Çoğu proje sisteme teknik yenilik getirmeyi amaçlar (örneğin, üretim sistemi). Eğer bu o kadar basit olsaydı, kalkınma projelerine ihtiyaç duyulmazdı.

Teknik yeniliklerden daha önemlisi, insanların, kurumların nasıl etkileşime girdiğini, müzakere ettiğini ve kolektif bir hedefi nasıl paylaştığını hedefleyen süreç yenilikleridir. Bu süreçler doğal kaynakların sürdürülebilir yönetimi için hayati önem taşımaktadır.

ProSuLi araştırmacılar tarafından uygulanan bir kalkınma projesi olduğundan, disiplinler ötesi bir projenin TFCA yararına anlamlı olup olmayacağını test etmek istedik.

Nihai faydalanıcılara (dört sahanın her birinin bağlamına göre esnek bir şekilde uyarlanan) katılımcı yaklaşım dışında hiçbir faaliyet dayatılmadı.

Projenin hipotezi, hedeflenen kapasite geliştirme ve birlikte tasarlanmış yönetişim sistemleri ile desteklenen kolektif eylemin, kişinin geçim kaynağının daha iyi tahsis edilmesi ve doğal kaynakların tüm sosyal-ekolojik sistemin yararına daha sürdürülebilir bir şekilde kullanılmasıyla sonuçlanabileceğiydi.

Katılımcıların takibi sağlanırsa eğitimin etkinliği artar. Bu, organizatörlerin eğitim sırasında tartışılan takip faaliyetlerinin uygulanabilirliğini kontrol etmelerine ve katılımcıların takip ihtiyaçlarını[NM1] hesaba katmalarına olanak tanır. Takip faaliyetleri web seminerlerinden ilgili ülkelerdeki yerinde faaliyetlere kadar çeşitlilik gösterebilir

[İhtiyaçlar: belirsiz. = bir şey anlaşılmamışsa veya takip soruları varsa veya kaynaklara ihtiyaç varsa veya bu tür bir şey varsa?

Eğer öyleyse: olası yeniden formülasyon için öneriye bakınız.

İklim değişikliği ve sağlık gibi sektörler arası bir konuda eğitim vermek katılımcılar için daha zordur çünkü akademik ve pratik arka plan bilgileri her iki konuyu da kapsamayabilir. Eğitim muhtemelen her katılımcı için birçok yeni bilgiyi kapsayacaktır. Konunun karmaşıklığı göz önüne alındığında, eğitim sırasında enerji seviyelerini korumak ve odaklanmak için çok çeşitli metodolojik yaklaşımlar geliştirmek ve kullanmak daha da önemlidir.

İklim değişikliği ve sağlık arasındaki ilişki çok karmaşıktır, çünkü birçok farklı alan bu kesişme noktasında bir araya gelmektedir. Eğitim deneyimi, eğitimin katılımcılara göre uyarlanmasına ihtiyaç olduğunu göstermiştir. Bu, katılımcıların önceki bilgilerine, mesleki konumlarına ve kendi ülkelerindeki iklim ve sağlık faaliyetlerinin genel uygulama düzeyine dayanmalıdır.
Eğitim kılavuzunun uygulamada kullanılmasıyla elde edilen deneyime dayanarak, çeşitli özelleştirilmiş formatlar düşünülebilir:

• Başlangıç ve ileri düzey eğitim formatları;
• Tematik eğitim: sağlık ve iklim değişikliği arasındaki bilimsel bağlantıya giriş;
• Politika eğitimi: iklim riski ve kırılganlık değerlendirmesi ve ulusal halk sağlığı uyum planı gibi temel politika belgelerini geliştirmek için derinlemesine alıştırmalar;
• İklim yönetişimi eğitimi: Sağlık Bakanlığı'nın iklim konusundaki ilgili pozisyonlarının analizi - iklim konularının sağlık politikasına nasıl entegre edileceğinin belirlenmesi, iklim politikası belgelerinin nasıl geliştirileceği, olası koordinasyon mekanizmalarının öğrenilmesi, iklim değişikliği konusundaki uluslararası mekanizmaların vurgulanması, Sağlık Bakanlığı'nda iklim konularının nasıl ana akımlaştırılacağı

Tomas'ta uygulanan ABE tedbiri hem yeşil hem de gri altyapıdan oluşmaktadır. Ekosistemler olan yeşil altyapı, uygun mera ve vicuña yönetim uygulamalarını teşvik ederek ve sürdürülebilir şekilde yönetilen alanı genişleterek iyileştirilmiştir. Gri altyapı ise çitlerin kendisidir.

Bu nedenle, yeşil-gri altyapının iyileştirilmesi, ortak meralarda vicuñaların yönetimi için çitle çevrili alanın genişletilmesinden (38 hektardan 241 hektara) oluşmuştur. Bunu gerçekleştirme süreci, ortak bir toplantıda onaylanan AbE önleminin teşhisi ve tasarımı ile başladı. Daha sonra, çitle çevrilecek alanın haritası çıkarıldı, çukurlar kazıldı ve ahşap direkler dikildi. Son olarak, çitin tamamı boyandı.

Tüm bu faaliyetler vicuña komitesinin liderliğinde topluluk çalışmasıyla gerçekleştirildi.

Çit tamamlandıktan ve belgeler düzenlendikten sonra, vikunaların yakalanması ve kırkılması(chaku) gerçekleştirildi. Topluluğun inisiyatifiyle, chaku 'nun hazırlanmasına "izin istemek ve iyi bir alamet" için dağa adakta bulunmak da dahil edildi.

Chaku 'ya 200'den fazla kişi katıldı: çocuklar, gençler, topluluktan kadınlar ve erkekler ve bazı yabancılar.

Bu bileşenin bir parçası olarak, Tomas Topluluğunun katılımcı bir teşhisi, atölye çalışmalarında ve saha ziyaretlerinde katılımcı araçlar kullanılarak gerçekleştirilmiş ve yerel bilgi agrostoloji, hidroloji, arkeoloji ve sosyal bilimler alanlarındaki dış araştırmacıların bilgileriyle bütünleştirilmiştir. Çeşitli olasılıkların değerlendirilmesinin ardından, teşhis, EbA önleminin seçilmesi ve tasarlanmasıyla sonuçlandı ve topluluğun 2000'li yıllarda küçük ölçekte çalışmaya başladığı vicuñas ile çalışmaya öncelik verdi. Bu faaliyetler, Tomas Topluluğu'nun bir parçası olan ve topluluğun yarı esaret altında yetiştirdiği vicuñaların yönetimiyle ilgili tüm faaliyetleri organize etmekten sorumlu 6 üyeli bir kuruluş olan Topluluk Yönetim Kurulu ve Vicuña Komitesi'nin güçlendirilmesine katkıda bulundu.

Proje ekibi vikunaların, otlakların ve suyun sürdürülebilir yönetiminin yanı sıra Chaku'nun (vikunaların yakalanması ve kırkılması için atalardan kalma teknik) düzenlenmesi, hastalık yönetimi ve sıhhi muamele prosedürleri konusunda eğitim verdi. Ayrıca, ulusal koruma altındaki bir tür olması nedeniyle vicuña yasası ve vicuña lifinin satışına ilişkin prosedürler ve yasal gereklilikler konusunda da eğitim verilmiştir.

Aslan balığı istilasıyla karşı karşıya kalan SCPP Cozumel, diğer yerel topluluklarla (Punta Allen ve Punta Herrero) birlikte aslan balığını kontrol etmek ve izlemek için bir çözüm uyguladı. Bir girişim olarak balıkçılık turnuvalarını teşvik etmek üzere örgütlendiler: 1) diğer kooperatiflerle çabaları birleştirerek daha geniş hasat alanlarını (özellikle ticari ilgi alanlarını) kapsamak, 2) aslan balığı bolluğunu ve öncelikli alanların korunmasını hesaplamak için balıkçılık çabasını kullanmak, 3) balıkçıları ve balıkçı kadınları çeşitli boyutlarda aslan balığı yakalamaya teşvik etmek (yavrular ve yetişkinler), 4) aslan balığı filetosu tüketmek ve denemek, 5) aslan balığını bir besin kaynağı olarak kullanmak, 6) aslan balığını bir besin kaynağı olarak kullanmak ve 7) aslan balığını bir besin kaynağı olarak kullanmak ve 8) aslan balığını bir besin kaynağı olarak kullanmak.4) farklı yemekler içeren bir tarif kitabı oluşturmak ve tüketimini teşvik etmek için aslan balığı filetosunu tüketmek ve denemek ve 5) ürünü yerel olarak pazarlamak.

Aslan balığı kontrolü için bölgesel bir stratejinin izlenmesi, Meksika Karayipleri'nin deniz biyoçeşitliliğini bozabilecek veya değiştirebilecek istilacı bir türün izlenmesine, incelenmesine ve kontrol edilmesine yardımcı olmaktadır. 2011 yılından bu yana, Doğal Koruma Alanları Ulusal Komisyonu (CONANP) ve Topluluk ve Bioversity'nin (COBI) katkılarıyla, SCPP Cozumel'den bir grup balıkçı ve balıkçı kadın oluşturuldu ve bölgede izleme yapmak, sudaki aslan balığı bolluğunu ve boyutunu kaydetmek ve onları çıkarırken biyometrik veriler almak için eğitildi. Şu anda grup aktif değil çünkü türler artık izleme dalgıçları için ulaşılamaz derinliklerde bulunuyor, bu nedenle yalnızca türlerin çıkarılması faaliyetleri gerçekleştiriliyor ve fotoğraflar aracılığıyla kanıtlar alınıyor.

Bu faaliyet balıkçı toplulukları, sivil toplum örgütleri, hükümet ve özel sektör arasında çok sektörlü bir çabayla geliştirilmiştir. Topluluklar bu girişime bağlı kalmış ve başarısını sağlamak için izlemeyi takip etmişlerdir. Biyosfer Rezervi içinde hiçbir izleme faaliyeti gerçekleştirilmediği unutulmamalıdır.

Proje, yukarıdan aşağıya yaklaşımlar yerine, yerel topluluklar ve yetkililer arasında bir ortak yönetim anlaşması yoluyla mangrovların korunmasına öncülük etmiştir. Ortaklık anlaşması kapsamında, kaynak kullanıcı grupları, devlete ait arazinin (koruma ormanı) tanımlanmış bir alanında doğal kaynakları sürdürülebilir bir şekilde kullanma hakkına ve bu kaynakları sürdürülebilir bir şekilde yönetme ve koruma sorumluluğuna sahiptir.

Proje, marjinalleştirilmiş yerel nüfusun sürece dahil edilmesine ve aktif katılımlarının sağlanmasına(tanınma adaleti) odaklanmıştır. Bunun için, ortak yönetim sürecinin pilot uygulaması için tüm paydaşların kabulünü sağlamak önemliydi. Projenin odaklandığı iklim adaletinin diğer iki önemli yönü ise şunlardı (1) farklı paydaşlarla sürecin nasıl organize edileceği (prosedürel adalet) ve (2) ortak yönetimin fayda ve yüklerinin ya da kısıtlamalarının nasıl dağıtılacağı ve mangrovların koruyucu işlevi ile üretim faydaları arasında nasıl bir denge kurulacağı(dağıtımsal adalet). Bunlar yerel halk ve yetkililer arasında daha iyi bir işbirliği ile sonuçlanmıştır. Ayrıca mangrov ormanı alanında bir artışa yol açmış, bu da kıyıyı erozyon, sel ve fırtınalardan daha etkin bir şekilde korurken, mangrov ormanı kaynaklarının sürdürülebilir kullanımı ve balıkçılıktan elde edilen geliri artırmıştır.