- Training en levering van inputs aan de groepen:

De training wordt gegeven door professionele adviseurs op het terrein (SEMAGRI) en bestaat uit het opbouwen van de capaciteit van de leden op het gebied van agropastorale technieken, afhankelijk van de gekozen activiteit. De AVEC gebruikten vervolgens hun eigen fondsen om de inputs te kopen die ze nodig hadden om hun activiteiten te ontwikkelen.

De ontwikkeling van school-/experimentele velden: dit zijn testgebieden waar de ontvangen training in de praktijk wordt gebracht. Afhankelijk van de activiteit waren er schoolvelden voor landbouw en schoolboerderijen voor vee. Deze gebieden worden beheerd door de gemeenschap en de winst wordt terugbetaald aan de groep. Deze velden stellen de leden ook in staat om te bepalen welke activiteiten ze willen uitvoeren.

De samenwerking met de lokale bevolking is zeer nuttig geweest voor het succes van de antistroperijoperaties en moet worden gehandhaafd om het vertrouwen te versterken en de informatiebronnen te vergroten die essentieel zijn voor doelgerichte acties in de beschermde gebieden (PA's).

De doelstelling om het vertrouwen van het publiek in de veiligheids- en defensietroepen (FDS) te herstellen en een klimaat van sereniteit te creëren, is voor 100% bereikt in het kader van het project. De gemengde eenheden hebben gebruik kunnen maken van eco-wachters uit de gemeenschappen, maar hebben ook interactie kunnen hebben met de lokale bevolking, met hen kunnen praten en hun vertrouwen kunnen herstellen. Dit contact tussen de gemengde eenheden en de lokale bevolking was een unieke ervaring die voor herhaling vatbaar is.

Er werden ook contactcellen (inlichtingencellen) uit de gemeenschappen opgericht, met als algemene opdracht te infiltreren in het gebied dat door het PONASI-complex wordt bestreken om verdachte stroperij of criminele activiteiten op te sporen, de inlichtingen snel door te geven, te verwerken en te analyseren, en actie te ondernemen of te laten ondernemen.

IGA-projecten worden voorgesteld en ontwikkeld nadat de AVEC een jaar operationeel is geweest om ervoor te zorgen dat de groep goed samenwerkt. Er worden bijeenkomsten georganiseerd met de AVEC's om te inventariseren welke IGA-voorstellen ze willen uitvoeren. Het is belangrijk om te benadrukken dat de gebruikte aanpak down-top moet zijn (de voorstellen worden niet opgelegd door het project) om de adhesie en de toe-eigening van het project door de leden te versterken. Op basis van hun voorstellen wordt geanalyseerd welke activiteiten het beste passen bij de lokale context.

De training van de manschappen was een bepalende factor voor het succes van de antistroperijoperaties.

De verschillende elementen hadden niet dezelfde werkmethoden, hetzelfde werkritme of dezelfde striktheid.

De mannen kregen allemaal technische en tactische training, evenals kennis over wilde dieren en de bosomgeving. Deze opleiding was zeer nuttig en stelde de mannen in staat om hun kennis op verschillende gebieden te vergroten (bosgevechten, eerste hulp bij gevechten, IST, ISTC, navigatie, operationeel besturen van motoren, kampverdediging, logistieke en operationele voorbereiding op missies, RETEX, enz.) In totaal worden er 10 operationele trainingsmodules aangeboden telkens als er een troepenprojectie wordt overwogen.

De capaciteitsopbouw die tot stand is gekomen tijdens de door het project ondersteunde operaties moet worden behouden voor toekomstige operaties, aangezien dit een nauwe samenwerking en een klimaat van vertrouwen tussen de verschillende ingezette eenheden bevordert.

De betrokkenheid en samenwerking van de bestuurlijke, militaire en paramilitaire autoriteiten die de staat vertegenwoordigen, heeft het gedurende het hele project mogelijk gemaakt om grootschalige gezamenlijke antistroperijoperaties op te zetten die, gezien de mate van onveiligheid, in staat zijn om elke wens om de beschermde gebieden te bezetten, te ontmoedigen.

Deze sterke betrokkenheid van de staat heeft de verschillende lokale veiligheidsactoren (FDS) rond dezelfde tafel gebracht en hen aangemoedigd hun inspanningen te bundelen om gemeenschappelijke doelen te bereiken.

De volledige medewerking van het leger bij dit soort activiteiten is essentieel en is in het kader van dit project reëel geweest, waardoor alle leden van de gezamenlijke eenheden konden worden uitgerust met beschermende uitrusting, wapens en munitie.

Het bestaat uit het samenbrengen van leden van de gemeenschap en het creëren van gemengde en vrije groepen volgens hun sociale voorkeuren. AVEC's worden opgezet in dorpen waarvan de bevolking in meer of mindere mate voldoet aan de volgende criteria: nabijheid van beschermde gebieden, potentiële impact van activiteiten van de gemeenschap in beschermde gebieden, belang van de gemeenschap in het verkeer van goederen en mensen, bereidheid om deel te nemen aan het project. Zodra aan de meeste van deze voorwaarden is voldaan, ontmoet het team de gemeenschap met toestemming van de traditionele autoriteiten en wordt er een bijeenkomst gepland om de gemeenschap te mobiliseren.

Tijdens de bijeenkomst worden de doelstellingen van het project aan hen gepresenteerd en krijgen ze bedenktijd zodat ze het project opnieuw kunnen bekijken en kunnen beslissen of ze wel of niet meedoen. Als ze besluiten om mee te doen, zal het team hen ondersteunen bij het opzetten van de AVEC, die als volgt zal werken:

- Wekelijkse of maandelijkse bijeenkomsten wanneer het hen uitkomt

- Er worden een statuut en een huishoudelijk reglement opgesteld

- Een bestuur van 5 tot 7 leden dat elk jaar wordt gekozen

- AVEC heeft 15 tot 30 leden

- Leningen met rente zijn toegestaan

- Spaargeld en winst worden verdeeld onder de leden in verhouding tot de gespaarde aandelen.

Dit project moedigde de deelname van jongeren en vrijwilligers uit de gemeenschap aan om steun te verwerven en de lokale kennis over het belang van de bescherming van lokale ecosystemen te vergroten. Een grotere betrokkenheid van de gemeenschap zal werken aan capaciteitsopbouw en tegelijkertijd de lokale inspanningen voor natuurbehoud versterken. De groep vrijwilligers waar we momenteel mee werken is een mix van inwoners en bezoekers, mannen en vrouwen, jong en oud en met een breed scala aan achtergronden.

Er worden inspanningen gedaan om beleidsmakers betrokken te houden en hen te informeren over het belang van mangroven in het algemeen en herstel in het bijzonder om hun steun te verwerven.

Het verbeteren van de omstandigheden in de aangetaste gebieden en het elimineren van bedreigingen in het mangrovebos zal leiden tot natuurlijke regeneratie. Nieuwe planten uit de kwekerij worden gebruikt in aangetaste gebieden en langs de kust om herbebossing te ondersteunen. Uitbreiding van de mangrovebossen zal een eerste verdedigingslinie aan de kust vormen tegen extreme weersomstandigheden en een stijgende zeespiegel, ter ondersteuning van een ecosysteemgerichte benadering van aanpassing aan en beperking van klimaatverandering op het eiland. Dit omvat ook een proefprogramma om de hergroei van mangroves in aangetaste gebieden aan te moedigen en het succes van de interventiemethode te demonstreren.

De beoordeling van de sociale gevolgen was gebaseerd op een participatieve methode waarbij eerst lokale gemeenschappen werden geraadpleegd over hun perceptie van de gevolgen van het bestaan van het beschermde gebied, vervolgens een grondige analyse van deze gevolgen werd uitgevoerd door middel van een enquête onder een steekproef van huishoudens en een actieplan werd opgesteld. In elke fase van de raadpleging van de belanghebbenden wordt aan de geraadpleegde belanghebbenden verslag uitgebracht over de verkregen resultaten en de volgende stappen. De IMET-evaluatie bracht dezelfde groepen belanghebbenden samen als de SAPA-evaluatie, maar in kleinere aantallen en met behulp van een andere methode op basis van een reeks evaluatievragen. Aan het einde van het proces leidde elke evaluatie tot actievoorstellen op basis van de vastgestelde hiaten. Hoewel ze door verschillende teams en met verschillende methoden werden uitgevoerd, waren de meeste acties die door de twee evaluatiemethoden werden voorgesteld vergelijkbaar. Dit weerspiegelt de kwaliteit van de uitgevoerde onderzoeken, een goede toepassing van de methodologie en een goede analyse van de resultaten. We kunnen ook concluderen dat deze twee methoden, hoewel ze zich respectievelijk richten op sociale effecten en beheereffectiviteit, complementair kunnen zijn bij de evaluatie van beschermde gebieden.

Het beoordelen van sociale effecten met behulp van de SAPA-tool vereist het opzetten van een multidisciplinair facilitatieteam dat verschillende spelers en vaardigheden samenbrengt om het proces tot een succesvol einde te brengen. Dit team moest worden gecoördineerd door een expert die gespecialiseerd is in de SAPA-methode. Aangezien er op lokaal niveau geen expert in de SAPA-methode aanwezig was, hebben we ons gewend tot een expert op regionaal niveau. Na contact te hebben gelegd met de SAPA-expert werd het lokale team samengesteld, bestaande uit zes personen met verschillende maar complementaire vaardigheden in het beheer van beschermde gebieden. Het lokale team kreeg verschillende trainingssessies op afstand over de SAPA-methodologie om de specifieke kenmerken van deze beoordeling beter te begrijpen. Het succes van deze fase in het opzetten van het facilitatieteam was doorslaggevend voor het beoordelingsproces en de kwaliteit van de resultaten.