Betrokkenheid van belanghebbenden en capaciteitsontwikkeling "op de vlucht

Een gedeeld begrip, betrokkenheid en inzet van de belangrijkste belanghebbenden en de beschikbaarheid van capaciteiten en middelen zijn essentieel. Klimaatverandering en ecosysteemdiensten bleken van meet af aan uitstekende onderwerpen te zijn om meningen van deskundigen en verschillende perspectieven van belanghebbenden samen te brengen, zodat ze samen aan gemeenschappelijke uitdagingen konden werken.

Een intersecretariële workshop bracht vertegenwoordigers van verschillende afdelingen van de gemeentelijke overheid van Duque de Caxias samen. Deze (eerste) gelegenheid om over deze onderwerpen van gedachten te wisselen, hielp hen om te bespreken hoe belangrijk het is om in hun gemeentelijke planningsinstrumenten rekening te houden met risico's die samenhangen met klimaatverandering. De participatieve identificatie van de gevolgen van klimaatverandering bevorderde een gemeenschappelijk begrip van klimaatverandering als een transversaal probleem dat alle gemeentelijke sectoren raakt. De mix van inbreng, discussies en het werken aan de concrete casus versterkte de geest van samenwerking en het zoeken naar synergieën bij de voorbereiding op (ecosysteemgerichte) aanpassing aan klimaatverandering in de regio Duque de Caxias.

Het uiteindelijke resultaat was de oprichting van een interdepartementale werkgroep klimaatverandering, die streeft naar coördinatie en samenwerking om het succes van de aanpassing te vergroten.

  • Sterk eigenaarschap van het proces bij de gemeente.
  • Bewustwording van de noodzaak om de planningsprocedure te verbeteren en bereidheid om de noodzakelijke stappen uit te voeren.
  • Beperking van de frontale inbreng tijdens workshops tot een minimum, zodat deelnemers zoveel mogelijk eigenaar worden van het proces en daardoor kunnen discussiëren en leren "al doende".
  • Klimaatverandering en de ecosysteemdienstenbenadering bleken uitstekende onderwerpen te zijn om deskundigen en belanghebbenden met verschillende visies samen te brengen, zodat ze konden samenwerken aan gemeenschappelijke uitdagingen.
  • Door kwetsbaarheid voor klimaatverandering en ecosysteemdiensten te introduceren als transversale thema's, in plaats van als afzonderlijke onderwerpen, werd de kans groter dat ze werden beschouwd als een onderwerp van grote waarde.
  • De combinatie van workshops met elementen van capaciteitsontwikkeling hielp om vertegenwoordigers van verschillende sectoren bewust te maken van de noodzaak om samen te werken en te coördineren om specifieke risico's te verminderen.
  • De gezamenlijke ontwikkeling van uitgangspunten en concrete stappen om kwetsbaarheid voor klimaatverandering en ecosysteemdiensten mee te nemen in planningsprocessen, verlaagt de stress van lokale planningsteams.
In kaart brengen van belangrijke ecosysteemdiensten

Het doel van deze stap was het in kaart brengen en evalueren van ecosysteemdiensten (ES) die door de ecosystemen in de regio worden geleverd, met behulp van de IES-aanpak (Integrating Ecosystem Services into Development Planning).

De eerste stap van de workshop was een participatieve selectie van de meest relevante ES, zodat er in ruimtelijke planningsprocessen rekening mee kan worden gehouden. In een tweede stap werden met behulp van de matrixmethode de volgende activiteiten ondernomen om de ES in kaart te brengen:

  1. Aanleggen van een database (huidig landgebruik, huidige en toekomstige omstandigheden van ES), opstellen van interviewrichtlijnen.
  2. In kaart brengen van relevante geïnterviewden (specialisten, besluitvormers en vertegenwoordigers van de gemeenschap), uitvoeren van de interviews.
  3. Aanmaken van de ES-kaarten met behulp van GIS/QGIS. De kaarten tonen de locatie en intensiteit van de ES en de belangrijkste oorzaken van de achteruitgang van ecosystemen.

De analyse identificeerde conflicten tussen zones van het huidige masterplan en sommige landschappen die belangrijke ES leveren. Bovendien werden verschillende stukken inheemse vegetatie binnen stedelijke gebieden geïdentificeerd als leveranciers van ES, wat nieuwe informatie opleverde voor stadsplanning. De kartering leverde ook voor het eerst gegevens op met expliciete informatie over culturele diensten.

  • De erkenning door gemeentelijke technici van zowel het belang van ES voor het welzijn van de bevolking als het fundamentele belang van de bescherming van ecosystemen voor de gemeente is essentieel voor deze stap.
  • Op basis van deze faciliterende factor faciliteerden ze zoveel mogelijk middelen voor een soepele uitvoering van het werk. Als gevolg hiervan speelde het in kaart brengen van ecosysteemdiensten een sleutelrol voor een solide diagnose die het mogelijk maakt ecosysteemdiensten mee te nemen in de ruimtelijke ordening.
  • De ES-beoordeling was een kans om: (1) de deelname van het publiek aan de territoriale planning te vergroten; (2) lokale kennis te systematiseren en te benutten; (3) de algemene acceptatie van het toekomstige bestemmingsvoorstel te vergroten; (4) conflicten over landgebruik en gebruik/afhankelijkheid van ecosystemen te verduidelijken en expliciet te maken; en (5) waardevolle informatie toe te voegen aan de territoriale diagnose in een taal die een goed begrip van alle overheidssectoren met betrekking tot het belang van elk ecosysteem mogelijk maakt.
  • Het is van vitaal belang om de belangrijkste belanghebbenden bij het in kaart brengen te betrekken, zowel om de legitimatie van de gegevens en de acceptatie ervan te vergroten als om ervoor te zorgen dat de belanghebbenden de resultaten ondersteunen. Het valideren van elke stap met de belanghebbenden is cruciaal, zowel om het eigenaarschap van de resultaten te verzekeren als om hen in staat te stellen de resultaten te begrijpen en ervoor te pleiten.
  • Het is noodzakelijk om de stakeholders gedetailleerd in kaart te brengen om alle belangrijke stakeholders te identificeren en om meer tijd te besteden aan dit voorbereidende selectie- en interviewproces.
Beoordeling van de kwetsbaarheid van het beschermde gebied

Deze bouwsteen is een essentieel onderdeel van de EbA-benadering en werd uitgevoerd voorafgaand aan de implementatie van EbA-maatregelen in het Nor Yauyos-Cochas Landschapsreservaat. Het werd belangrijk geacht om inzicht te krijgen in de kwetsbaarheid voor klimaatverandering van ecosystemen en van bevolkingsgroepen die in het reservaat wonen en die voor hun levensonderhoud rechtstreeks afhankelijk zijn van de ecosysteemdiensten van het reservaat.

Het doel was om aan de hand van huidige waarnemingen en toekomstscenario's de mate van gevoeligheid en het vermogen om te gaan met de nadelige gevolgen van klimaatverandering en extreme gebeurtenissen te bepalen. Op basis van de resultaten van deze kwetsbaarheids- en impactstudies werden de districten geïdentificeerd met een hogere kwetsbaarheid van ecosystemen en ecosysteemdiensten - als de huidige beheerpraktijken zouden worden voortgezet.

Deze informatie diende niet alleen om proefgebieden te selecteren, maar ook om te bevestigen dat eerder geïdentificeerde EbA-maatregelen toereikend waren om de veerkracht van ecosystemen tegen klimaatverandering te vergroten.

  • Beschikbaarheid van en toegang tot noodzakelijke informatie, zowel wetenschappelijke (klimatologische, hydrologische, etc.) als veldinformatie.
  • Tijd: de studie vergde tijd voor het verzamelen en analyseren van gegevens.
  • Gecoördineerd werk van de actoren: SERNANP en gemeenschappen
  • Weten en begrijpen hoe kwetsbaar ecosystemen en bevolkingen zijn voor klimaatverandering is absoluut noodzakelijk om de meest geschikte maatregelen te identificeren om die kwetsbaarheid in de toekomst te verminderen.
  • Er is niet één manier om kwetsbaarheid te meten. De belangrijkste les is dat er niet alleen een wetenschappelijke studie nodig is, maar een volledig, flexibel en participatief proces dat de nodige kwantitatieve en kwalitatieve informatie oplevert.
  • Als het onderzoek erg duur of erg complex is, is het niet repliceerbaar. Het is noodzakelijk om vooraf te evalueren in welke mate de studie moet worden uitgevoerd.
Participatieve ruimtelijke ordening

Om goed toezicht te kunnen houden op de participatieve uitvoering van het programma is een "Community Management Group" (CMG) opgericht. De leden van de groep werden geselecteerd via een open stemming waarbij alle gemeenteleden betrokken waren. De leden van de CMG vertegenwoordigen alle economische en sociale groepen die afhankelijk zijn van natuurlijke hulpbronnen (bijv. veehouders, imkers, tuiniers...), inclusief vrouwen en jongeren. Tijdens de plannings- en implementatiefase van de erosiebeheersingsmaatregelen komt de CMG regelmatig bijeen, informeert over de huidige situatie, bespreekt uitdagingen en beslist over verdere stappen. De CMG legt haar voorstel en opmerkingen over het beheer van openbare grond (gemeentegrond) voor aan relevante belanghebbenden van het districtsbestuur, het eigendomscomité, de landbouwafdeling van het rayon en de regionale afdeling van het ministerie van Ecologie. Na verwerking van de feedback van de verschillende belanghebbenden keurt de CMG de uitvoering van de programma-activiteiten goed. Bovendien is de CMG een mechanisme om te onderhandelen over uiteenlopende belangen en om conflicten op te lossen.

  • In kaart brengen van ecosysteemdiensten en begrip van de bijdrage ervan aan het menselijk welzijn.
  • Aanwezigheid van traditionele kennis en vaardigheden met betrekking tot het collectieve gebruik van natuurlijke hulpbronnen.
  • Aanwezigheid van een relevante wettelijke basis (milieu) en bereidheid van corresponderende autoriteiten om deel te nemen aan het planningsproces.

Plannen en organiseren van regelmatige bijeenkomsten

  • De voordelen van de toegepaste maatregelen voor landgebruikers moeten duidelijk worden uitgelegd aan de besluitvormers.
  • De betrokkenheid van alle relevante belanghebbenden is verplicht om uitsluiting en conflicten te voorkomen die het programma anders negatief zouden beïnvloeden.
  • Moderatoren kunnen het besluitvormingsproces vergemakkelijken (bijv. conflictvermindering).
  • Externe deskundigen zullen bijdragen aan de planning en uitvoering (technisch, institutioneel advies).
  • Het uitnodigen van vertegenwoordigers van relevante ministeries op gemeenschapsbijeenkomsten kan conflicten veroorzaken als de gemeenschap niet op de hoogte is van de overeenkomstige wetten en regels. Het wordt aanbevolen om de huidige wet- en regelgeving vooraf uit te leggen aan de leden van de gemeenschap.
  • Vrouwen, als belangrijkste gebruikers van natuurlijke hulpbronnen, worden niet altijd betrokken bij de besluitvorming. Het betrekken van vrouwen zal een grote invloed hebben op het duurzame gebruik van natuurlijke hulpbronnen.
  • Participatieve planning van landgebruik moet gebruik maken van traditionele kennis en vaardigheden van de doelgroep om de voordelen op lange termijn te behouden.
Commissie voor het beheer en de bescherming van zeeschildpadden.

1.Bij consensus van de betrokken partijen hebben INCOPESCA, ADIO, UCR en SINAC een commissie voor gezamenlijk beheer in het leven geroepen en een wettelijk kader gecreëerd dat is vastgelegd in uitvoeringsbesluit DAJ-020-2005, om samen te werken en deze groep voor gezamenlijk beheer lanceert een beheerplan voor het behoud en duurzaam gebruik van schildpadden (Lepidochelys olivacea) die op het strand van Ostional nestelen.

De SINAC en INCOPESCA geven de Ostional Development Association (ADIO) toestemming en toezicht om eieren te gebruiken als middel van bestaan (consumptie en verkoop). De gemeenschap profiteert van de consumptie van de eieren als voedsel en ontvangt ook de economische middelen die worden verdeeld tussen mensen en sociaal welzijn, terwijl er wordt bijgedragen aan het behoud van de schildpad, door het schoonmaken van het strand en de verzorging van schildpaddenkuikens.

Op basis van de resultaten van de eerste fase (2006-2011) werd vooruitgang geboekt bij het behalen van de doelstellingen voor het herstel van de populatie. De analyse van de onderzoeksvorderingen van de afgelopen vijf jaar en de sessies waarin de ervaringen van alle actoren werden geëvalueerd, vormden de basis voor het 5-jarenplan 2013-2016; hetzelfde gold voor de onderhandelingen en overeenkomsten tussen de partijen.

Vertegenwoordigers van de ADIO, UCR, INCOPESCA en SINAC ontwikkelden gezamenlijk en op basis van consensus vier producten die de basis vormden voor de ontwikkeling van het nieuwe vijfjarige beheersvoorstel:

  • Een basiskarakterisering van de rollen van de actoren en de belangrijkste elementen van hun ervaring, waarin de sleutels voor een succesvol plan voor toekomstig gebruik werden geïdentificeerd.
  • Een interpretatiekader als referentie om de richtlijnen van het gebruiksplan voor de komende vijf jaar te schetsen;
  • de principes die aan het plan ten grondslag liggen
  • algemene en specifieke regels en doelstellingen.
Lokale capaciteiten en kennis versterken

Het hoofddoel van het onderdeel capaciteitsopbouw en lokale kennis was het verschaffen van technische kennis voor het beheren en behouden van water, natuurlijke weilanden en vee. Onze focus lag op het informeren van leden van de gemeenschap en parkwachters door middel van evaluatieworkshops en trainingssessies over onderwerpen als omheining van weilanden, waterbeheer en waterdistributie. Op participatieve wijze werd een 3D-model van de Miraflores-gemeenschap ontwikkeld om de planning van het beheer van weilanden en water in het gemeentelijke gebied te vergemakkelijken. Informatie werd verzameld tijdens participatieve plattelandsbeoordelingen. Deze beoordelingen omvatten specifieke studies gericht op water, weilanden, archeologie, sociale organisatie, landbouw- en veeproductiviteit.

  • Gebruik van communicatiemiddelen om het lokale bewustzijn en begrip van het project te vergroten
  • Lokale, traditionele kennis en dialoog met externe deskundigen: lokale participatie en positieve interacties tussen de lokale bevolking en externe deskundigen hebben geleid tot effectieve onderlinge communicatie.
  • Participatieve aanpak en participatieve actie-onderzoeksmethodologie
  • Lokale onderzoekers fungeerden als brug tussen het project en de hele gemeenschap.
  • Het is essentieel dat het veldteam wordt getraind in het toepassen van de participatieve aanpak, het gebruik van participatieve instrumenten en het faciliteren van collectief leren.
  • Het werk met lokale partners diversifiëren - workshops combineren met andere methoden, praktische hulpmiddelen en veldwerk ("leren door te doen").
  • Activiteiten ontwikkelen waarbij vrouwen, jongeren en andere groepen binnen de gemeenschap worden betrokken.
  • Een hoge mate van aanwezigheid in het veld handhaven en het dagelijkse werk delen met de gemeenschap.
  • Zorg voor meer praktische training tijdens het veldwerk.
  • Communicatiestrategieën hielpen bij het verspreiden van de lopende resultaten en vooruitgang van het project. Deze updates werden goed ontvangen en hadden een goede impact. Voorbeelden zijn de participatieve video's en het "Nacht van de kunst"-theater.
Stappen voor het effectief communiceren van EbA-oplossingen en compromissen met belanghebbenden

Het is belangrijk om de resultaten van een complexe analyse zoals een kosten-batenanalyse (KBA) op een niet-technische manier te communiceren. De resultaten werden aan de gemeenschappen gerapporteerd in de vorm van kernboodschappen die de effecten van EbA op het welzijn van de gemeenschap, tradities en gewoonteregels omvatten. Zo brengt het herstel van historische waterputten voor de watervoorziening tijdens klimaatnoodsituaties ook sociale voordelen met zich mee, zoals het behoud van historische en traditionele locaties. Op dezelfde manier helpt de EbA-oplossing voor de bescherming van stroomgebieden ook om gebieden te beschermen die gebruikt worden om planten te leveren voor traditioneel medicinaal gebruik. We ontdekten dat een effectieve manier om oplossingen, synergieën en compromissen te communiceren, is om het traditionele gebruik van diensten en hulpbronnen uit de ecosystemen aan te boren.

Steun van lokale NGO's, belangstelling van gemeenschappen voor uitdagingen en kansen

a) Het is van cruciaal belang om KBA-resultaten in niet-technische taal uit te drukken, door middel van kernboodschappen waarin de voordelen en kosten worden beschreven, zodat individuen, huishoudens en gemeenschappen de uitdagingen en kansen van EbA-oplossingen kunnen afwegen;

b) Het was belangrijk om baten te presenteren als kansen in termen van capaciteitsopbouw, alternatieve bronnen van inkomsten of levensonderhoud en een beschrijving van de welvaartsverbetering voor huishoudens en gemeenschap;

c) waar mogelijk, het presenteren van kosten in termen van tijd die gemeenschappen moeten besteden aan het implementeren en handhaven van een oplossing (bijv. het onderhouden van waterputten, vegetatiestroken, etc.) het begrip van de resultaten verbetert.

EbA-oplossingen identificeren via participatieve beoordelingen

Voor elke gemeenschap werden sociaal, economisch en ecologisch haalbare EbA-oplossingen geïdentificeerd door middel van:

(1) lokale participatieve evaluaties om bedreigingen en potentiële oplossingen te identificeren;

(2) enquêtes onder huishoudens om informatie te verzamelen over inkomensbronnen en afhankelijkheid van natuurlijke hulpbronnen en

(3) sociale kosten-batenanalyse (KBA) om expliciet de kosten en baten van aanpassingsopties te vergelijken, inclusief de gevolgen voor ecosysteemdiensten.

Historisch gezien hebben Micronesische gemeenschappen vertrouwd op ecosysteemdiensten en de band met ecosystemen en de natuur is nog steeds sterk. Deze sterke band, gekoppeld aan eigenaarschap en lokale kennis, was de belangrijkste drijfveer voor de acceptatie en toepassing van EbA. De grass-roots benadering maakte het mogelijk om het traditionele gebruik van hulpbronnen te identificeren, dat over het algemeen geassocieerd werd met duurzame praktijken.

a) Participatievergaderingen vormden de essentiële setting voor verschillende belanghebbenden om samen te komen en zich als gemeenschap in te zetten voor het behoud en beheer van hun eilandecosystemen;

b) Het gebruik van een participatieve aanpak hielp om het traditionele bestuurssysteem te versterken en de verantwoordingsplicht en het eigenaarschap van de eilandgemeenschappen te vergroten;

c) actieve participatie versterkte EbA-oplossingen door de relevantie van aanpassing aan klimaatverandering voor individuen, huishoudens en de hele gemeenschap te erkennen.

Geïntegreerde kwetsbaarheidsanalyse op nationaal en lokaal niveau

De kwetsbaarheidsbeoordeling werd uitgevoerd voor drie perioden: de status quo in 2014, de periode 2030-2060 en de periode 2070-2100. De beoordeling volgt de achtstappenaanpak die wordt beschreven in het Vulnerability Sourcebook van GIZ, en werd aangevuld met een wetenschappelijke modellering van de gevolgen van klimaatverandering voor Burundi.

Het onderzoek werd uitgevoerd door drie instellingen (Adelphi, EURAC, PIK) in samenwerking met GIZ / ACCES en haar partners. Er werden vier nationale workshops gehouden met alle relevante belanghebbenden. Er werd een groep van deskundigen samengesteld om het proces te adviseren en te sturen. Activiteiten op lokaal niveau op de geselecteerde projectlocaties werden uitgevoerd in nauwe samenwerking met lokale gouvernementele en niet-gouvernementele actoren en de lokale bevolking.

De resultaten van de beoordeling werden gepresenteerd in de vorm van kwetsbaarheidskaarten voor de drie factoren erosie, droogte en malariaprevalentie. Er werden zeer kwetsbare gebieden geïdentificeerd die als leidraad dienden voor de identificatie van drie proefwateren. In deze stroomgebieden werden lokale kwetsbaarheidsbeoordelingen uitgevoerd om lokale uitdagingen en geschikte aanpassingsmaatregelen te identificeren.

  • Nationale workshops: stelden deelnemers (overheid en maatschappelijke organisaties) in staat om het proces beter te begrijpen en hun perspectieven en expertise over het onderwerp te delen.
  • Oprichting van een deskundigengroep bestaande uit deskundigen van verschillende Burundese ministeries en instellingen: belangrijk voor de eigen inbreng in het proces zelf en de resultaten ervan.
  • Integratie van de kwetsbaarheidsbeoordeling in het proces van het nationale aanpassingsplan (NAP) in Burundi.
  • De beschikbaarheid van gegevens was een grote uitdaging. De meeste overheidsgegevens zijn niet geclassificeerd en documenten en informatie zijn onvolledig. Geaggregeerde gegevens zijn vaak alleen beschikbaar op nationaal en provinciaal niveau, wat communicatie op lokaal niveau bemoeilijkt.
  • De resultaten van de kwetsbaarheidsbeoordeling vormen de basis voor de integratie van de aanpassing aan de klimaatverandering in nationaal en lokaal investeringsbeleid, strategieën en plannen. Andere actoren kunnen deze ervaring en informatie gebruiken voor adaptatieplanning.
  • De methodologie die is gebruikt om de kwetsbaarheid in Burundi te beoordelen, is gebaseerd op een gestandaardiseerde methodologie, die navolging mogelijk maakt.
Situatieanalyse en kwetsbaarheidsbeoordeling

De analyse was gericht op het bestuderen van de kwetsbaarheid van inheemse gemeenschappen in de bovenste stroomgebieden van de Gaur rivier in Niwas block van het Mandla district voor onregelmatige regenval. De beoordeling is ook relevant voor de hele Mahakuahsal regio.

Om inzicht te krijgen in de blootstelling, gevoeligheid en het aanpassingsvermogen van de regio, heeft het team gekozen voor een mensgerichte aanpak waarbij veldwerk voor het verzamelen van gegevens van huishoudens en dorpsinstellingen gecombineerd werd met gegevens die in het publieke domein beschikbaar zijn. Dit laatste omvatte het vinden en analyseren van bestaande meteorologische gegevens, andere gegevens van overheidsinstanties en het houden van interviews met hogere autoriteiten. De toegepaste veldmethoden omvatten PRA, ecologische basisprotocollen, economische analyse van huishoudens en vragenlijsten voor boeren.

De resultaten werden gebruikt voor het ontwerpen en implementeren van activiteiten die specifiek gericht zijn op het tegengaan van de gevolgen van onregelmatige regenval, droogte, het beheersen van bodemerosie en het versterken van dorpsinstellingen voor het opbouwen van een natuurbeschermingsethiek, om zo de aantasting en versnippering van bossen te beheersen. Modellen bouwen om landbouwbedrijven en demonstraties over gemeenschappelijke grond te koppelen om bodemerosie te verminderen.

CCA RAI heeft begeleiding en ondersteuning geboden bij het uitvoeren van een kwetsbaarheidsbeoordeling op lokaal niveau, waaronder een sjabloon voor de VA die door de uitvoerende instantie FES moet worden ingevuld.

Het is van cruciaal belang om zowel mannen als vrouwen te betrekken bij het identificeren van de uitdagingen en kwetsbaarheidsfactoren op het gebied van klimaatverandering en hen te betrekken bij het verzamelen van gegevens.

Uit de beoordeling bleek dat aanpassingsstrategieën moeten worden ontworpen met een gemeenschapsgerichte aanpak, zodat de dorpen meer zelfvoorzienend worden.

Participatieve oefeningen zoals PRA (Participatory Rural Appraisal) zijn zeer effectief in het genereren van essentiële informatie over alle aspecten van de kwetsbaarheid van een gemeenschap voor klimaatverandering.

Klimaatgegevens zijn vaak niet beschikbaar op lokaal niveau en gegevens van een hogere ruimtelijke aggregatie moeten worden gebruikt voor validatie/ triangulatie.

Een duidelijk onderscheid tussen informatiebronnen is nodig om te weten waar de grens tussen de perceptie van de gemeenschap en wetenschappelijk bewijs kan worden getrokken.

Kwetsbaarheidsanalyses op lokaal niveau kunnen ook het startpunt vormen voor de ontwikkeling van monitoring- en evaluatieraamwerken (M&E) voor aanpassingsprojecten op lokaal niveau. Een M&E-kader zou dan ook indicatoren moeten bevatten die gebaseerd zijn op de componenten van kwetsbaarheid voor klimaatverandering.