Azalan balık stoklarının iyileştirilmesi için harekete geçilmesi gerektiğinin toplum tarafından kabul edilmesini, hedeflerimize ulaşmamıza yardımcı olacak çeşitli paydaşların belirlenmesi izledi. İletişim, sosyal yardım ve farkındalık yaratma programları oluşturuldu ve 2004 yılında Tanzanya'daki benzer bir projeye ziyaret gerçekleştirildi ve topluluk yerel deniz kaynaklarını sürdürülebilir bir şekilde kullanmaya teşvik edildi.

Üzerinde anlaşmaya varılan bir lagün alanının kapatılmasına yönelik demokratik bir karar alındı. Yasal ve politik çerçeveler uygulamaya konuldu ve Kenya'daki ilk LMMA 2006 yılında Ulusal Çevre Yönetim Otoritesi altında onaylandı. Bunu takiben, balıkçıların ve hükümetin sürdürülebilir balıkçılık ve gelişmiş geçim kaynakları için birlikte çalıştığı Plaj Yönetim Birimleri (BMU'lar) altında işbirliğine dayalı bir yönetişim modeli ortaya çıktı. MPA'yı kurarken çeşitli aşamalardan geçtik; kavramsallaştırma; başlangıç; uygulama; izleme; yönetim ve devam eden uyarlanabilir yönetim.

Farkındalık artırma kampanyaları 9 kantonun her birinde yürütülmüştür. Aşağıdaki unsurları ele aldılar:

1. FLR ve potansiyel faaliyetlerin planlanması hakkında görüşmek için alan
2. saha ziyaretlerinden elde edilen bulguları paylaşmak üzere 77 köy ile yerel toplantılar
3. yerel dillerde radyo programları
4. Valilik çevre müdürü ile fikir alışverişi oturumları,
5. Her köy için tabela tasarımı ve geliştirilmesi

Katılımcı haritalama ve envanter çalışmalarının ardından elde edilen bulgular, köylerde herkesin görebileceği ve erişebileceği sinoptik tablolar kurularak topluluklarla paylaşılmıştır. Bu durum topluluk içi tartışmaları tetiklemiş ve orman hizmetleri personelinin teknik gözetimi altında toplulukların kendileri tarafından uygulanmak üzere köy başına bir ya da iki düşük maliyetli restorasyon seçeneğinin belirlenmesine olanak sağlamıştır. Kantonların her birinde FLR öncelikli seçeneklerin belirlenmesi için çeşitli farkındalık artırma formatları ve katılımcı toplantılar yoluyla sürekli bilgi sağlanması, topluluklarda restorasyona katılma konusunda yüksek bir ivme ve meşruiyet sağlamıştır.

Doğal ormanların ve plantasyonların envanteri katılımcı haritalamaya dayanmaktadır. Aşağıdaki adımları kapsamaktadır:

1. Orman envanter ekiplerinin eğitimi

2. Orman türlerinin ve katmanlarının (tabakalaşma) tanımlanması: RapidEye 2013-2014 uydu görüntülerinin analizi ve yorumlanması (5 m x 5 m çözünürlük)

3. Ön envanterin uygulanması: Ulusal orman envanterinden elde edilen sonuçların değerlendirilmesi, arazi çalışmasının hazırlanması, varyasyon katsayısının ve istatistiksel yöntemin belirlenmesi, 20 dairesel parselin ölçülmesi. Çapı ≥ 10 cm ve yüksekliği ≥ 1,30 m olan örnekler için 20 m yarıçaplı ana orman meşceresinin envanteri; çapı 5 ila 10 cm arasında olan ve yüksekliği ≥ 1,30 m olan ağaç ve çalı örnekleri için 4 m yarıçaplı dairesel parsellerde orman altı çalılıklarının envanteri

4. Envanterin uygulanması: saha çalışmasının hazırlanması, 173 dairesel parselin ön envanter sırasında olduğu gibi aynı örnek parsel özellikleriyle ve yerel haritacıların desteğiyle ölçülmesi.

5. Envanter veritabanı yönetim biriminin desteğiyle bölgesel yönetim düzeyinde veri işleme

6. Orman peyzajı restorasyon seçeneklerinin bölgelendirilmesi ve tanımlanması

Sumatra Kaplanı Projesi, Forum HarimauKita ve UNDP Endonezya, Sapu Jerat kampanyası hakkında yerel ve ulusal kitlelere farkındalık kazandırmak için Küresel Kaplan Günü ile birlikte kampanyayı başlattı.

Sapu Jerat Sumatra Kaplanlarını Korumak için Kitle Fonlaması, sosyal medyada kampanya yürüterek daha geniş destekçilere (topluluklar, filantropiler, sanatçılar, influencerlar) ulaşmamızı sağlayan yerel kitle fonlaması platformu Kitabisa.com'u kullandı. KItabisa.com, kuruluşlar, bireyler ve topluluklar tarafından oluşturulan kampanyaları desteklemek için çevrimiçi fon oluşturmaktadır. Sumatra Kaplanlarını Korumak için Sapu Jerat Kitle Fonlaması, diğerlerine yaban hayatı ve biyolojik çeşitliliğin korunmasını desteklemek için yeni kampanyalar başlatma konusunda örnek oldu.

Sapu Jerat kampanyası ayrıca Sumatra Kaplanı, FHK ve UNDP Endonezya sosyal medya kanalları ve projenin dört milli parktaki iletişim ağları kullanılarak tanıtıldı. Ağlar, her bir bölgedeki Proje Uygulama Birimi (PIU) ile koordinasyon içinde Sumatra Kaplanı Projesi'nin girişimlerini haberleştirmeye devam eden yerel gazetecilerden oluşmaktadır.

Girişimin bir süredir aktif olduğu ve uygulamanın devam ettiği yerlere değişim ziyaretleri düzenlenmiştir. Örneğin, Ecofinder Kenya, yerel üretim için kuraklığa toleranslı ürünler elde etmek amacıyla Kenya'nın Busia İlçesindeki Tangokona topluluğunu ziyaret etmiş, burada geliştirilmiş manyok ve tatlı patates çeşitleri yerel topluluklar tarafından tanıtılmış ve yetiştirilmiştir. Bu model Yala sulak alan toplulukları tarafından incelenmiş, tohumlar satın alınmış ve çiftçiler artık kuraklığa dayanıklı manyok ve tatlı patates yetiştirmektedir.

Bu, tüm katılımcıların rahat edeceği ve sürdürülebilir geçim kaynaklarına ve yerel biyoçeşitliliğin uzun vadeli korunmasına katkıda bulunacak yerel olarak uygulanabilir çözümler üretmek için yerel düzeyde tüm paydaşların katılımını içerir. Bu yapı taşını, paydaşları farklı düzeylerde, yani mezo veya İlçe düzeyinde ve mikro veya yerel topluluk düzeyinde dahil ederek başardık. İlk olarak, Siaya İlçesi hükümet departmanlarının (Tarım, Arazi, Turizm, Çevre ve Doğal Kaynaklar gibi) temsilcilerini ve yerel ve bölgesel düzeyde çalışan Sivil toplum temsilcilerini dahil ettik. Hükümet ve hükümet dışı aktörlerin ilçede iklim değişikliğine bağlı olarak tarım ve biyoçeşitliliğin karşılaştığı zorlukları tartıştığı ve katılımcılardan dostane ve potansiyel çözümlerin arandığı bir çalıştay düzenlendi. İkinci olarak, topluluk üyeleri ve yerel liderler ile yaşlılar, emekli hükümet personeli, sağlık çalışanları ve koruma meraklıları dahil olmak üzere kaynak kişilerle yerel düzeyde toplantılar düzenlenmiştir. Tarımın ve yerel biyoçeşitliliğin karşı karşıya olduğu zorluklar araştırılmış ve potansiyel çözümlere ulaşılmıştır. Bunlar daha sonra paydaşların bakış açısından genel zorlukları ve çözümleri ortaya çıkarmak için analiz edildi.

Ulusal hükümet, her yaştan ve yetenekten insan için eşit şekilde erişilebilir, anlaşılabilir ve kullanılabilir ulaşım tesislerine yönelik toplumsal ihtiyacı karşılamak amacıyla 2006 yılında yaşlılar, engelliler ve diğerlerine sorunsuz ulaşımı teşvik etmek için bir yasa çıkarmıştır. Yasa, günlük 3.000'den fazla yolcuya hizmet veren havalimanları da dahil olmak üzere tüm toplu taşıma tesislerinde 2020 yılına kadar Evrensel Tasarım kavramının benimsenmesi hedefini koymuştur. Bu yasa kapsamında hükümet, Haneda Uluslararası Havalimanı'nın iyileştirilmesi için de geçerli olan "Evrensel Tasarım Kılavuzu "nu geliştirmiştir. TIAT sadece bu kılavuzu takip etmekle kalmamış, özel bir şirket olarak her tür havalimanı ziyaretçisine konforlu bir alan ve gelişmiş erişilebilirlik sunmak için yoğun çaba sarf etmiştir.

Havalimanının tasarımı başarı denkleminin yarısıdır - yaşlılar ve engelliler de dahil olmak üzere çeşitli insanlar için kapıdan kapıya sorunsuz seyahat deneyiminin nasıl sağlanacağı kilit noktadır. Haneda Uluslararası Havalimanı Terminali, iki demiryolu şirketi tarafından şehrin büyük kent merkezlerine doğrudan bağlanmaktadır. Yeni terminal ve istasyonlar inşa edilirken, TIAT ve bu iki demiryolu şirketi, mobilite dezavantajı olan insanlar için tesisler arasındaki fiziksel engelleri ortadan kaldırmak için işbirliği yaptı. Örneğin, terminaldeki bir hol, yolcuların kalkış/varış lobilerine, toplu taşıma hizmetlerine (örneğin, Monoray, demiryolu, otobüsler ve taksiler) ve araç park alanına düz ve düz yollardan doğrudan erişmelerini sağlar. İstasyonda yer alan birkaç büyük boyutlu asansör de platformlar ile varış/ayrılış katları arasında büyük hacimli yolcuları taşıyabilmektedir. Bir demiryolu hattı, istasyondan gidiş lobisine düz yolcu erişimi sağlamak için iç hatlar terminalindeki mevcut platformdan dış hatlar terminalinin ikinci katına giden kılavuz yolu yeniden yönlendirmiştir. Buna ek olarak, her iki demiryolu hattında da tekerlekli sandalye kullanıcıları için tren araçları ve platformlar arasında köprü oluşturan hareketli basamaklar ve yolcuların güvenliği için platform perde kapıları kullanılmıştır.

Evrensel tasarım komitesi yaklaşık kırk evrensel tasarım çalıştayı düzenlemiş ve geniş bir kullanıcı yelpazesinden toplanan görüşleri terminalin ayrıntılı çizimine yansıtmıştır. Üyeler ayrıca mevcut havalimanı tesislerini ziyaret etmiş ve tasarım planının etkisini değerlendirmek için maketler kullanmıştır. Bu ortak tasarım çabalarının bir sonucu olarak terminal, başta demiryolları olmak üzere toplu taşımaya kesintisiz erişim sağlamayı başarmıştır. Ayrıca, Evrensel Tasarım konseptiyle dünya standartlarında terminal tesislerini aşamalı olarak tanıttı; Çok amaçlı tuvaletler, biniş köprüleri ve çok yönlü konsiyerj hizmeti ve iletişim cihazları yeniliğine örnek teşkil ediyor.

Pratik uygulama adımları şunları içerir:

• Yer seçimi ve toplum katılımı;
• Mühendislik ve tasarım;
• Su kullanımı değerlendirmesi;
• Kazı ve inşaat;
• İşletme ve bakım (su yönetimi sürecinin kurulması, buna aşağıdakiler dahildir: Su komitesi, bakım görevlileri ve eğitimlerin sağlanması)
• İzleme ve değerlendirme