Voordat je reageert op de oproep voor projecten, is het heel belangrijk om een lijst op te stellen van de apparatuur die beschikbaar is binnen de structuur en om te controleren of deze in goede staat verkeert. Vervolgens moet een lijst van de extra uitrusting die nodig is om de verschillende activiteiten uit te voeren, worden besproken met de relevante mensen in het project. Het is belangrijk om te controleren of de nieuwe uitrusting lokaal of extern beschikbaar is, en in het laatste geval rekening te houden met de levertijd (soms enkele weken of maanden) en de extra kosten. Vervolgens is het heel belangrijk om veldactiviteiten te plannen op basis van de weersomstandigheden en vooral om schema's heel snel aan te passen.

Vanaf het begin van het project was het de bedoeling om een consortium op te richten dat alle lokale betrokkenen bij het natuurbeheer op de archipel zou samenbrengen met Franse collega's van het Franse vasteland met expertise op verschillende complementaire gebieden: geografie en visbiologie. Aangezien er slechts één technicus in dienst is van de visserijfederatie (alle andere leden zijn vrijwilligers) en de wetenschappelijk leider van het project niet ter plaatse woont, was het van cruciaal belang om iemand aan te werven die verantwoordelijk zou zijn voor de leiding van het project ter plaatse. Deze persoon speelde een sleutelrol tijdens het hele project. Daarnaast hebben we een masterstudent aangeworven om het contract van bepaalde duur tijdens het tweede jaar van het project te ondersteunen.

In juni 2019 is RRFB gestart met het eerste larvale vermeerderingsproject op Bonaire in samenwerking met SECORE International. Het doel van de samenwerking is om een technische samenwerking op te zetten waarbij RRFB lokale kennis, mankracht, veldlogistiek en een faciliteit levert, en alle veldproefresultaten, monitoringsgegevens en kwalitatieve feedback over methodologieën en technologieën die door SECORE Int. worden geleverd, deelt. In ruil daarvoor levert SECORE Int. technieken, methodologieën, expertise en trainingssessies over larvale vermeerdering. De kennis van dit partnerschap was cruciaal voor de succesvolle implementatie van larvale vermeerderingstechnieken op Bonaire. Door het consequent delen van resultaten en geleerde lessen werd de techniek verbeterd, wat leidde tot meer succes en schaalbaarheid voor toekomstige projectreplicatie.

• Sensibilisering van het management van het ministerie over het project voor goedkeuring van de activiteiten, aangezien de PA wordt beheerd door de overheid.
• Aanwijzen van facilitators die kennis hebben van de tools met hulp van IUCN, aangezien dit de eerste keer was dat de training werd gegeven en er geen expertise in het land was.
• Aanwijzen van assistent-facilitators van het ministerie om te helpen met logistiek en vertolking. Assistent-facilitators, vooral jongeren, moesten ook uit leden van de gemeenschap komen zodat zij zich vrij voelden om informatie te verstrekken en de behoefte voelden om de bevindingen samen te implementeren.
• De identificatie van belanghebbenden voor elke workshoptraining was gebaseerd op het type gegevens dat verzameld moest worden. De doelgroep voor de SAGE-training bestond meestal uit de lokale autoriteiten (chefs, lokale raad) en andere structuren die betrokken zijn bij de besluitvorming over zaken die te maken hebben met het behoud van biodiversiteit. De doelgroep voor IMET bestond voornamelijk uit technische mensen die betrokken zijn bij natuurbehoudgerelateerde zaken. De vakministeries werden bij de trainingsworkshop betrokken om technische expertise te leveren over natuurbehoudgerelateerde activiteiten buiten PCA's in hun respectieve departementen en om afspraken te maken over de werkrelaties om natuurbehoud binnen en buiten PCA's met elkaar te verbinden.

De IMET-evaluatie van het Mangabe-reservaat in 2020 heeft tekortkomingen in de infrastructuur, capaciteit en communicatie aan het licht gebracht die de effectiviteit van het reservaat belemmeren. De duurzaamheid van het reservaat hangt volledig af van de capaciteit van de lokale gemeenschappen om het te beheren. Dit wordt nog verergerd door het lage opleidingsniveau van de bevolking en de moeilijke toegang tot de dorpen. De afgelopen jaren hebben we technici uit de steden meegenomen om de leden van de gemeenschap te informeren en te trainen. Het is nu tijd om deze kennis lokaal beschikbaar te maken, zodat beter opgeleide jongeren er toegang toe hebben en ze kunnen gebruiken als dat nodig is. Onze uitdaging tot 2030 is om in elk van de tien dorpen in Mangabe Reserve een informatiecentrum op te zetten. In 2021 zijn we gestart met het initiatief om drie informatiecentra te bouwen in drie dorpen (Mangabe, Andranomandry en Avolo) binnen het Mangabe Reservaat. In het centrum kunnen alle gemeenschapsleden op één plek informatie krijgen over het reservaat en de bestaande regelgeving. Ze kunnen er ook leren over verbeterde landbouwtechnieken en documenten lezen over financieel beheer, persoonlijke ontwikkeling, enz. Het centrum vertegenwoordigt de permanente aanwezigheid van het reservaat die de mensen zullen kennen en respecteren. Als gevolg hiervan verwachten we dat het jaarlijkse verlies aan bosareaal vanaf 2022 zal afnemen tot minder dan 250 ha.

De gids werd afgedrukt en verspreid in een online pdf-versie en in een fysieke versie, beide gratis, tijdens openbare presentaties en bijeenkomsten met de partners die tijdens de interviews werden geïdentificeerd (blok 1).

De gids werd ook gebruikt als een basisinstrument voor het geven van opleidingen in het oogsten van zaden en de productie van planten voor ecologisch herstel aan mensen die zich bereid hadden getoond om actie te ondernemen. Trainingen werden aangeboden in bestaande gemeenschapskwekerijen die problemen ondervonden en in beroepsopleidingsinstituten zoals landbouwscholen en opleidingscentra voor volwassenen.

Deze cursussen, die één of twee dagen in beslag namen, stelden de deelnemers in staat om kennis te maken met de bestaande afzetmarkten voor ecologisch herstel (oogstmachines, producenten, planters, mensen die verantwoordelijk zijn voor ecologische monitoring) en boden daarnaast theoretische en technische kennis door middel van praktische workshops. De deelnemers leerden de plantensoorten in hun omgeving te herkennen, vruchtvorming te observeren, correct te verzamelen en op te slaan, monitoringfiches op te stellen, de productie op te starten (zaailingen, transplantaten, cultivering) en te planten.

Na het verkrijgen van de permanente status van het Mangabe Protected Area in 2015 werd het eerste beheerplan ontwikkeld en geïmplementeerd. In augustus - december 2019 hebben we al gemeenschapsraadplegingen gehouden over wat er in het nieuwe beheerplan moet worden opgenomen. In 2021 hebben we drie workshops gehouden om het beheerplan bij te werken. Bij de eerste workshop waren MV-teamleden en de regionale vertegenwoordigers van het ministerie van Milieu en Duurzame Ontwikkeling betrokken. Het doel van deze workshop was om het bijgewerkte beheerplan te schrijven en de volgende workshops voor te bereiden. In overeenstemming met de wet op het beheer van beschermde gebieden werd het bijgewerkte beheerplan op 19 en 20 augustus 2021 op regionaal niveau gepresenteerd, besproken en goedgekeurd, waarbij regionale en lokale autoriteiten betrokken waren. Uiteindelijk heeft het team van Madagasikara Voakajy relevante wijzigingen aangebracht op basis van de ontvangen feedback. Vervolgens werd het beheerplan, om te voldoen aan de wet, op nationaal niveau gevalideerd tijdens een vergadering van het comité voor het beheer van het beschermde gebied op 22 oktober 2021. Het bijgewerkte beheerplan omvat de valorisatie van natuurlijke hulpbronnen en de verbetering van het menselijk welzijn. Na het aanbrengen van relevante wijzigingen op basis van feedback van de deelnemers, was het bijgewerkte Mangabe beheerplan klaar om in januari 2022 te worden gedeeld met de relevante autoriteiten.

We hebben 5 kwekerijen opgezet in het netwerk van geopende kanalen en 5600 stekken gekweekt, voornamelijk rode mangroven maar ook zwarte mangroven. Onlangs hebben we de witte mangroven bestudeerd om hun belang te beoordelen en we hebben een proef gedaan met de vermeerdering van witte mangroven. De meeste van deze propagules groeiden uit tot gezonde jonge boompjes en zijn in 5 gevallen uitgeplant. Daarna zijn de uitplantingen gecontroleerd door stagiairs. Een succesvolle kwekerij zal het aantal beschikbare mangroveplanten voor herbebossing doen toenemen en benadrukt de noodzaak van een ecosysteemgerichte aanpak voor het opbouwen van veerkracht op het eiland.

Er is een uitstekend communicatieplan/netwerk met verschillende belanghebbenden opgezet op verschillende niveaus. Vanaf het begin van het project werden de gemeenschap en andere belanghebbenden voortdurend geïnformeerd over de voortgang van het project. Er zijn relevante gierenbeschermings- en beleidskwesties doorgegeven aan de belanghebbenden binnen de gemeenschappen en KAZA TFCA.

Van de geïdentificeerde oplossingen was de gids met technische fiches een prioritair instrument om alle kennis samen te brengen in een gepopulariseerde, gebruiksvriendelijke publicatie die voor iedereen toegankelijk is. Daarom was het nodig om alle gegevens over de soorten, beelden van elk fenologisch stadium en productiegegevens te verzamelen. Het was ook nodig om een geschikte reeks soorten te kiezen.

Deze gids werd ontwikkeld in samenwerking met de begunstigden van de stam. Door middel van workshops droegen de deelnemers hun gebruikersstandpunt bij aan een eerste versie van het product. Deze workshops boden de gelegenheid om het formaat (modulaire map), het ontwerp (lettertype en kleuren) en het papier te bespreken, evenals de inhoud (inheemse namen, keuze van soorten, specifieke behoeften).

De definitieve versie werd vervolgens ter beoordeling en goedkeuring naar de technische experts gestuurd voordat deze werd gedrukt.