Snelle beoordeling van een visserijbeheersysteem (RAFMS)
De RAFMS-benadering werd gekozen als aanvulling op de PDAM in de participatieve diagnose. RAFMS richt zich op visserijbeheersystemen en houdt rekening met de bredere context van sociaaleconomische, biofysische en institutionele dimensies. De resultaten geven vijf cruciale problemen aan die door de IBAMO moeten worden aangepakt: (1) uitgeputte visbestanden en lage visvangst; (2) aangetaste visserijhabitats; (3) gebrek aan alternatieve middelen van bestaan; (4) beperkte institutionele capaciteiten, waaronder een gebrek aan een effectief programma voor visserijtoezicht; (5) gebrek aan harmonisatie van visserijwetten en -verordeningen.
- Actieve deelname van belanghebbenden aan de raadpleging van belanghebbenden; resultaten van participatieve diagnose
Om de verzamelde gegevens te verifiëren, werden de samenvatting en hoogtepunten van de resultaten gepresenteerd en gevalideerd door middel van een stakeholdersoverleg met deelnemers van relevante provinciale/gemeentelijke bestuurders en belangrijke ambtenaren van Misamis Occidental.
Participatieve diagnose en adaptief beheer (PDAM)
Het PDAM-kader begint met een diagnosefase om de te beheren visserij te definiëren en de specifieke kwesties die moeten worden aangepakt te identificeren. De belangrijkste taken binnen de diagnosefase omvatten: (1) het bepalen van de grenzen van de visserij; (2) het identificeren van visserijspecifieke uitdagingen en kansen (verleden, heden & toekomst); (3) het prioriteren van problemen, (4) het bepalen van potentiële beheersoplossingen.
- Stakeholders overwegen bewust wie betrokken moeten worden bij adaptief beheer.
Het mobiliseren van een achterban die het best in staat is om de bedreigingen en kansen die in de diagnosefase zijn geïdentificeerd aan te pakken, is een essentiële stap in het legitimeren van de EAF en het vergroten van de kans op succes. Adaptief beheer omvat dan het onderhandelde ontwerp van geïntegreerde EAF en de daaropvolgende implementatie en evaluatie door IBAMO.
Partnerschappen en netwerken
Partnerschappen met onderzoeks-, overheids- en maatschappelijke instellingen helpen FARMC's bij de planning en uitvoering van hun activiteiten en het bereiken van hun doelstellingen.
Voorwaarden voor toepassing elders: - Toegankelijke partners in de publieke, onderzoeks- en particuliere sector, waaronder stichtingen, NGO's, particulieren, onderzoeksbureaus en universiteiten, die ervan overtuigd zijn dat FARMC een verschil kan maken en die bereid zijn bij te dragen en FARMC te ondersteunen in termen van financiering en technische expertise.
Hulp van partners kan helpen om tekortkomingen van overheidsinstanties en -instellingen te compenseren. De samenwerking met maatschappelijke organisaties heeft belangrijke bijdragen geleverd, met name op het gebied van capaciteitsontwikkeling. Het is belangrijk om contact te leggen met samenwerkingspartners voor technische ondersteuning bij de oriëntatie op de aard van FARMC's en om hun inbreng en bijdragen aan te passen aan de behoeften en capaciteiten van de begunstigden.
Capaciteitsopbouw voor FARMC-leden
Door voortdurende training krijgen belanghebbenden de nodige kennis en vaardigheden om een FARMC op te zetten en te leiden. De training omvat hulp bij de beoordeling en bewaking van habitats, de oprichting en het beheer van beschermde mariene gebieden (MPA's), mangroveherstel, handhaving van de visserijwetgeving, geïntegreerd beheer van kustgebieden (ICZM) en de effecten van klimaatverandering op mariene ecosystemen.
Voorwaarden voor toepassing elders: - Er zijn adequate ondersteuningsmechanismen en middelen nodig om de vereiste en noodzakelijke technische expertise te leveren.
Capaciteitsopbouw vergroot de kennis en expertise van de raad. Het aldus verkregen vertrouwen stimuleert de betrokkenheid en deelname van begunstigden en draagt zo bij aan een betere verwezenlijking van de gestelde doelen. Locatiespecifieke training voor het opbouwen van kerngroepen bleek nuttig om de leiderschapscapaciteiten van de leiders van de FARMC te verbeteren. Het feit dat alle interventies op gemeenschapsniveau werden opgezet, waardoor ze gemakkelijk te begrijpen waren, met name voor de deelnemende vissers, zorgde ervoor dat de belanghebbenden zich bewust werden van de belangrijke rol die zij spelen in het beheer van de hulpbronnen in hun omgeving. De belanghebbenden veranderden van verre begunstigden van een overheidsprogramma in actieve deelnemers aan de uitvoering ervan.
Betrokkenheid van vissersleiders
Vanaf het begin wordt gestreefd naar regelmatige participatie en overleg met de leiders van de vissers. Deze leiders zijn de aangewezen pleitbezorgers voor een responsieve en effectieve co-managementplanning en -implementatie, aangezien zij direct betrokken zijn en de taal van de kustbewoners spreken.
Voorwaarden voor toepassing elders: - Gemeenschapsleiders die bereid zijn hun tijd op te offeren en hun talenten te delen voor het algemeen belang - Overheidsmedewerkers die oprecht geloven in het principe van people empowerment, sociale gelijkheid, partnerschappen.
Regelmatig overleg met en rekening houden met de inbreng van belanghebbenden op gemeenschapsniveau, waaronder vissers en hun leiders, vanaf de formulering van uitvoeringsrichtlijnen tot aan de uitvoering van het beleid, is een sleutelfactor voor eigenaarschap en empowerment. Door gebruikers van de hulpbronnen bij het beheerproces te betrekken, worden ze zich bewust van de status van de hulpbronnen en de noodzaak van goed beheer om de basis voor hun levensonderhoud te behouden. Bewustwording bevordert actieve participatie, samenwerking en naleving van regels en voorschriften. Bijdragen van vissers en andere gebruikers van hulpbronnen op basis van hun lokale kennis en jarenlange ervaring in het doelgebied vormen een aanvulling op de input van wetenschappelijke en technische deskundigen. Financiële waardering van ecosysteemdiensten maakt gebruikers van hulpbronnen bewust van het economische belang van ecosystemen waarvan ze afhankelijk zijn. Het is doeltreffend om besluitvormers en beheerders te helpen prioriteiten te stellen voor visserij en aquacultuur.
Regionale centra voor programmabeheer FARMC
Regionale centra voor programmabeheer van het FARMC, die in elke regio van de Filipijnen zijn gevestigd, faciliteren alle programma-activiteiten. Hun aangewezen programmacoördinatoren werken rechtstreeks onder toezicht van de regionale directeuren van het Bureau of Fisheries and Aquatic Resources (DA-BFAR). DA-BFAR ondersteunt de uitvoering op alle niveaus, zowel logistiek als technisch en in samenwerking met partnerorganisaties, waaronder lokale overheidseenheden.
Voorwaarden voor goedkeuring elders: - Wettelijk kader (de Filippijnse visserijwet van 1998, Republic Act No. 8550, stelt de oprichting van FARMC's verplicht, definieert de verantwoordelijkheden en bevoegdheden van belanghebbenden en de beslissende betrokkenheid van vissers bij het beheer van kusthulpbronnen en visserij. De Fisheries Administrative Order No. 196 definieert het implementatieproces van de FARMC's); - bereidheid en inzet van regerings- en gemeenschapsleiders; - financiering en personele middelen.
Gebruikers van de hulpbronnen kunnen, als ze de juiste kansen krijgen in een goede context, partners van de overheid worden voor het beheer van de visserij en de aquatische hulpbronnen. Ze kunnen verantwoordelijke gebruikers van hulpbronnen zijn en actief deelnemen aan inspanningen voor een duurzaam gebruik van mariene hulpbronnen. Om gezamenlijk beheer tot een succes te maken, zijn adequate ondersteuningsmechanismen nodig in de vorm van een wettelijk kader en een definitie van verantwoordelijkheden en bevoegdheden, technische expertise, financiering en logistiek. Medebeheer brengt veel uitdagingen met zich mee die doorzettingsvermogen, inzet en een sterke overtuiging van alle partners en belanghebbenden vereisen om de vele beperkingen en moeilijkheden bij het plannen en implementeren van gezamenlijk beheer te overwinnen.
Conserveringsovereenkomst

Netwerken en contacten leggen met andere organisaties is effectief gebleken om duurzaamheid en voortdurende steun te garanderen. Alle partners die betrokken zijn bij conserverings- en rehabilitatieactiviteiten ontwikkelen samen een conserveringsovereenkomst waarin de samenwerkingsdetails zijn vastgelegd.

tba

tba

Instandhoudingskader

Gemeenschappen en lokale overheden krijgen ondersteuning bij het opstellen van een beschermingskader dat de basis legt voor mangroveherstel. Dit kader houdt rekening met belangrijke aspecten zoals aanpassing aan klimaatverandering en risicobeperking bij rampen en integreert deze in lokale plannen, budgetten en beleid.

  • Sterke betrokkenheid en goede relaties met de lokale overheid (district en gemeente/stadniveau)
  • Voldoende fondsen om het project te ondersteunen en uit te voeren

tba

Inkomstendiversificatie

Eerst identificeren gemeenschappen mogelijke opties om in hun levensonderhoud te voorzien. Vervolgens wordt er binnen de gemeenschap gediscussieerd en overeenstemming bereikt over de prioriteiten die duurzaam zijn en dus het beste aansluiten bij de beheerscapaciteiten van de gemeenschap. Er wordt training gegeven om extra capaciteit op te bouwen voor de geïdentificeerde bestaansmiddelen om duurzaamheid te garanderen, en er worden middelen verstrekt om alternatieve bestaansmiddelen operationeel te maken. Voortdurende begeleiding zorgt voor succes.

  • Actieve steun, buy-in en betrokkenheid van de gemeenschap.
  • Technische ondersteuning om financiering te garanderen voor de ontwikkeling van inkomensalternatieven.
  • Technische ondersteuning voor capaciteitsopbouw.

Ecosysteemgerichte benaderingen moeten inherent alternatieve pakketten voor duurzaam levensonderhoud omvatten die de waarde van het behoud van ecosystemen benadrukken. De voordelen moeten beantwoorden aan onmiddellijke behoeften om in het levensonderhoud te voorzien om de actieve betrokkenheid van de gemeenschap aan te moedigen. Om doeltreffend te zijn, moet de capaciteitsopbouw van de gemeenschap continu zijn en regelmatig worden bijgewerkt om toegang, kennis en vaardigheden van relevante innovaties en nieuwe technologieën te verschaffen. De benoeming van een kampioen of kampioenen helpt het initiatief te promoten en moedigt meer leden en organisaties van de gemeenschap aan om zich in te zetten.

Gemeenschapstrainingen en mentorschap

Vaardigheden en kennisbehoeften van de doelgemeenschap worden geïdentificeerd voor mangroveherstel en -beheer en de ontwikkeling van alternatieve middelen van bestaan. Trainingen en mentoractiviteiten worden georganiseerd en ontwikkeld om de capaciteiten van de gemeenschappen in de vereiste aspecten van het project te versterken. Deze omvatten, maar zijn niet beperkt tot, organisatie- en ondernemingsontwikkeling, mangrovebeheer en financieel beheer. Bovendien zijn de capaciteitsopbouwactiviteiten een gelegenheid om het project duidelijker te communiceren en het bewustzijn van de doelgemeenschap te vergroten.

  • Een sterke gemeenschapsorganisatie die bereid is zich in te zetten voor het project;
  • Technische ondersteuning voor capaciteitsopbouw van verschillende organisaties en instellingen.
  • Rol van vrouwen in de gemeenschap.

Het is belangrijk dat de gemeenschap zich betrokken voelt bij het project. Begrip voor het concept van het project en instemming met de mechanismen is de sleutel tot succes. Om een soepele projectplanning en -implementatie te garanderen, moet er vanaf het begin een duidelijke afstemming van verwachtingen tussen de gemeenschappen, de lokale overheid en dienstverleners, zoals Conservation International, zijn met betrekking tot details en mechanismen. Vrouwen spelen een sleutelrol bij veranderingen in het beheer van natuurlijke hulpbronnen, innovatie, visserij en zorg. Er moet dus zorgvuldig worden gekeken naar de sleutelrol die vrouwen spelen in de aanpassing aan klimaatverandering en ecosystemen. In het geval van Solonay zijn de meeste actieve deelnemers vrouwen.