het als model dienen voor het hele land en de hele regio. De financiële duurzaamheid van het MPA-netwerk zal worden bereikt door gediversifieerde inkomstenbronnen, waaronder overheidstoewijzingen, bezoekersgelden en andere lokale financieringsmechanismen, lokale fondsenwerving en een speciaal trustfonds voor natuurbehoud. De BHS-coalitie heeft een alomvattend kostenmodel en bedrijfsplan ontwikkeld waarin de kosten, inkomsten en hiaten van het zeegebied worden geraamd voor het "steady state" beheersysteem dat naar verwachting in 2017 operationeel zal zijn. Meer dan 70% van de lokale kosten wordt al gedekt door lokale bronnen, met de grootste bijdrage van de overheid zelf. Hoewel deze lokale toezeggingen ongekend zijn, zijn er extra investeringen nodig om te zorgen voor een volledig duurzaam zeegebied. De coalitie werkt samen met de provinciale overheid aan de ontwikkeling van een speciaal trustfonds, het Blue Abadi Fund, om de kloof te dichten.

  • Deskundigheid op het gebied van financiering van natuurbehoud
  • Overheidssteun en -betrokkenheid

Lange termijn is niet voor altijd. Duurzame financiering is van vitaal belang voor het succes op lange termijn van elk natuurbeschermingsinitiatief, vooral op grote schaal. Aan het begin van de tienjarige verbintenis met West-Papoea stelde het team een plan op om te zorgen voor een gestage overgang van een door NGO's geleid en van internationale donoren afhankelijk initiatief naar een initiatief met sterk lokaal leiderschap en eigen inbreng.

Betrokkenheid van de particuliere sector
De toerisme-industrie werd systematisch ontwikkeld om de overheid te motiveren het natuurlijk kapitaal te beschermen tegen overexploitatie en prioriteit te geven aan duurzamere ontwikkelingstrajecten. Het team werkt samen met eigenaren van toeristische bedrijven aan de implementatie van ecotoerisme, waaronder gastgezinnen die eigendom zijn van lokale gemeenschappen, en was een voorstander van het opzetten van een transparant en controleerbaar systeem van gebruikersvergoedingen voor toeristen, dat nu meer dan $ 1.000.000 per jaar aan inkomsten genereert die worden besteed aan het behoud van de zee en de ontwikkeling van de gemeenschap. CI ondersteunde verder het lokale toerisme departement en de vereniging van touroperators om vrijwillige en regelgevende stappen te nemen om best practices in het toerisme te garanderen. Deze varieerden van het ontwikkelen van een gedragscode voor duikers en educatieve video's tot het installeren van meerboeien en het faciliteren van de ontwikkeling van de eerste alomvattende Indonesische wetgeving op het gebied van toerisme (nu een nationaal model), die het aantal liveaboards beperkt, een vergunningensysteem instelt en strikte richtlijnen geeft voor kustontwikkeling. De toerisme-industrie, die een steeds groter deel van de lokale economie is gaan uitmaken, is nu een krachtige stimulans voor het behoud van gezonde ecosystemen en het voorrang geven aan duurzame industrieën boven mijnbouw en andere winningsindustrieën.
- Bestaan van of aanzienlijk potentieel voor de ontwikkeling van de toeristische sector - Belangstelling en inzet van gemeenschappen - Steun van dienstverlener en overheid - Wettelijk mechanisme om gebruikersvergoedingen te innen
e systematische en gecontroleerde ontwikkeling van de toeristenindustrie was een belangrijke katalysator voor het natuurbehoud in de Vogelkop, vooral om binnen de overheid een verandering teweeg te brengen om het natuurlijk kapitaal te beschermen tegen overexploitatie en om het initiatief voorrang te geven. Na jaren van toegewijde betrokkenheid en media-aandacht is er ook een duidelijke verschuiving geweest in de inspanningen van de overheid om prioriteit te geven aan toerisme als een van de belangrijkste economische motoren voor Papoea. De minister van Mijnbouw en Energie heeft in de media herhaaldelijk duidelijk gemaakt dat Raja Ampat niet voor mijnbouw in aanmerking komt vanwege het belang voor natuurbehoud en toerisme. Een andere verschuiving in de richting van toerisme werd geïllustreerd in 2012 toen de regering van Raja Ampat een plaatselijke parlementaire verordening aannam die het oogsten van haaien en roggen verbood. Deze wetgeving is de eerste die haaien en roggen in Indonesië volledig beschermt en is het eerste formele reservaat in de Koraaldriehoek.
Voldoende capaciteit en instellingen voor gezamenlijk beheer
Om effectief lokaal beheer op te bouwen, heeft de BHS-coalitie actief gezocht naar energieke gemeenschapsleiders die de MPA-beheerstaken op zich wilden nemen en deze gerekruteerd. De volgende zes jaar heeft de BHS-coalitie systematisch gewerkt aan het opbouwen van hun capaciteit om hun mariene hulpbronnen effectief te beheren door middel van gerichte trainingsprogramma's en één-op-één mentorschap. Het BHS-team lanceerde een uitgebreid capaciteitsopbouwprogramma voor MPA-beheer in samenwerking met de provinciale overheid en de Amerikaanse National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA). Het programma was ontworpen om lokale dorpshoofden, lokale MPA beoefenaars en lokale overheidsfunctionarissen om te vormen tot zeer effectieve en voorbeeldige MPA managers. De coalitie werkte ook rechtstreeks samen met de lokale en nationale overheid om Indonesië's eerste MPA co-management bestuurssysteem te ontwikkelen en hielp bij het opzetten van nieuwe overheidsinstellingen voor MPA management waarin de lokale MPA teams konden worden ingebed. Deze nieuwe instellingen hadden ook aanzienlijke steun nodig voor capaciteitsontwikkeling om hun institutionele managementcapaciteit te versterken. Dankzij deze investering wordt het MPA-netwerk nu lokaal beheerd via een wettelijk erkend partnerschap tussen de lokale gemeenschappen en de lokale overheid.
- Sterke betrokkenheid van de gemeenschap - Steun van de overheid - Wettelijk kader - Bereidheid van leiders om de rol van MPA-beheerder op zich te nemen - Technische en financiële steun voor gerichte training en begeleiding
Betrokkenheid van de overheid is essentieel om het noodzakelijke kader en daarmee de goedkeuring van het systeem voor gezamenlijk beheer van MPA's te verkrijgen. Voor de implementatie is een overheidsinstantie nodig die de leiding heeft en een wettelijk kader voor een bestuur met flexibiliteit en autonomie om vaste financieringsbronnen te beheren en niet-ambtenaren aan te werven. Beleid en wetgeving op nationaal en lokaal niveau vormen de wettelijke basis voor het MPA-netwerk en het mandaat voor effectieve implementatie van MPA-beheerplannen, zoneringssystemen en regelgeving. Overlappende jurisdicties voor het beheer van individuele MPA's en het nationale netwerkplan moeten in een vroeg stadium worden overwogen. De verbintenis om lokaal personeel aan te werven en vervolgens te investeren in capaciteitsopbouw wordt als cruciaal beschouwd voor het succes op lange termijn van het MPA-netwerk. De aanpak toont aan dat door de gemeenschap gestuurd behoud op schaal mogelijk is: echt bottom-up, door de gemeenschap gestuurd behoud hoeft niet beperkt te blijven tot kleine schaal en lokale gemeenschappen kunnen zeer grootschalige MPA's effectief beheren.
Economische stimulansen voor gemeenschappen

De lokale gemeenschappen van Cagayancillo worden gecompenseerd voor economische verliezen als gevolg van het beleid om de vangst te verbieden. Een deel van de instandhoudingsvergoeding gaat naar een fonds voor levensonderhoud dat leningen verstrekt voor ontwikkeling.

  • Instandhoudingsvergoedingen voor TRNP zijn verankerd in de TRNP-wet
  • Beleid om de lokale gemeenschappen een deel van de inkomsten uit toerisme te geven

Het geven van economische stimulansen droeg bij aan het opbouwen van vertrouwen tussen de partijen. Het inhuren van lokale bewoners als een vorm van economische stimulans vermenigvuldigt het aantal ambassadeurs voor Tubbataha in de gemeenschappen. Interpretatie van gemaakte afspraken met lokale gemeenschappen kan worden beïnvloed door het politieke proces. Nieuwe leiders, nieuwe perspectieven op overeenkomsten.

Financiering Parkmanagement

Tubbataha Reefs Natural Park (TRNP) wordt gerund met financiële steun uit verschillende bronnen. De door bezoekers betaalde vergoedingen voor natuurbehoud vormen de belangrijkste financieringsbron en zijn goed voor 74% van het jaarlijkse budget. Subsidies van NGO's en de particuliere sector vormen de overige 26%. Deze gelden worden gestort in een lokaal trustfonds dat wordt beheerd door de Tubbataha Protected Area Management Board en uitsluitend wordt gebruikt voor de administratie van het park.

  • Tubbataha's natuurlijke schoonheid en rijke mariene biodiversiteit is een voorwaarde voor duiktoerisme.
  • Effectieve handhaving van de regels resulteert in het behoud van de natuurlijke schoonheid.
  • Conservation fees, verankerd in de Tubbataha Reefs Natural Park Act, financieren handhaving en andere beheersactiviteiten.

Tubbataha heeft voldoende financiële en personele middelen nodig om effectief te kunnen blijven beheren. Tot nu toe zijn de instandhoudingsvergoedingen, die de afgelopen 10 jaar gelijk zijn gebleven, de belangrijkste bron van inkomsten. Een verhoging van 66% van de conservation fees in 2017 zorgde voor meer inkomsten voor het beheer, waardoor het minder afhankelijk werd van externe steun. Aangezien toerisme een onstabiele bron van inkomsten kan zijn als gevolg van externe variabelen, moeten er meer gediversifieerde financieringsbronnen worden aangeboord. De verkoop van koopwaar en het verbreden van het netwerk van mogelijke financiers zijn enkele manieren die voor Tubbataha worden ingezet.

Lokaal parkbeheer en wetshandhaving

Lokale instellingen en gemeenschappen, gemeentelijke en nationale regeringsvertegenwoordigers, NGO's, de academische wereld en de particuliere sector zijn allemaal vertegenwoordigd in een lokaal orgaan voor parkbeheer en wetshandhaving. De rechtshandhaving wordt gewaarborgd door partnerschappen met de Filippijnse marine en kustwacht en lokaal gerekruteerde parkwachters die een grondige training en geschikte bewakingsapparatuur krijgen. De milieusituatie in het park wordt regelmatig gecontroleerd, terwijl de effectiviteit van het bestuur jaarlijks wordt gemeten met behulp van participatieve mechanismen.

  • Partnerschappen zorgen voor de ondersteuning die nodig is voor wetshandhavingsoperaties. De Filippijnse marine en kustwacht spelen de grootste rol door personeel te detacheren in het rangerstation en technische apparatuur te leveren.
  • Een lokaal managementorgaan dat zich uitsluitend bezighoudt met de uitvoering van het beheerplan van het park en de aanwezigheid in het park.

Effectieve wetshandhaving vereist passende handhavingscapaciteit en -uitrusting op het niveau van de beheersinstantie van de MPA. Het beheer van een nationaal marien park vereist dat er een adequaat beleid voor het gebruik van de hulpbronnen wordt opgesteld en gehandhaafd, inclusief strenge straffen voor niet-naleving om illegaal gebruik te ontmoedigen. Deze wetten, regels en voorschriften moeten worden ondersteund en nageleefd door de legitieme gebruikers van de hulpbronnen en andere relevante belanghebbenden.

Informatiecampagnes

Om het bewustzijn en het algemene begrip van het wereldwijde belang van deze biodiverse hotspot te bevorderen, worden de ontwikkelde wet en het beleid onder de aandacht van het publiek gebracht door middel van verschillende outreach-activiteiten, bijv. via radioprogramma's en lokale kranten.

  • Publieksgerichte activiteiten in plaatselijke scholen en vissersdorpen dankzij de steun van de plaatselijke overheid en het schoolbestuur
  • Bijdragen van radiostations en lokale kranten door middel van gereduceerde tarieven

Om het bewustzijn en het algemene begrip van het wereldwijde belang van deze biodiversiteitshotspot te bevorderen, worden de ontwikkelde wet en het beleid aan het publiek gecommuniceerd via verschillende outreachactiviteiten, bijv. via radioprogramma's en lokale kranten.

Ontwikkeling van een ecologisch verbonden, gezamenlijk beheerd MPA-netwerk
Toen het MPA-netwerk net was uitgeroepen, richtte de coalitie zich op de ontwikkeling van een beheersysteem dat lokale gemeenschappen in staat stelde om actief leiding te geven aan de planning, het beheer en de programma-uitvoering van het BHS MPA-netwerk. De grenzen van de MPA's en de zones binnen de MPA's waren grotendeels gebaseerd op de grenzen van de eigendommen in plaats van op administratieve grenzen. Om de culturele identiteit binnen de MPA's te versterken, werd de Papoea-traditie van sasi (seizoensgebonden oogstsluitingen) samengesmolten met het moderne concept van no-take zones (NTZ's) als een manier om deze belangrijke culturele praktijk nieuw leven in te blazen. Binnen elk van de MPA's is minimaal 20-30% van alle kritieke habitats volledig gesloten voor exploitatie in NTZ's om te dienen als "visbanken". Gebieden buiten de NTZ's worden grotendeels beperkt tot de traditionele visserij door lokale gemeenschappen en maken gebruik van duurzame visserijbeheerpraktijken. De gemeenschappen en de lokale overheid werden vervolgens uitgerust met de vaardigheden en infrastructuur die nodig zijn om hun eigen beschermde gebieden actief te beheren en te handhaven. Op deze manier zijn de MPA's niet alleen ontworpen om kritisch natuurlijk kapitaal te beschermen, maar ook expliciet om kleinschalige lokale visserij te bevorderen en de eigendomsrechten van de Papoea-gemeenschappen te versterken.
- Sterke betrokkenheid en steun van de gemeenschap - Betrokkenheid, steun en bereidheid van de overheid - Bestaand wettelijk kader - Pachtstelsel voor de zee - Technische en financiële ondersteuning
Het beschermingsproces gebruiken als middel om de rechten en cultuur van lokale gemeenschappen te versterken. De MPA's werden afgebakend aan de hand van grenzen van gewoontebezit in plaats van uitsluitend administratieve grenzen. Elk van de lokaal uitgeroepen MPA's werd eerst uitgesproken door middel van een lokale ceremonie door de lokale raad van traditionele leiders. De gezamenlijke patrouilles omvatten zowel leden van de gemeenschap als politieagenten, waarbij de leden van de gemeenschap traditionele autoriteit en mankracht inbrengen en de politieagenten een extra niveau van wettelijke autoriteit en training toevoegen. De patrouilles maken gebruik van een systeem van "rollende" deelname waarbij individuen door dorpshoofden worden aangesteld voor een "tour of duty" van twee weken, waarna ze worden vervangen door een nieuw team van dorpsbewoners. Op deze manier heeft de meerderheid van de volwassen mannen in een bepaald dorp in de loop van een jaar minstens twee weken gewijd aan het patrouilleren in hun MPA, waarin ze steevast een sterker gevoel van begrip en eigenaarschap van de MPA ontwikkelen.
Omvorming van verlaten vijvers naar mangroves

Om de mangrove-vijververhouding van 4:1 te bereiken die nodig is voor ecologische duurzaamheid, moet men zich richten op het omvormen van verlaten vijvers tot mangroves. Een vijverinventarisatie, gebaseerd op satellietbeelden en technische onderzoeken van alle visvijvers, wordt uitgevoerd en ingevoerd in een centrale database. Na het bepalen van de eigendomsstatus worden beleidsaanbevelingen gedaan met betrekking tot het omvormen van de vijvers tot mangroves. In combinatie met de resultaten van plantproeven wordt een Mangrove Rehabilitatieplan opgesteld. Dit plan voorziet in methodologieën voor fysieke (herstel van de natuurlijke hydrologie) en biologische omvorming (actieve aanplant van geschikte soorten) van visvijvers tot mangrovegebieden.

  • Ondersteunende lokale overheid
  • Voldoende wetenschappelijke kennis over mangroveprocessen of een mangrovegebied
  • Vertaling van dergelijke kennis in op wetenschap gebaseerde protocollen om de omvorming van vijvers naar mangrove te begeleiden

Aanplanten is slechts de eerste stap naar het herstel van mangroven. Tijdens de eerste periode van 1-2 jaar zijn de planten kwetsbaar voor verschillende door de mens veroorzaakte en natuurlijke stressfactoren. Daarom zijn onderhoud en controle twee andere belangrijke activiteiten in mangroveherstel, naast het in zakken doen van zaden of zaailingen en het planten zelf.

Mangrove-ecopark

De oprichting van het 44 hectare grote Kantunggan It Ibajay (KII) Eco-Park maakt deel uit van CMRP's mangrovebeschermingsprojecten. Het eco-park wordt beheerd door lokale gemeenschapsgroepen (Bugtongbato Fisherfolk Association (BFA) en Naisud Mangrove and Aquatic Organization (NMAO)) en helpt het bewustzijn van het belang van mangroven te vergroten, terwijl het waardevolle extra inkomsten oplevert voor de lokale gemeenschappen die het park beheren. Het ecopark heeft meer dan 1 km aan boardwalks waar bezoekers het mangrovebos en de bijbehorende wilde dieren kunnen verkennen. Entreegelden worden gebruikt voor het onderhoud van het park.

  • Mondige en toegewijde lokale gemeenschappen
  • Steun van de lokale overheid
  • Belang van politieke wil (over een periode van 13 jaar werd het ecopark alleen opgericht onder de 3e burgemeester die voor het milieu was, in tegenstelling tot de andere twee)
  • Beschikbare wetenschappelijke gegevens (geleid door de locatie van wandelpaden, enz.)