Ribbit's benadering van datademocratisering vertegenwoordigt een zorgvuldig gecureerd proces van burger-gedreven wetenschappelijke bijdrage. Door gebruik te maken van bestaande openbare datasets van iNaturalist geluiden en Anuraset, legt de applicatie een robuuste basis voor akoestische biodiversiteitsmonitoring. Deze initiële datasets bieden een uitgebreide basis voor machine learning training, waardoor initiële modellen van hoge kwaliteit voor de identificatie van anuranen worden gegarandeerd.

De innovatieve gegevensverzamelingsstrategie van de applicatie gaat verder dan het verzamelen van informatie en implementeert een rigoureus kwaliteitscontroleproces voor door gebruikers ingezonden gegevens. Elke door een burger ingediende opname wordt zorgvuldig geverifieerd voordat deze kan worden toegevoegd aan de Global Biodiversity Information Facility (GBIF). Deze aanpak transformeert passieve gegevensverzameling in een actief, collaboratief wetenschappelijk proces waarbij burgers een zinvolle bijdrage kunnen leveren aan natuurbeschermingsonderzoek, en komt zo tegemoet aan GBF Doel 14, "Biodiversiteit integreren in de besluitvorming op elk niveau".

Ribbit hanteert strenge protocollen voor de privacy en bescherming van gegevens. De applicatie erkent de gevoelige aard van ecologische gegevens, in het bijzonder met betrekking tot zeldzame soorten en precieze locatie-informatie, en implementeert strikte mechanismen voor toestemming van de gebruiker. Gebruikersgegevens worden niet gedeeld of gedistribueerd zonder expliciete, geïnformeerde toestemming van de bijdrager, waardoor zowel ecologische onderwerpen als de privacy van burgerwetenschappers worden beschermd.

Het wordt steeds duidelijker dat het beter is om bossen te beschermen als inheemse volken en andere lokale gemeenschappen zeggenschap krijgen over hun grondgebied, omdat zij direct betrokken zijn bij het voortbestaan van bossen en ervoor willen zorgen dat toekomstige generaties erin kunnen blijven leven en gedijen. Toch worden veel ontwikkelings-, milieu- en klimaatgerelateerde programma's niet gemaakt in samenwerking met de mensen die er de gevolgen van zullen ondervinden. Daarom is onze oplossing voortgekomen uit de uitdagingen die grassroots organisaties & inheemse & lokale gemeenschappen onder onze aandacht brachten. Deze gemeenschappen zijn degenen die te maken hebben met illegale bosbouw en schendingen van het landeigendom. Door hun problemen rechtstreeks aan te pakken, zorgen we ervoor dat de oplossing echt en efficiënt is. Door rechtstreeks met hen samen te werken, kunnen we de context waar zij mee te maken hebben beter begrijpen en de tool dienovereenkomstig aanpassen.

In de eerste stap van de oplossing probeert GP Fish bewijs te leveren over de rol van vis in het aanpakken van ondervoeding en het ondersteunen van gezonde voeding, met name voor huishoudens met voedselonzekerheid. Het is gericht op professionals die werkzaam zijn op het gebied van voedsel- en voedingszekerheid en plattelandsontwikkeling en onderzoekt vragen als "Voedt vis de armen, of is het te duur?". Door wetenschappelijke inzichten te combineren met praktijkgegevens uit jarenlange veldervaring, aangevuld met praktische voorbeelden, wil het een breed overzicht geven van de huidige stand van zaken in geselecteerde landen en een pad voorwaarts uitstippelen.

Ondervoeding is het belangrijkste aspect van voedsel- en voedingsonzekerheid en komt in vele vormen voor: ondervoeding, overvoeding en tekorten aan micronutriënten, vaak "verborgen honger" genoemd. Dit laatste vormt een groot probleem voor de volksgezondheid en is het gevolg van onvoldoende inname van voedingsstoffen zoals ijzer, zink, calcium, jodium, foliumzuur en verschillende vitamines. Strategieën om tekorten aan micronutriënten te bestrijden zijn onder andere suppletie, (agronomische) biofortificatie en vooral diversificatie van het voedingspatroon, waarop het huidige beleid gericht is om de menselijke voeding te verbeteren. Het diversifiëren van diëten door het consumeren van dierlijke eiwitten kan tekorten aan micronutriënten aanzienlijk voorkomen, vooral in landen met een laag inkomen en een voedseltekort, waar diëten voornamelijk gebaseerd zijn op koolhydraten. Vis is een zeer voedzaam voedingsmiddel dat eiwitten, essentiële vetzuren en micronutriënten levert, zoals te zien is in figuur 1, zodat het soms een "supervoedsel" wordt genoemd. Door zijn voedingseigenschappen kunnen zelfs kleine hoeveelheden vis een belangrijke bijdrage leveren aan de voedselzekerheid. Dit geldt met name voor kleine vissoorten die in hun geheel worden geconsumeerd - inclusief graten, koppen en ingewanden - in regio's waar veel voedingstekorten en afhankelijkheid van blauw voedsel voorkomen.

Figuur 2 toont het aandeel van de aanbevolen inname van voedingsstoffen bij het consumeren van aquatisch versus terrestrisch voedsel. De voedselbronnen zijn gerangschikt van de hoogste (boven) naar de laagste (onder) nutriëntendichtheid. Zichtbaar is dat aquatisch "blauw" voedsel, zoals vis en mosselen, rijker is aan voedingsstoffen in vergelijking met terrestrische bronnen. Het zijn met name goede bronnen voor Omega-3 vetzuren en Vitamine B12. Daarom biedt "blauw voedsel" niet alleen een opmerkelijke kans om onze voedselsystemen te transformeren, maar draagt het ook bij aan de aanpak van ondervoeding.

Deze bouwsteen definieert de criteria voor het selecteren van in aanmerking komende boomplanters en plantlocaties om het succes van het resultaatgerichte aanmoedigingssysteem te garanderen. Tot de deelnemers behoren individuele boeren en kleine gemeenschapsgroepen met grondbezit variërend van 0,125 tot 20 hectare.

De selectie van plantlocaties wordt gestuurd door vastgestelde Land Use Plans (LUP), zodat de locaties aansluiten bij duurzaam landbeheer en herstelprioriteiten. Deze aanpak helpt de ecologische en socio-economische voordelen van de plantages te optimaliseren en conflicten over landgebruik te verminderen.

De bouwsteen legt de nadruk op de juiste identificatie van deelnemers die voldoen aan de criteria om in aanmerking te komen en die zich inzetten om hun land om te vormen tot duurzame bossen onder het stimuleringssysteem.

In vier jaar tijd werd een uitgebreid kunstmatig kweekprogramma opgezet dat jaarlijks 10.000 vissen produceerde voor behoud en herintroductie. Uitdagingen waren onder andere een lage genetische diversiteit en habitatspecifieke vereisten.

Het Shei-Pa National Park heeft het stroomgebied van de Qijiawan rivier opgenomen in zijn beschermd gebied, met behoudsplannen die zich richten op het behoud van habitats en fokprogramma's.

Voordat het spel kan worden gespeeld, moet de spelleider worden getraind en moeten de deelnemers worden geselecteerd.

De keuze voor een spelbegeleider moet vallen op iemand met kennis over landgebruikkwesties en die de sociale achtergrond, cultuur, taal en gebruiken van de lokale gemeenschappen kent, aangezien deze expertise cruciaal is voor het leiden van het slotdebat. Om de spelbegeleider voor te bereiden, is het goed om hem of haar het spel één keer te laten spelen, samen met andere toekomstige spelbegeleiders. Het doel van deze eerste test is niet alleen om hen te trainen, maar ook om de spelregels aan te passen aan de lokale context. Het spel werkt beter als het is aangepast aan de lokale context. Na de test moet er een debriefing worden gehouden om te beoordelen wat goed werkte en wat niet, en om te bepalen welke gebeurtenissen of tokens kunnen worden gecreëerd om de regio waar het spel wordt gespeeld zo goed mogelijk weer te geven.

Voor het selecteren van de deelnemers kunnen de organisatoren samenwerken met de dorpshoofden, die kunnen helpen bij het identificeren en mobiliseren van de verschillende groepen die te maken hebben met het landgebruikprobleem om deel te nemen aan het spel. Ze kunnen ook helpen bij het kiezen van een geschikte locatie voor het spel.

De deelnemers moeten uit verschillende groepen komen, zoals jongeren, vrouwen, boeren, kwekers en anderen. Tijdens het spel kan het nuttig zijn om deze groepen soms bij elkaar te houden en soms door elkaar om verschillende dynamieken en debatten te stimuleren.

De database bevordert samenwerking door beleidsmakers, wetshandhavers, onderzoekers en ngo's toegankelijke hulpmiddelen te bieden. Dit samenwerkingsmodel kan worden gekopieerd om sectoroverschrijdende samenwerking te vergemakkelijken bij het bestrijden van wereldwijde uitdagingen zoals klimaatverandering of armoede.

Het platform is ontworpen om de effectiviteit van wetten en handhavingsinspanningen te beoordelen, zoals de Endangered Species Act en de Lacey Act. Dit raamwerk kan worden toegepast om de invloed van beleid op andere regelgevende gebieden te evalueren, zoals arbeidswetten of naleving van internationale handelsregels.

Aan het einde van de raadplegingsworkshop werden alle punten van de modelovereenkomst gevalideerd door de aanwezige belanghebbenden. De volgende fase van deze belangrijke activiteit was dan ook de organisatie van bijeenkomsten met de gemeenschappen van de verschillende betrokken dorpen in de sectoren Bouna en Nassian om eventuele moeilijkheden te bespreken die zij zouden kunnen ondervinden bij de uitvoering van de overeenkomst over de toegang tot het CNP voor de verering van heilige plaatsen, gevolgd door de ondertekening van de overeenkomst in de bezochte dorpen. In elk dorp werd een bijeenkomst gehouden met de gemeenschappen waarvan de vertegenwoordigers aanwezig waren op de overlegworkshop in december 2022 om de uitvoering van de overeenkomst voor toegang tot het CNP voor de verering van heilige plaatsen te bespreken en de overeenkomst te ondertekenen. De rondleiding werd bijgewoond door het OIPR/DZNE (de directeur van de noordoostelijke zone, de onderzoeksfunctionaris, de functionaris voor oevermaatregelen, de sectorhoofden en de betrokken plattelandscoördinatoren) en de biodiversiteits- en bosexpert van GIZ/Pro2GRN. De lokale bevolking reageerde massaal: dorpshoofden, landhoofden en hun notabelen heetten de delegatie allemaal hartelijk welkom.