De openbare oproepen van het Iratapuru Fonds markeren een beslissende stap in de democratisering van de toegang tot hulpbronnen, waardoor gemeenschappen rond het Rio Iratapuru Reserve voor Duurzame Ontwikkeling (RDSI) en onderzoeksinstellingen op transparante en eerlijke wijze met elkaar kunnen concurreren. Sinds 2019 zijn er jaarlijkse oproepen gelanceerd voor actielijnen gericht op het versterken van gemeenschappen, het verbeteren van productieve infrastructuur, het bevorderen van onderwijs, technische training en het ondersteunen van toegepast wetenschappelijk onderzoek. Het proces verloopt in verschillende fasen: brede verspreiding van de oproep, opleiding en ondersteuning van gemeenschappen bij het opstellen van voorstellen, strenge technische analyse door het beheerscomité, collectief overleg en vervolgens monitoring van de goedgekeurde projecten. Deze regeling versterkt niet alleen de autonomie van de gemeenschappen en stimuleert lokale innovatie, maar vergroot ook de positieve effecten in de regio en draagt bij aan duurzame ontwikkeling, institutionele versterking en de productie van wetenschappelijke kennis gericht op het behoud van biodiversiteit en de waardering van traditionele middelen van bestaan.

Met de goedkeuring van federale wet 13.123/2015 hield Natura bijeenkomsten met de regering van Amapá (SEMA/AP) en de gemeenschap van São Francisco do Iratapuru (vertegenwoordigd door COMARU en de Bio-Rio Association), wat resulteerde in een addendum bij de overeenkomst waarbij het Natura-fonds voor de duurzame ontwikkeling van traditionele gemeenschappen werd opgericht, later omgedoopt tot het Iratapuru-fonds. Uit deze besprekingen bleek de noodzaak om COMARU te ondersteunen bij het beheer van de middelen, die van de rekening van Natura naar de eigen rekening zouden worden overgeheveld, gezien de aanzienlijke bedragen die hiermee gemoeid waren. Het Beheerscomité van het Iratapurufonds werd opgericht, bestaande uit vijf instellingen met stemrecht (COMARU, Bio-Rio, SEMA/AP, Natura en Stichting Jari) en twee adviserende leden (RURAP en SEBRAE/AP). In de overeenkomsten werden de samenstelling van het fonds, de periodiciteit van de overdrachten, de aanvraagcriteria en de vereiste dat de gefinancierde projecten betrekking moeten hebben op ten minste één van de 21 actielijnen vastgelegd, met toegang via openbare oproepen.

De overdracht van het rechtstreekse beheer van de bankrekening van het fonds was een mijlpaal in de versterking van de autonomie van de gemeenschap van COMARU. Voorheen werden de middelen beheerd door Natura, dat de ingediende voorstellen beoordeelde en goedkeurde. Met deze verandering nam de coöperatie de directe controle over en bepaalde zij samen met het beheercomité de criteria, oproepen tot het indienen van voorstellen en prioriteiten voor de aanvragen. Deze regeling bevorderde een grotere transparantie, sociale participatie en institutionele versterking, en zorgde ervoor dat de voordelen de lokale gemeenschappen rond het Rio Iratapuru-reservaat voor duurzame ontwikkeling (RDSI) en de partnerinstellingen op een eerlijkere manier bereikten.

Naast het geld-voor-werk programma werden lokale gemeenschapsorganisaties opgericht die gezamenlijke activiteiten organiseren en als platform dienen voor samenwerking tussen de gemeente Koh Tao en de lokale bevolking. Er werden vijf gemeenschapsorganisaties opgericht: Koh Tao Fisherfolk group; Sairee Taxi Boat Group; Mae Haad Taxi Boat Group; Koh Tao Women Group; en Koh Tao Youth Group.

De gemeenschappen kregen training over de implementatie van oplossingen voor biodiversiteitsfinanciering, financiële en digitale geletterdheid en andere vaardigheden zoals visverwerking en het binden van t-shirts. De lokale bevolking begon gemeenschapsorganisaties in te zetten om schoonmaakacties te coördineren en zegde toe te blijven werken aan het verwijderen van afval op zee en het schoonmaken van stranden.

Als onderdeel van het geld-voor-werk programma werden bootbestuurders ook getraind in afvalscheiding. Na afloop van het programma dienden ze een voorstel in bij de gemeente Koh Tao voor het plaatsen van afvalscheidingsbakken in hun toeristenboten.

Bovendien stimuleerde KTB activiteiten voor studenten van de Baan Koh Tao School gericht op financiële kennis, inclusie en kennismanagement. Er werd een kleinschalige studio voor Koh Tao Kids Channel (TaoNoi Channel) opgezet om kenniscontent voor studenten te creëren. KTB gaf ook financiële steun aan vissers om visverzamelaars aan te schaffen.

De crowdfundingcampagne bracht middelen bijeen om geldtransfers te verstrekken aan chauffeurs van taxiboten en kleine vissersboten, die werden geïdentificeerd als een van de meest kwetsbare groepen als gevolg van de COVID-19 pandemie (voor meer informatie, zie bouwsteen 1). Om dit te bereiken werd een geld-voor-werk programma opgezet, waarbij tijdelijke geldtransfers afhankelijk zijn van het leveren van arbeid voor de overeenkomstige periode. De bootbestuurders werden voor drie maanden ingehuurd om stranden schoon te maken, marien afval te verzamelen, het verzamelde afval te recyclen en de lokale gemeenschap te mobiliseren voor het behoud van de biodiversiteit.

Op deze manier droeg de campagne niet alleen bij aan het levensonderhoud van de bootbestuurders tijdens de pandemie, maar ook aan hun bewustzijn van en betrokkenheid bij het verlies aan biodiversiteit als gevolg van niet-duurzame praktijken. Deze betrokkenheid versterkte het gevoel van eigenaarschap van de lokale bevolking ten opzichte van de campagne en hun eigen eiland en diende als een extra motivatie voor behoud en herstel, waardoor gedragsverandering werd gestimuleerd nadat het geld-voor-werk-programma was afgelopen.

Krungthai Bank (KTB), een belangrijke partner in de crowdfundingcampagne "Koh Tao Better Together", ontwikkelde een gebruiksvriendelijk elektronisch donatieplatform dat geïntegreerd is met het Thaise belastingsysteem. Het innovatielab van de bank bood aan om het e-donatieplatform te creëren. Via een QR-code konden Thaise burgers snel, transparant en controleerbaar doneren. Via het platform kunnen Thaise donateurs hun donatiegegevens automatisch naar de belastingdienst sturen voor belastingaftrek. UNDP ontwierp ook een ander e-donatieplatform voor internationale donoren.

KTB trad op als initiële donor van de campagne en droeg 30% bij aan de fondsenwerving. Bovendien beloofde de bank de resterende donaties te dekken als het doel niet gehaald zou worden, wat dankzij het succes van de campagne niet nodig was.

Daarnaast gaf KTB trainingen over digitale financiële diensten aan bootbestuurders.

Het belangrijkste doel van de crowdfundingcampagne was om zes maanden salaris te betalen voor de 33 frontliners die op non-actief waren gesteld. Daarnaast werd er geld uitgetrokken voor voedselpakketten voor alle 59 frontlijnwerkers tijdens hun 22-daagse dienst en werden er essentiële patrouille-uitrusting en -uitrusting aangeschaft, wat ook na de campagneperiode nog voordelen op de lange termijn genereerde.

Ter ondersteuning van de crowdfundingcampagne lanceerde de Filipijnse Parken en Biodiversiteit in juli 2020 het initiatief Tamaraw Society.

De Filippijnse Parken en Biodiversiteit is een non-profit, niet-gouvernementele organisatie (NGO) die zich inzet voor het behoud van de biodiversiteit van het land door middel van partnerschappen met meerdere belanghebbenden, variërend van basisgemeenschappen tot de particuliere sector.

De Tamaraw Society bestond uit een groep organisaties en individuen, voornamelijk van jongere generaties, die zich ertoe verbonden hun eigen fondsenwervingsactiviteiten te organiseren om de crowdfundingcampagne te ondersteunen met ten minste USD 400 per persoon (PHP 20.000 op dat moment). De 19 deelnemers, kampioenen genoemd, haalden samen USD 7.789 (PHP 389.450) op. Ze voerden activiteiten uit zoals online verlotingen van filmcamera's, online verkoop van tweedehands kleding, veiling van digitale kunstwerken en verkoop van merchandise zoals tamaraw draagtassen en shirts.

Deze bouwsteen beschrijft hoe het SPARŚA Ambassadeursprogramma volwassen leden van de gemeenschap betrekt bij open, respectvolle en op feiten gebaseerde discussies over menstruatie. De aanpak geeft de voorkeur aan dialoog boven lezingen en creëert een ruimte waar deelnemers hun overtuigingen, praktijken en ervaringen kunnen delen, terwijl ze ook accurate informatie krijgen.

Doelgroepen worden geïdentificeerd door de ambassadeurs zelf of in samenwerking met wijkbureaus, gemeenten of grootstedelijke autoriteiten. Dit zijn vaak moedergroepen, vrouwencollectieven, jeugdclubs en gemengde gemeenschapsbijeenkomsten. Vertrouwde groepen zoals Ama Samuha of Tole Sudhar Samiti worden in een vroeg stadium ingeschakeld om deelnemers te mobiliseren en de sessies te bekrachtigen, wat de geloofwaardigheid en de opkomst aanzienlijk vergroot.

Sessies worden aangepast aan de context en behoeften van volwassenen. In plaats van dezelfde inhoud te geven als op school, richten de ambassadeurs zich op het ontkrachten van mythes, het verminderen van stigma's en praktische kennis over menstruele gezondheid. Dit omvat het verduidelijken van biologische feiten, het bespreken van hygiënische praktijken, het onderzoeken van milieuvriendelijke menstruatieproducten en het aanpakken van sociale normen die de mobiliteit, participatie of waardigheid van vrouwen en meisjes tijdens de menstruatie beperken.

Ambassadeurs beginnen met het maken van afspraken over een veilige ruimte en nodigen deelnemers uit om hun eigen perspectieven te delen door middel van een focusgroepdiscussie (FGD). De facilitator luistert actief, erkent lokale kennis en gebruikt vervolgens visuele hulpmiddelen, productdemonstraties en relateerbare verhalen om hiaten in de kennis op te vullen of verkeerde informatie te corrigeren. Voeding en zelfzorg tijdens de menstruatie worden ook besproken, waarbij gezondheid wordt gekoppeld aan algemeen welzijn.

De voorbereiding is grondig: Ambassadeurs stemmen af met het programmateam voor materialen, stellen sessiedata vast met lokale leiders, regelen locaties op toegankelijke en comfortabele locaties en zorgen ervoor dat er verschillende menstruatieproducten beschikbaar zijn voor demonstraties. Vervolgbezoeken of terugkerende discussies worden aangemoedigd om het geleerde te versterken en veranderingen in attitudes te volgen.

Deze bouwsteen beschrijft hoe het SPARŚA Ambassadeursprogramma voorlichting over menstruele gezondheid ontwerpt en geeft aan leerlingen van 11-17 jaar (klas 6-10) in Nepal, waarbij ervoor wordt gezorgd dat elke sessie relevant, inclusief en cultureel gevoelig is.

Scholen worden gekozen op basis van hun nabijheid tot de gemeenschap van de ambassadeur om vertrouwen en gemakkelijke toegang te garanderen. Ambassadeurs brengen hun publiek in kaart en passen de manier van lesgeven aan verschillende leeftijdsgroepen aan. Voor groep 6-7 (pre-menarche) richten de sessies zich op het opbouwen van een veilige en vriendelijke omgeving door middel van verhalen vertellen, interactieve spelletjes en op kunst gebaseerde activiteiten. Voor groep 8-10 (na de menstruatie) verschuift de aandacht naar duidelijke wetenschappelijke uitleg over de menstruatiecyclus, fasen en lichamelijke veranderingen, terwijl ook mythes, stigma's en leemtes door onvolledig klassikaal onderwijs worden aangepakt.

Visuele hulpmiddelen zoals flip-overs, diagrammen, presentaties en flexprints helpen om abstracte concepten tastbaar te maken. Ambassadeurs geven ook live demonstraties van verschillende menstruatieproducten - wegwerpverbanden, herbruikbare verbanden, menstruatiecups en tampons - waarbij de voor- en nadelen, veilig gebruik, verwijderingsmethoden en milieueffecten worden uitgelegd. Door productkeuze te koppelen aan milieubewustzijn leren leerlingen hoe menstruele gezondheid en klimaatactie elkaar kruisen.

Voeding tijdens de menstruatie wordt behandeld om het fysieke welzijn te bevorderen. Bij de sessies zijn altijd zowel jongens als meisjes betrokken, wat helpt om menstruatie te normaliseren, stigma's te verminderen en empathie tussen leeftijdsgenoten te bevorderen. Leerkrachten worden aangemoedigd om de sessies bij te wonen, zodat ze de boodschap na afloop kunnen versterken.

Voorbereiding is essentieel: Ambassadeurs nemen vroeg contact op met schooldirecteuren, stellen basisregels op voor respectvolle deelname, bereiden lesmateriaal voor, regelen vervoer en zorgen ervoor dat alle demonstratieproducten klaar zijn. Follow-up wordt aangemoedigd door folders of posters mee naar huis te nemen, zodat leerlingen de informatie later nog eens kunnen bekijken.