Om een soepele implementatie te garanderen en risico's te vermijden, is het belangrijk om een nauwkeurig werkplan te ontwikkelen dat het volgende definieert

• concrete stappen om de doelstellingen van de MRO te bereiken
• duidelijke activiteiten
• tijdschema's
• middelen
• benodigde middelen
• manieren om de fondsen te verkrijgen

Het governancekader is de stuur- en implementatiestructuur en vormt de kern van het MRO. Het moet het volgende definiëren

• de werkingsregels
• de rollen van de deelnemende belanghebbenden
• verantwoordelijkheden van de deelnemende belanghebbenden
• leiderschapsposities

Het bestuurskader zorgt ervoor dat de MRO efficiënt werkt en dat de besluitvormingsprocessen duidelijk en transparant zijn, met mechanismen voor geschillenbeslechting en conflictbeheer.

Nadat de belanghebbenden in kaart zijn gebracht, worden ze samengebracht om gemeenschappelijke gronden te vinden en een consensus op te bouwen. Tijdens engagementbijeenkomsten, die worden gefaciliteerd door een moderator of neutrale derde partij, kunnen de belanghebbenden samen

• gezamenlijke uitdagingen identificeren en bespreken
• gezamenlijke doelstellingen definiëren
• een gemeenschappelijke visie formuleren die aansluit bij nationale en mondiale agenda's.

Deze collectieve discussies zorgen ervoor dat de verschillende perspectieven worden meegenomen in de strategische en inhoudelijke oriëntatie van het MRO. Het creëren van een gedeelde visie en gezamenlijke doelen helpt om de inspanningen op elkaar af te stemmen, eigenaarschap te creëren en het momentum onder de leden te behouden.

Om een alomvattende vertegenwoordiging te garanderen, moeten groepen belanghebbenden en actoren die direct en indirect te maken hebben met visserij en aquacultuur in kaart worden gebracht.

In workshops identificeren de belangrijkste belanghebbenden gezamenlijk andere relevante belanghebbenden. Algemene groepen en actoren van belanghebbenden die hierbij betrokken zijn, kunnen zijn:

• Publieke sector: ministeries en departementen die verantwoordelijk zijn voor visserij en aquacultuur en mogelijk andere overheidsorganen die met de sector te maken hebben, bijv. op het gebied van bosbouw, water of landbouw.
• Particuliere sector: diverse actoren, waaronder kleinschalige vissers en viskwekers, grootschalige exploitanten en bedrijven, en actoren in de waardeketen, die bijvoorbeeld actief zijn in de productie van voer en vistuig, visverwerking, vervoer of marketing
• Landbouwers die de waterkwaliteit en het watergebruik beïnvloeden
• Andere gebruikers van waterlichamen in verband met aquacultuur en visserij; Maatschappelijke organisaties en de media
• Samenwerkende partners: internationale en nationale ontwikkelingsagentschappen, internationale organisaties (bijv. FAO, Wereldbank, WorldFish, WWF, enz.) en ontwikkelingsbanken
• Academische wereld en onderzoek: universiteiten en onderzoeksinstellingen
• Traditionele leiders
• inheemse gemeenschappen en leden van de gemeenschap
• Natuurbeschermingsorganisaties: organisaties die zich bezighouden met milieubescherming en natuurbehoud

Brandgangen zijn openingen in de vegetatie of ander brandbaar materiaal die fungeren als barrières om de voortgang van een wildvuur te vertragen of te stoppen. Ze kunnen door de mens zijn gemaakt, bijvoorbeeld door stroken land vrij te maken. Brandgangen worden strategisch geplaatst om niet alleen waardevolle bosbestanden, maar ook huizen en andere infrastructuur te beschermen. De effectiviteit van brandgangen kan worden aangevuld met systemen voor vroegtijdige waarschuwing en voorspellende modellen. Systemen voor vroegtijdige waarschuwing maken gebruik van technologieën zoals teledetectie en satellietbeelden om hitteanomalieën en rook te detecteren, terwijl weerstations cruciale gegevens leveren over temperatuur, vochtigheid en windomstandigheden. Sensoren op de grond verbeteren de detectie door veranderingen in het milieu te monitoren en effectieve communicatiesystemen zorgen voor een tijdige verspreiding van waarschuwingen naar autoriteiten en het publiek. Voorspellende modellen gebruiken gegevens en algoritmen om het gedrag en de verspreiding van branden te voorspellen. Modellen voor brandgedrag simuleren de dynamiek van een brand op basis van brandstoftype, topografie en weersomstandigheden, terwijl algoritmen voor machinaal leren historische gegevens analyseren om toekomstige brandhaarden te voorspellen. Gekoppelde brandatmosfeermodellen integreren brandgedrag met atmosferische omstandigheden en bieden zo een uitgebreid inzicht in de interactie tussen brand en omgeving. Risicobeoordelingstools evalueren de potentiële impact van branden en helpen bij de toewijzing van middelen en de prioritering van bescherming. Samen vergroten deze technologieën het vermogen om bosbranden te voorkomen, op te sporen en erop te reageren, waardoor de gevolgen voor gemeenschappen en ecosystemen worden beperkt.

De kwetsbaarheidsstudie volgt de methodologie van het GIZ Vulnerability Sourcebook, dat gebruik maakt van de kwetsbaarheidsdefinitie van het AR4 van het IPCC. Als uitgangspunt werden de temperatuur en neerslag in zes aandachtsgebieden in Madagaskar geanalyseerd en werden er klimaatprojectkaarten gemaakt. Deze dienden als basis voor de impactanalyse. In drie interregionale workshops werden impactketens en aanpassingsmaatregelen ontwikkeld door particuliere, openbare en maatschappelijke actoren uit de aquacultuursector. In een nationale workshop werden deze bevindingen gedeeld en geverifieerd. Viskwekers in de Hooglanden en aan de oostkust namen deel aan activiteiten voor capaciteitsopbouw op het gebied van aanpassing aan klimaatverandering.

In het algemeen bleek uit de resultaten dat de zoetwateraquacultuursector in alle zes aandachtsgebieden in Madagaskar zeer kwetsbaar is. De modellen voorspellen een aanzienlijke vermindering van de neerslag, een toename van het aantal dagen zonder regen en meer frequente extreme weersomstandigheden tot 2060. Meer cyclonen (en intensere cyclonen) leiden tot overstromingen, erosie en verzanding van rijstvelden. Frequentere en langere droogtes leiden tot een gebrek aan water, kortere productiecycli en vertragingen in het viskweekseizoen. Bovendien kunnen extreme weersomstandigheden leiden tot "paniekverkopen" tegen lage prijzen, wat de economische prestaties van viskwekers beïnvloedt.

Aangepast aan de specifieke context van het land worden verschillende maatregelen gebruikt voor de interventiegebieden van GP Fish. De procedure is echter vergelijkbaar, te beginnen met het bestuderen van de individuele effecten van klimaatverandering op de regio, het testen van mitigatiestrategieën om deze effecten te beperken en vervolgens het implementeren van de meest effectieve oplossingen.

In 2022 voerde GP Fish in opdracht van het Duitse federale ministerie voor economische samenwerking en ontwikkeling (Bundesministerium für wirtschaftliche Zusammenarbeit und Entwicklung, BMZ) een kwetsbaarheidsstudie uit voor de zoetwateraquacultuursector in Madagaskar. Publieke, private en maatschappelijke actoren uit de sector dachten samen na over de gevolgen van klimaatverandering en ontwikkelden aanpassingsmaatregelen voor vijverkweek en rijstviskweek.

Bovendien werden in het project, in samenwerking met de Lilongwe University of Agriculture and Natural Resources en het voormalige sectorale programma voor duurzame visserij en aquacultuur, maatregelen onderzocht en geïmplementeerd om viskwekers te beschermen tegen het totale verlies van visbestanden als gevolg van extreme weersomstandigheden door middel van intermitterende oogst.
De aanpassingen in de aquacultuur werden toegepast en ondersteund door middel van training en adviesdiensten, in combinatie met aanvullende activiteiten zoals de implementatie van een klimaatinformatiesysteem op basis van mobiele telefoons.

Een participatief projectcomitéproces en platforms zoals de SMAG zorgden ervoor dat verschillende belanghebbenden, waaronder de overheid, NGO's en lokale gemeenschappen, ideeën inbrachten. Deze inclusieve aanpak gaf alle deelnemers inspraak in het vormgeven van activiteiten en bevorderde samenwerking en verantwoording. Inclusiviteit bouwde vertrouwen op en versterkte de resultaten van de behoeftenevaluatie door een breed scala aan perspectieven te betrekken bij de planning en uitvoering van het project.

Deze basis zorgde ervoor dat het project door de gemeenschap werd aangestuurd door prioriteiten te stellen zoals bijenteelt en training. Door de projectdoelen af te stemmen op het Chimanimani klimaatveranderings- en stroomgebiedbeheerbeleid en de wijkontwikkelingsplannen, weerspiegelde het project de aspiraties van de gemeenschap en bood het een raamwerk voor interventies. Dit proces zorgde voor een sterke, participatieve basis voor het projectontwerp waarop het succes van het project voortbouwde.

Het behoud van ecosystemen is essentieel om klimaatverandering tegen te gaan en ecosysteemdiensten te behouden (GBF-doel 11), die nauw verbonden zijn met meer dan 50% van het mondiale BBP. Meer dan 1 miljoen soorten worden deze eeuw met uitsterven bedreigd, maar het selecteren van gebieden die behouden moeten worden is een uitdaging gezien het bestaande gebrek aan gegevens, die vooral gericht zijn op waarnemingen in het noorden van de wereld. Het vergroten van de hoeveelheid biodiversiteitsgegevens in het Zuiden is cruciaal voor het behoud van bedreigde soorten, die in hoge dichtheid voorkomen in hotspots van biodiversiteit in het Zuiden. Amfibieën zijn ideaal voor akoestische identificatie vanwege hun diverse geluiden en zijn cruciale ecosysteemindicatoren(Estes-Zumpf et al., 2022), waarbij meer dan 40% van de soorten met uitsterven wordt bedreigd(Cañas et al., 2023). Het vergroten van het aantal gelabelde gegevens van de meer dan 7.000 amfibieënsoorten wereldwijd zou de inspanningen voor natuurbehoud ten goede komen en kennislacunes in kwetsbare ecosystemen verkleinen. Door gebruik te maken van een burgerwetenschappelijk platform om te helpen bij het beperken van het verlies aan biodiversiteit, helpen we lokaal milieubeheer van deze kritieke habitats tot stand te brengen (GBF Doel 20).

Andere burger-apps hebben het potentieel aangetoond dat burgerwetenschap heeft bij het beperken van biodiversiteitsverlies. eBird, het grootste burgerwetenschapsproject met betrekking tot biodiversiteit, heeft 100 miljoen vogelwaarnemingen van gebruikers over de hele wereld. Deze waarnemingen helpen om "verspreiding, overvloed, habitatgebruik en vogeltrends te documenteren aan de hand van verzamelde soortenlijsten, binnen een eenvoudig wetenschappelijk kader."(Sánchez-Clavijo et. al., 2024).

iNaturalist, een andere citizen science-app die computervisiealgoritmen gebruikt voor de identificatie van soorten, is ook succesvol gebleken in het beperken van het verlies aan biodiversiteit. Tot op heden heeft de app wereldwijd meer dan 200.000.000 waarnemingen, met 6 miljoen waarnemingen per maand. Op iNaturalist worden waarnemingen van onderzoekskwaliteit gedeeld met GBIF, dat op zijn beurt die kennis gebruikt voor beleidsbeslissingen, onderzoek en gemeenschapsopbouw(GBIF, 2023).

Momenteel identificeert onze app wereldwijd 71 soorten kikkers en padden. Hoewel veel van deze soorten door de IUCN zijn aangemerkt als minst zorgwekkend (LC), hebben we één IUCN bedreigde soort, de Zuidelijke Klokjeskikker(Ranoidea raniformis). Dit gebrek aan bedreigde soorten onderstreept de noodzaak voor diverse praktijkmensen om deel te nemen aan bioakoestische ecologische monitoring. Het vergroten van het aantal datapunten over kwetsbare soorten kan dienen om beleidsbeslissingen te onderbouwen met behulp van datagestuurde inzichten. Lokale gemeenschappen en inheemse volken zullen een belangrijke bijdrage leveren aan het vergroten van het aantal soorten dat in de app is opgenomen, omdat hun lokale kennis ons in staat stelt om soorten in afgelegen gebieden te volgen.