Voldoende capaciteit en instellingen voor gezamenlijk beheer
Om effectief lokaal beheer op te bouwen, heeft de BHS-coalitie actief gezocht naar energieke gemeenschapsleiders die de MPA-beheerstaken op zich wilden nemen en deze gerekruteerd. De volgende zes jaar heeft de BHS-coalitie systematisch gewerkt aan het opbouwen van hun capaciteit om hun mariene hulpbronnen effectief te beheren door middel van gerichte trainingsprogramma's en één-op-één mentorschap. Het BHS-team lanceerde een uitgebreid capaciteitsopbouwprogramma voor MPA-beheer in samenwerking met de provinciale overheid en de Amerikaanse National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA). Het programma was ontworpen om lokale dorpshoofden, lokale MPA beoefenaars en lokale overheidsfunctionarissen om te vormen tot zeer effectieve en voorbeeldige MPA managers. De coalitie werkte ook rechtstreeks samen met de lokale en nationale overheid om Indonesië's eerste MPA co-management bestuurssysteem te ontwikkelen en hielp bij het opzetten van nieuwe overheidsinstellingen voor MPA management waarin de lokale MPA teams konden worden ingebed. Deze nieuwe instellingen hadden ook aanzienlijke steun nodig voor capaciteitsontwikkeling om hun institutionele managementcapaciteit te versterken. Dankzij deze investering wordt het MPA-netwerk nu lokaal beheerd via een wettelijk erkend partnerschap tussen de lokale gemeenschappen en de lokale overheid.
- Sterke betrokkenheid van de gemeenschap - Steun van de overheid - Wettelijk kader - Bereidheid van leiders om de rol van MPA-beheerder op zich te nemen - Technische en financiële steun voor gerichte training en begeleiding
Betrokkenheid van de overheid is essentieel om het noodzakelijke kader en daarmee de goedkeuring van het systeem voor gezamenlijk beheer van MPA's te verkrijgen. Voor de implementatie is een overheidsinstantie nodig die de leiding heeft en een wettelijk kader voor een bestuur met flexibiliteit en autonomie om vaste financieringsbronnen te beheren en niet-ambtenaren aan te werven. Beleid en wetgeving op nationaal en lokaal niveau vormen de wettelijke basis voor het MPA-netwerk en het mandaat voor effectieve implementatie van MPA-beheerplannen, zoneringssystemen en regelgeving. Overlappende jurisdicties voor het beheer van individuele MPA's en het nationale netwerkplan moeten in een vroeg stadium worden overwogen. De verbintenis om lokaal personeel aan te werven en vervolgens te investeren in capaciteitsopbouw wordt als cruciaal beschouwd voor het succes op lange termijn van het MPA-netwerk. De aanpak toont aan dat door de gemeenschap gestuurd behoud op schaal mogelijk is: echt bottom-up, door de gemeenschap gestuurd behoud hoeft niet beperkt te blijven tot kleine schaal en lokale gemeenschappen kunnen zeer grootschalige MPA's effectief beheren.
Economische stimulansen voor gemeenschappen

De lokale gemeenschappen van Cagayancillo worden gecompenseerd voor economische verliezen als gevolg van het beleid om de vangst te verbieden. Een deel van de instandhoudingsvergoeding gaat naar een fonds voor levensonderhoud dat leningen verstrekt voor ontwikkeling.

  • Instandhoudingsvergoedingen voor TRNP zijn verankerd in de TRNP-wet
  • Beleid om de lokale gemeenschappen een deel van de inkomsten uit toerisme te geven

Het geven van economische stimulansen droeg bij aan het opbouwen van vertrouwen tussen de partijen. Het inhuren van lokale bewoners als een vorm van economische stimulans vermenigvuldigt het aantal ambassadeurs voor Tubbataha in de gemeenschappen. Interpretatie van gemaakte afspraken met lokale gemeenschappen kan worden beïnvloed door het politieke proces. Nieuwe leiders, nieuwe perspectieven op overeenkomsten.

Financiering Parkmanagement

Tubbataha Reefs Natural Park (TRNP) wordt gerund met financiële steun uit verschillende bronnen. De door bezoekers betaalde vergoedingen voor natuurbehoud vormen de belangrijkste financieringsbron en zijn goed voor 74% van het jaarlijkse budget. Subsidies van NGO's en de particuliere sector vormen de overige 26%. Deze gelden worden gestort in een lokaal trustfonds dat wordt beheerd door de Tubbataha Protected Area Management Board en uitsluitend wordt gebruikt voor de administratie van het park.

  • Tubbataha's natuurlijke schoonheid en rijke mariene biodiversiteit is een voorwaarde voor duiktoerisme.
  • Effectieve handhaving van de regels resulteert in het behoud van de natuurlijke schoonheid.
  • Conservation fees, verankerd in de Tubbataha Reefs Natural Park Act, financieren handhaving en andere beheersactiviteiten.

Tubbataha heeft voldoende financiële en personele middelen nodig om effectief te kunnen blijven beheren. Tot nu toe zijn de instandhoudingsvergoedingen, die de afgelopen 10 jaar gelijk zijn gebleven, de belangrijkste bron van inkomsten. Een verhoging van 66% van de conservation fees in 2017 zorgde voor meer inkomsten voor het beheer, waardoor het minder afhankelijk werd van externe steun. Aangezien toerisme een onstabiele bron van inkomsten kan zijn als gevolg van externe variabelen, moeten er meer gediversifieerde financieringsbronnen worden aangeboord. De verkoop van koopwaar en het verbreden van het netwerk van mogelijke financiers zijn enkele manieren die voor Tubbataha worden ingezet.

Lokaal parkbeheer en wetshandhaving

Lokale instellingen en gemeenschappen, gemeentelijke en nationale regeringsvertegenwoordigers, NGO's, de academische wereld en de particuliere sector zijn allemaal vertegenwoordigd in een lokaal orgaan voor parkbeheer en wetshandhaving. De rechtshandhaving wordt gewaarborgd door partnerschappen met de Filippijnse marine en kustwacht en lokaal gerekruteerde parkwachters die een grondige training en geschikte bewakingsapparatuur krijgen. De milieusituatie in het park wordt regelmatig gecontroleerd, terwijl de effectiviteit van het bestuur jaarlijks wordt gemeten met behulp van participatieve mechanismen.

  • Partnerschappen zorgen voor de ondersteuning die nodig is voor wetshandhavingsoperaties. De Filippijnse marine en kustwacht spelen de grootste rol door personeel te detacheren in het rangerstation en technische apparatuur te leveren.
  • Een lokaal managementorgaan dat zich uitsluitend bezighoudt met de uitvoering van het beheerplan van het park en de aanwezigheid in het park.

Effectieve wetshandhaving vereist passende handhavingscapaciteit en -uitrusting op het niveau van de beheersinstantie van de MPA. Het beheer van een nationaal marien park vereist dat er een adequaat beleid voor het gebruik van de hulpbronnen wordt opgesteld en gehandhaafd, inclusief strenge straffen voor niet-naleving om illegaal gebruik te ontmoedigen. Deze wetten, regels en voorschriften moeten worden ondersteund en nageleefd door de legitieme gebruikers van de hulpbronnen en andere relevante belanghebbenden.

Informatiecampagnes

Om het bewustzijn en het algemene begrip van het wereldwijde belang van deze biodiverse hotspot te bevorderen, worden de ontwikkelde wet en het beleid onder de aandacht van het publiek gebracht door middel van verschillende outreach-activiteiten, bijv. via radioprogramma's en lokale kranten.

  • Publieksgerichte activiteiten in plaatselijke scholen en vissersdorpen dankzij de steun van de plaatselijke overheid en het schoolbestuur
  • Bijdragen van radiostations en lokale kranten door middel van gereduceerde tarieven

Om het bewustzijn en het algemene begrip van het wereldwijde belang van deze biodiversiteitshotspot te bevorderen, worden de ontwikkelde wet en het beleid aan het publiek gecommuniceerd via verschillende outreachactiviteiten, bijv. via radioprogramma's en lokale kranten.

Participatieve ontwikkeling van de wet

Een reeks raadplegingen en workshops met meerdere belanghebbenden om de wet op te stellen en te herzien, zorgde voor volledige deelname van belanghebbenden en bevorderde de naleving van de regelgeving. De Interne Regels en Reglementen (IRR) van de wet zijn sindsdien meerdere keren herzien en bijgewerkt en bevatten nu beleidsregels voor ecosysteemonderzoek, toerisme en een beheerplan voor de bufferzone. De wet werd aan het publiek bekend gemaakt door middel van outreachactiviteiten. Trainingen en informatiecampagnes bevorderden het bewustzijn en het begrip van het wereldwijde belang van deze hotspot voor biodiversiteit.

  • Nationale en internationale NGO's hebben gezorgd voor de eerste fondsen en technische knowhow
  • Er bestond al een goed inzicht in de problemen en de beheersopties

De TRNP-wet institutionaliseerde de vertegenwoordiging van een brede sector van de samenleving in het beleidsvormingsorgaan, de Tubbataha Protected Area Management Board (TPAMB), waardoor belanghebbenden hun zorgen konden uiten en invloed konden uitoefenen op het maken van regels. Tubbataha heeft laten zien dat met zorgvuldig onderhandelde overeenkomsten met belanghebbenden lokale gemeenschappen niet de last van beschermde gebieden hoeven te dragen, maar er juist de belangrijkste begunstigden van kunnen zijn.

Ontwikkeling van een ecologisch verbonden, gezamenlijk beheerd MPA-netwerk
Toen het MPA-netwerk net was uitgeroepen, richtte de coalitie zich op de ontwikkeling van een beheersysteem dat lokale gemeenschappen in staat stelde om actief leiding te geven aan de planning, het beheer en de programma-uitvoering van het BHS MPA-netwerk. De grenzen van de MPA's en de zones binnen de MPA's waren grotendeels gebaseerd op de grenzen van de eigendommen in plaats van op administratieve grenzen. Om de culturele identiteit binnen de MPA's te versterken, werd de Papoea-traditie van sasi (seizoensgebonden oogstsluitingen) samengesmolten met het moderne concept van no-take zones (NTZ's) als een manier om deze belangrijke culturele praktijk nieuw leven in te blazen. Binnen elk van de MPA's is minimaal 20-30% van alle kritieke habitats volledig gesloten voor exploitatie in NTZ's om te dienen als "visbanken". Gebieden buiten de NTZ's worden grotendeels beperkt tot de traditionele visserij door lokale gemeenschappen en maken gebruik van duurzame visserijbeheerpraktijken. De gemeenschappen en de lokale overheid werden vervolgens uitgerust met de vaardigheden en infrastructuur die nodig zijn om hun eigen beschermde gebieden actief te beheren en te handhaven. Op deze manier zijn de MPA's niet alleen ontworpen om kritisch natuurlijk kapitaal te beschermen, maar ook expliciet om kleinschalige lokale visserij te bevorderen en de eigendomsrechten van de Papoea-gemeenschappen te versterken.
- Sterke betrokkenheid en steun van de gemeenschap - Betrokkenheid, steun en bereidheid van de overheid - Bestaand wettelijk kader - Pachtstelsel voor de zee - Technische en financiële ondersteuning
Het beschermingsproces gebruiken als middel om de rechten en cultuur van lokale gemeenschappen te versterken. De MPA's werden afgebakend aan de hand van grenzen van gewoontebezit in plaats van uitsluitend administratieve grenzen. Elk van de lokaal uitgeroepen MPA's werd eerst uitgesproken door middel van een lokale ceremonie door de lokale raad van traditionele leiders. De gezamenlijke patrouilles omvatten zowel leden van de gemeenschap als politieagenten, waarbij de leden van de gemeenschap traditionele autoriteit en mankracht inbrengen en de politieagenten een extra niveau van wettelijke autoriteit en training toevoegen. De patrouilles maken gebruik van een systeem van "rollende" deelname waarbij individuen door dorpshoofden worden aangesteld voor een "tour of duty" van twee weken, waarna ze worden vervangen door een nieuw team van dorpsbewoners. Op deze manier heeft de meerderheid van de volwassen mannen in een bepaald dorp in de loop van een jaar minstens twee weken gewijd aan het patrouilleren in hun MPA, waarin ze steevast een sterker gevoel van begrip en eigenaarschap van de MPA ontwikkelen.
Sociale en politieke steun en partnerschap
Om sociale en politieke steun op te bouwen, vormde CI een coalitie van partners in het hele zeegebied. We gingen actief in gesprek met meer dan 90 verspreide kustgemeenschappen om vertrouwen en steun van de gemeenschap op te bouwen, terwijl we ideeën uitwisselden over het duurzame gebruik van natuurlijke hulpbronnen en de voordelen van natuurbehoud. Door middel van verschillende innovatieve communicatie- en educatiestrategieën was het team in staat om hun impact op het bewustzijn en de betrokkenheid van de gemeenschap voor het behoud van de zee over een grote geografische schaal te vergroten. Het team leidde voor elk dorp natuurbeschermingsfunctionarissen op en voorzag religieuze leiders van milieutrainingen, zodat ze natuurbeschermingsboodschappen op grote schaal konden verspreiden. Het team cultiveerde voorvechters voor natuurbehoud in de hele regio en werkte langzaam aan een mentaliteitsverandering ten opzichte van het gebruik van hulpbronnen en natuurbehoud. De beweging voor behoud van de zee breidde zich uit over de hele Seascape door middel van een razend populair radioprogramma voor behoud en een drijvend klaslokaal dat door de regio reisde en ervaringsgericht onderwijs gaf. De inspanningen waren zelfs nog succesvoller dan verwacht en leidden tot relatief snelle actie door de lokale gemeenschappen en de overheid. Samen richtten ze het eerste MPA-netwerk van Indonesië op.
- De algehele strategie voor het BHS werkte goed in een Melanesische culturele context die het pachten van de zee waardeert. - Elk initiatief voor een zeegezicht vereist dat de leidende instantie en de partners zich voor een aanzienlijke periode willen inzetten, een langetermijnstrategie en -visie hebben. - Aanzienlijke financiering en inzet van een donor voor langetermijnpartners om succes op schaal van het zeegezicht te bereiken.
Partnerschap stond centraal in het BHS en maakte het mogelijk om het natuurbehoud op een echte zeeschaal uit te voeren. In 2004 ging Conservation International (CI) een ongekende samenwerking aan met The Nature Conservancy (TNC) en WWF-Indonesië in Papoea, waarbij het Bird's Head Seascape Initiative werd gelanceerd. Het partnerschap heeft zich in de loop der jaren uitgebreid tot meer dan 20 centrale partners, waarvan de meeste lokale instellingen zijn. De integratie van de aspiraties van de gemeenschap in het MPA-netwerk ontwerpproces, d.w.z. de focus op het verbeteren van duurzame lokale visserij (voedselzekerheid) en de versterking van traditionele rechten van gebruikers van hulpbronnen, cultuur en eigendom, heeft geleid tot snelle declaraties van het BHS MPA-netwerk.
Omvorming van verlaten vijvers naar mangroves

Om de mangrove-vijververhouding van 4:1 te bereiken die nodig is voor ecologische duurzaamheid, moet men zich richten op het omvormen van verlaten vijvers tot mangroves. Een vijverinventarisatie, gebaseerd op satellietbeelden en technische onderzoeken van alle visvijvers, wordt uitgevoerd en ingevoerd in een centrale database. Na het bepalen van de eigendomsstatus worden beleidsaanbevelingen gedaan met betrekking tot het omvormen van de vijvers tot mangroves. In combinatie met de resultaten van plantproeven wordt een Mangrove Rehabilitatieplan opgesteld. Dit plan voorziet in methodologieën voor fysieke (herstel van de natuurlijke hydrologie) en biologische omvorming (actieve aanplant van geschikte soorten) van visvijvers tot mangrovegebieden.

  • Ondersteunende lokale overheid
  • Voldoende wetenschappelijke kennis over mangroveprocessen of een mangrovegebied
  • Vertaling van dergelijke kennis in op wetenschap gebaseerde protocollen om de omvorming van vijvers naar mangrove te begeleiden

Aanplanten is slechts de eerste stap naar het herstel van mangroven. Tijdens de eerste periode van 1-2 jaar zijn de planten kwetsbaar voor verschillende door de mens veroorzaakte en natuurlijke stressfactoren. Daarom zijn onderhoud en controle twee andere belangrijke activiteiten in mangroveherstel, naast het in zakken doen van zaden of zaailingen en het planten zelf.

Wetenschappelijk programma voor ecosysteembeheer
Om het zeegezicht wetenschappelijk te karakteriseren, lanceerde de BHS-coalitie in 2004 een uitgebreid en interdisciplinair Ecosystem-based Management Science Program. Het EBM-programma omvatte 18 samengestelde geavanceerde studies over een breed scala aan disciplines, waaronder ecologie, fysische oceanografie, visserij, milieueconomie, sociale wetenschappen, politieke wetenschappen en antropologie. Door disciplineoverschrijdend te werk te gaan, genereerde het EBM-programma een overvloed aan waardevolle informatie die als leidraad diende voor de ontwikkeling van de EBM-strategie voor het zeegebied. Eenmaal samengevat vormden de resultaten van het EBM-wetenschapsprogramma de basis voor het ontwerp van het BHS MPA-netwerk. Om maximale voordelen voor de lokale gemeenschappen te garanderen, is het MPA-netwerk ontworpen op een schaal die groot genoeg is om de lokale rifvisbestanden te herstellen en in stand te houden, een wereldwijd belangrijke biodiversiteit te beschermen en de functie en processen van het ecosysteem in stand te houden, terwijl ook de meest kwetsbare gemeenschappen in Papoea een goede bescherming krijgen.
- Wetenschappelijk en technisch leiderschap van NGO's en universitaire partners, inclusief het vermogen om multidisciplinaire onderzoeken samen te voegen ter ondersteuning van interdisciplinaire planning - Financiële steun van een toegewijde donor
Begin flexibel en denk lokaal: Voordat je begint met de ontwikkeling van MPA's moet je de nuances van het zeelandschap begrijpen: de wetenschap, de cultuur, de bestuurssystemen, de aspiraties van de burgers en de conflicten. Zodra al deze informatie beschikbaar is, kan deze gebruikt worden om de voorwaarden te scheppen. Het nuttigste onderzoek van het EBM-programma was een onverwachte studie: het in kaart brengen van het pachtrecht van de gemeenschap. De resultaten van een jaar durend onderzoek naar het in kaart brengen van de eigendomsrechten van gemeenschappen gaven het BHS-team niet alleen een grondige kennis van de dynamiek en aspiraties van gemeenschappen, maar verschaften ook informatie van onschatbare waarde over gebieden die met weinig conflicten beschermd konden worden of waar bescherming bestaande conflicten tussen gemeenschappen juist kon helpen verminderen.