Vertrouwen en betekenisvolle relaties opbouwen

Onze eerste benadering van de vissers was om hen de problemen te laten identificeren waarmee ze te maken hadden. Aangezien vissen hun belangrijkste economische activiteit is, hebben we ons gericht op het aanpakken van hun behoeften door deze lens. Ze gaven aan dat ze visvergunningen nodig hadden, dus begonnen we hen te helpen met het registratieproces van hun boten - een eerste stap - en door hen in contact te brengen met de overheid die verantwoordelijk is voor het verstrekken van de vergunningen.We hielpen bij het opbouwen van een bestuursstructuur en een transparant en inclusief proces dat vissers toegang geeft tot de overheid door de overheid aan tafel te brengen om hun problemen aan te pakken. Individueel waren ze niet in staat om de aandacht van de overheid te krijgen. Dit heeft geholpen om werkrelaties op te bouwen met de overheid, die direct moet reageren op belanghebbenden en gaandeweg betekenisvolle relaties opbouwt. Het Corridor-programma richt zich op hun behoeften, met name hun economische behoeften. Naast het helpen oplossen van de behoefte van de vissers om hun visrechten te verduidelijken en hen te helpen om over te stappen op duurzamere visserij, identificeren we ook alternatieve economische opties die interessant zijn voor de gemeenschappen, zoals ecotoerisme, en helpen we bij het vinden van middelen om deze als duurzame economische opties te bevorderen. We zullen vissers ook in contact brengen met duurzame markten.

Vertrouwen. Het is moeilijk voor een milieuorganisatie om een dergelijk proces met vissers te leiden, omdat deze sector bekend staat om zijn sterke focus op resultaten op het gebied van natuurbehoud. De leidende organisatie die dit proces faciliteert, CEDO, werkt al 37 jaar in de gemeenschappen in de regio en heeft vertrouwen opgebouwd bij de vissers om samen te werken. CEDO's volharding en bereidheid om hen te helpen met hun problemen en met onze eigen agenda, hielpen bij het opbouwen van een werkrelatie en vertrouwen met de vissers.

Het vertrouwen van vissers wordt door veel factoren beïnvloed. Sommigen proberen het vertrouwen van vissers in CEDO te ondermijnen door geruchten te verspreiden over de motieven van CEDO voor natuurbehoud. Het is belangrijk om regelmatig in dialoog te blijven met vissers en om transparante, goed gedocumenteerde processen te hebben die sociale gelijkheid laten zien. Door CEDO's vele milieu-educatieprogramma's door de jaren heen, en door dit programma, krijgen vissers de kans om te leren over het ecosysteem en uiteindelijk zelf te beslissen of het belangrijk is om hun ecosysteem goed te beheren en natuurbehoud te ondersteunen.

Mensen en context begrijpen
Kwalitatief en kwantitatief onderzoek wordt uitgevoerd om profielen op te stellen van zowel de visserij als de vissers, zodat de huidige visgronden, vistuigen en praktijken worden gedocumenteerd. De huidige kennis, houding en informatiebronnen worden ook gemeten.
Een academische partnerinstelling zorgde voor technische expertise en geloofwaardigheid bij de gemeenschap. - Eerdere projecten in het gebied leverden ook waardevolle wetenschappelijke informatie op.
De hoeveelheid tijd die nodig is om de vissers en de gemeenschap voor te lichten over de basisrijkdommen van de kust en het visserijbeheer mag niet onderschat worden. Meerdere luistersessies en discussies zijn belangrijk om begrip en steun op te bouwen.
Institutionele overeenkomsten en participatieve besluitvorming op basis van de MARISCO-methode
De planning en uitvoering van EbA vereist een holistische aanpak en een sterke interinstitutionele coördinatie en samenwerking. De veelzijdige aanpak in Tungurahua stimuleert de deelname van onder andere beleidsmakers, de particuliere sector, boeren, maatschappelijke organisaties en universiteiten. De oprichting van een interinstitutioneel platform maakt frequente bijeenkomsten voor uitwisseling en follow-up mogelijk, waarbij de zorgen van alle belanghebbenden aan bod komen. Capaciteitsontwikkeling op maat draagt bij tot een gedeeld begrip van de belangrijkste problemen en opties voor actie. Participatieve beoordelingen (zoals de MARISCO-methodologie) hebben belanghebbenden in staat gesteld beter te begrijpen hoe klimaat- en niet-klimaatrisico's elkaar kunnen versterken en hoe om te gaan met de daaruit voortvloeiende complexiteit. Als aanvulling op de participatieve beoordelingen bieden technische beoordelingen, hydrologische modellen en een hydrometeorologisch monitoringsysteem besluitvormers harde feiten waarop ze hun beleid kunnen baseren. Het resultaat zijn duidelijke en holistische strategieën, theorieën over verandering en een monitoringsysteem dat door de meerderheid wordt geaccepteerd.
*Politieke bereidheid om interinstitutionele samenwerking mogelijk te maken. *Wil van de belangrijkste belanghebbenden om samen te werken. *Een gedeeld begrip van het probleem en de onderliggende oorzaken. *Resistente empirische database om participatieve besluitvorming te onderbouwen.
*Mogelijke weerstand tegen maatregelen op het gebied van klimaatverandering kan worden verminderd door verschillende belanghebbenden uit te nodigen om deel te nemen aan maatregelen voor capaciteitsontwikkeling. *Eigenaarschap opbouwen en gemeenschappen mondig maken door ze bij elke stap van het proces te betrekken (van het identificeren van het probleem tot het voorstellen van oplossingen en de uitvoering ervan) is een belangrijke succesfactor voor het proces.
Integratie van ecosysteemdiensten in ontwikkelingsplanning
Ondanks de sterke afhankelijkheid van de lokale en nationale economie van natuurlijke hulpbronnen, is het concept van ecosysteemdiensten nieuw voor de meeste beleidsmakers in Benin en Togo. Door een gebrek aan kennis over natuurlijke processen wordt de achteruitgang en het verlies van natuurlijke hulpbronnen wel erkend, maar wordt de achteruitgang vaak niet toegeschreven aan de huidige praktijken. Bestaande gemeentelijke ontwikkelingsplannen richten zich op sectoren als water, landbouw en infrastructuur, maar houden geen rekening met het belang van ecosysteemdiensten voor deze sectoren. Trainingssessies over "Integratie van ecosysteemdiensten in ontwikkelingsplanning" stelden groepen belanghebbenden uit verschillende sectoren in staat om problemen met betrekking tot het behoud van ecosysteemdiensten in de Monodelta te bespreken en om het verband tussen het behoud van deze diensten en de duurzame ontwikkeling van de regio te begrijpen. Om het proces van het opstellen van ontwikkelingsplannen te verbeteren en de capaciteit van besluitvormers op lokaal en regionaal niveau te versterken, werden er verschillende workshops georganiseerd om belanghebbenden vertrouwd te maken met de ecosysteemdienstenbenadering en de toepassing ervan op het planningsproces.
- Participatieve aanpak waarbij belanghebbenden en besluitvormers van verschillende niveaus en sectoren worden betrokken - Focus op het nut van ecosysteemdiensten voor de economische ontwikkeling van de regio - Aanwezigheid/opbouw van een goede kennis van natuurlijke processen in de regio (watercyclus, bodemvruchtbaarheid, bestuiving, etc.) - Aanwezigheid van trainingsmateriaal over de aanpak van de integratie van ecosysteemdiensten in ontwikkelingsplanning in de landstaal.
Een grote uitdaging bij de bewustmaking en opleiding van belanghebbenden/beslissers is het feit dat er grote hiaten zijn in de basiskennis over natuurlijke processen (bv. watercyclus, verbetering van de vruchtbaarheid van de bodem, bestuiving) en klimaatprojecties. Het was daarom noodzakelijk om besluitvormers niet alleen te trainen in de stappen van integratie van ecosysteemdiensten in de planningsdocumenten, maar ook in de verbanden tussen deze diensten en de betrokken sectoren en in concrete maatregelen om de beschikbaarheid van ecosysteemdiensten op de lange termijn te garanderen in een onzekere klimaatscenariocorridor. Bovendien is er weinig educatief materiaal (leerboeken, films, enz.) over ecosysteemdiensten beschikbaar in het Frans, en het Engelstalige didactische materiaal is voor veel Beninese en Togolese beleidsmakers niet gemakkelijk te begrijpen. Het is daarom cruciaal om adequaat materiaal te vertalen en/of te ontwikkelen.
Participatief beheer van natuurlijke hulpbronnen door lokale actoren
Essentiële elementen voor het behoud van biodiversiteit en ecosysteemdiensten voor duurzame ontwikkeling zijn de rechtvaardige deelname van belanghebbenden en de organisatorische ontwikkeling van lokale beheerassociaties. Het project heeft voortgebouwd op bestaande lokale initiatieven om gebieden van ecologisch, economisch en sociaal belang te identificeren waarvoor bij de bevolking de bereidheid bestaat om ze te beschermen en te beheren. Op basis van deze initiatieven ondersteunde het project de oprichting van lokale beheersverenigingen, die vervolgens het mandaat van de territoriale autoriteiten kregen om de centrale gebieden en bufferzones in hun regio te beheren. Ze krijgen de technische steun van het project voor hun organisatorische ontwikkeling en voor het technisch en financieel beheer van deze gebieden, met inbegrip van het toezicht op de beheers- en oogstregels voor natuurlijke hulpbronnen. Deze gebruiksregels werden op participatieve wijze ontwikkeld voor elk kerngebied en elke bufferzone. Hiertoe werd voor elke regio een reeks raadplegingssessies georganiseerd door lokale NGO's die bij het project betrokken waren. De door de bevolking bedachte regels zijn opgesteld door een jurist om ervoor te zorgen dat ze in overeenstemming zijn met de geldende wetten.
- Creëren van eigenaarschap door de begunstigden: participatief proces van creatie van het reservaat en ontwikkeling van beheersregels; participatief toezicht en ecologische monitoring. - Grondbezit: gemeenschaps- en traditionele beschermde gebieden (bijv. heilige bossen) hebben een wettelijke status gekregen. - Beheersvereniging met duidelijke statuten en mandaat: erkenning van hun status en functies door wettelijke besluiten.
In een context waarin er geen duidelijk en betrouwbaar grondbezit is, moeten verschillende actoren (eigenaars van gewoon land, de facto gebruikers, territoriale overheden) betrokken worden bij de discussie over het toekomstige gebruik van land om tot een wettelijk erkende overeenkomst te komen die op lange termijn aanvaard en gerespecteerd zal worden. Wat de regels voor duurzaam beheer in bufferzones betreft, bestond de uitdaging erin om regels en sancties te ontwikkelen die in overeenstemming zijn met de nationale wetgeving en op lokaal niveau toepasbaar zijn. Daartoe is een reeks overlegsessies gehouden om de bevolking in staat te stellen zelf regels op te stellen voor gevallen die nog niet door bestaande wetten worden geregeld. Gebruikers zagen vaak een achteruitgang van hun natuurlijke hulpbronnen en een vermindering van ecosysteemdiensten. Maar ze schreven dit eerder toe aan krachten van buitenaf (tovenarij, de wil van God, etc.) dan aan hun eigen overexploitatie en niet-duurzame gebruik van de hulpbron.
Uitgebreide publieke betrokkenheid/raadpleging tijdens de ontwerpfase
Voor Wallasea Island was het publiek grotendeels tevreden met het creëren van nieuwe habitat op de plaats van landbouwgrond met een lage productiviteit, maar het maakte bezwaar tegen het verlies van landbouwgrond en de mogelijke gevolgen voor de recreatievaart, oestervisserij en estuariumprocessen. Een ander punt was het gevoel dat vorige generaties hard hadden gewerkt om deze gebieden terug te winnen van de zee en dat dit niet ongedaan moest worden gemaakt. Op basis van de overstromingsrisicokaarten van het Environment Agency schatte het project echter dat honderden jaren van dergelijke inpolderingen hadden geresulteerd in duizenden hectaren langs de kustlijn van Essex die zouden moeten overstromen. Tijdens de plannings- en aanvangsfasen van dit project werden uitgebreide publieke betrokkenheid- en raadplegingsprocessen uitgevoerd om begrip en steun te verwerven. Publieke betrokkenheid vond plaats in de vorm van raadplegingsevenementen, gesprekken met belangengroepen, bezoeken ter plaatse voor belangrijke belanghebbenden, nieuwe updates voor betrokken belanghebbenden, de oprichting van een lokale verbindingsgroep en de aanstelling van een manager publieke betrokkenheid in april 2010.
De betrokkenheid van het publiek tijdens de ontwerpfase was met name belangrijk om publieke steun te verwerven, aangezien het project inhield dat productieve landbouwgrond werd vernietigd ten gunste van het creëren van habitats. Gerichte outreach- en verspreidingsactiviteiten hielpen bij het vergroten van het bewustzijn van en het inzicht in de mogelijke schadelijke gevolgen van klimaatverandering (bijv. overstromingen) en het scala aan voordelen dat het project zou bieden (bijv. recreatieve mogelijkheden, overstromingsrisicobeheer, verhoogde belevingswaarde, enz.)
Vroegtijdige en uitgebreide raadpleging zijn essentieel voor een succesvolle implementatie en het genereren van publieke steun voor veel EbA-projecten, waarvan de mate afhangt van de gevoeligheid van de locatie en/of de nabijheid van woongebieden en sociaaleconomische hulpbronnen. In het geval van Wallasea vereisten vroegtijdige en frequente openbare raadplegingen aanzienlijke voorlichting over de mogelijke gevolgen van klimaatverandering en de risico's van zeespiegelstijging om acceptatie te krijgen voor de geplande projectactiviteiten.
Het waterlichaam omvormen tot natuurgetrouwe oevers
Gezien de geschiedenis van het Ruhrgebied was de Heerener Mühlbach een gekanaliseerd waterlichaam dat werd gebruikt als open afvalwatersysteem. Het waterlichaam, dat een mengsel van afval- en regenwater in een rechte betonnen bedding afvoert, werd geclassificeerd als sterk veranderd volgens de EU Kaderrichtlijn Water en vereiste dat een aantal problemen werden opgelost. Lozingen van afvalwater in de beek deden een enorme afbreuk aan het ecosysteem en de betonnen bedding van het waterlichaam en het specifieke beheer van de oevers schaadden de biodiversiteit. Een ander probleem was de gevaarlijke vorm van het kanaal, waardoor recreatief gebruik van het water verboden was. En tot slot stoorde de stank de buurt regelmatig. Als eerste essentiële stap naar ecologische verbetering werd een rioolbuis ondergronds langs de rivier gelegd. Vervolgens werd de betonnen bedding verwijderd (op enkele uitzonderingen na, bijvoorbeeld onder bruggen), waardoor de rivier over een nieuwe zool stroomde die hoger en breder was dan voorheen en waar mogelijk meanderde. De harde oevers werden omgevormd tot natuurgetrouwe oevers. De oorspronkelijke beplanting wordt aangevuld met wilde en natuurlijke vegetatie: groene planten krijgen de kans om te bloeien langs het blauwe waterlichaam.
Een voorwaarde voor de natuurgetrouwe ontwikkeling van het waterlichaam was de scheiding van afvalwater en schoon oppervlaktewater. De aanleg van het ondergrondse riool was dus de absoluut noodzakelijke eerste stap. Voor de ontwikkeling van de biodiversiteit was het belangrijk om zoveel mogelijk ruimte te geven aan het waterlichaam; aangrenzende eigendommen werden dus meegenomen in de creatie van wetlands. Uiteindelijk maakte de steun van de gemeenschap en beleidsmakers de planning en uitvoering mogelijk.
Op andere locaties waar waterlichamen ecologisch werden verbeterd door het waterschap, werd kort na de voltooiing van de bouwwerkzaamheden te veel begroeiing aangeplant. Omdat de natuur zichzelf ontwikkelt zodra de omstandigheden goed zijn, groeide de vegetatie zodanig dat de bomen en struiken bijna de volledige hoeveelheid water nodig hadden die uit het waterlichaam kwam, waardoor de habitat veranderde in een puur groene corridor zonder open water. De groen-blauwe corridor heeft zich nu ontwikkeld tot een evenwichtig ecosysteem met het waterlichaam en de aangrenzende wetlands.
Het realiseren van ondernemerscapaciteiten bij lokale huisvrouwen voor aanpassing aan klimaatverandering
CONANP heeft een nieuwe vrouwencoöperatie ("las orchidias") gesteund die aanvullende en innovatieve, niet-kapitaalintensieve, ecotoeristische diensten aanbiedt en zo extra inkomstenbronnen verschaft aan met klimaatverandering bedreigde kreeftenvissersgezinnen. Voorbeelden hiervan zijn: fiets- en kajaktochten en milieu-interpretatieroutes. CONANP heeft steun verleend in de vorm van : a) Training voor meerdere actoren b) Financiering, c) Certificering van activiteiten en diensten d) Organisatie van peer-to-peer kennisuitwisseling tussen vrouwen en mentorschap De bijkomende voordelen van deze aanpak zijn het vergroten van het zelfvertrouwen en het gevoel van eigenwaarde van de lokale huisvrouwen, het verbeteren van hun positie in de ogen van hun familie en het bieden van een nieuwe potentieel georganiseerde groep als platform voor toekomstige activiteiten.
Bestaande (of nieuw gegenereerde) formele organisatiecapaciteit; Bewustmaking, niet alleen onder vrouwen, maar ook binnen de gemeenschap, van de voordelen van door vrouwen geleide productieve activiteiten. Mogelijkheden voor collegiale uitwisseling en mentorschap. a) Voldoende middelen voor ondersteuning: b) Bewustwording c) Training d) Het genereren van ideeën e) Certificering f) Apparatuur
Vrouwen spelen een grote rol in het behoud en de veerkracht van het levensonderhoud van hun families en gemeenschappen, en er is veel ongebruikte capaciteit die kan worden aangesproken bij het opzetten en uitvoeren van nieuwe bedrijven. De barrières om dit te doen zijn echter hoog en er zijn extra middelen nodig. Het is geen bouwsteen die goedkoop kan worden geïmplementeerd. Als er geen formele organisatorische capaciteit is (zoals coöperaties), moet deze worden gegenereerd om dit soort inspanningen met succes te kunnen realiseren; In situaties waar traditionele productieve activiteiten door mannen worden geleid, moeten veel inspanningen en middelen worden ingezet om de toetredingsdrempels voor vrouwen voor productieve activiteiten te overwinnen. Training, certificering en apparatuur zijn niet genoeg voor vrouwen om zich in nieuwe bedrijven te verdiepen. Het is van cruciaal belang om de uitwisseling van ervaringen tussen vrouwen uit verschillende gemeenschappen en langdurige peer-to-peer mentoring te bevorderen. Er is behoefte aan de ontwikkeling van zakelijke vaardigheden. Bewijs is nodig
Sociale voordelen en acceptatie maximaliseren door betrokkenheid
Vóór de restauratie was Mayesbrook Park onbemind en werd het te weinig gebruikt. Om het project tot een succes te maken, was het dus belangrijk om de naburige gemeenschappen weer in contact te brengen met het park en de geplande opknapbeurt. Een uitgebreide openbare raadpleging hielp de partners om de plaatselijke bezorgdheid over het park weg te nemen en zorgde voor aanzienlijke sociale voordelen, zoals een toename van het aantal bezoekers in het park en een groter gevoel van veiligheid. Aangezien het park vóór de hervorming de thuisbasis was van criminele activiteiten en asociaal gedrag, heeft het gebruik van een ranger ter plekke geholpen om deze dreiging te verminderen en meer comfort te bieden aan bezoekers en de omliggende gemeenschappen. Daarnaast werkte Natural England ook samen met de scholen om te zien hoe het park het meest relevant kon zijn voor hun behoeften en baseerde nieuwe natuurlijke speelvoorzieningen en wandelpaden op ontwerpen van deze kinderen. De verbetering van de landschappelijke, sociale en esthetische waarde hielp nieuwe recreatiefaciliteiten vorm te geven en maakte betere toegang voor parkgebruikers mogelijk.
Er werd een openbare raadpleging gehouden. De belangrijkste punten van zorg die naar voren werden gebracht waren de veiligheid in het park, de speelvoorzieningen en het goede onderhoud van het park. Er werd vastgesteld dat de plaatselijke parkbezoekers wilden dat het park als geheel een balans van sport-, speel- en natuurgebieden zou bevatten, plus toiletten, zit- en eetgelegenheden - en deze zorgen werden in het projectontwerp geïntegreerd. Net zo belangrijk was het om de plaatselijke bevolking inzicht te geven in de natuurlijke diensten die de rivier levert.
Voortdurend overleg is belangrijk geweest voor het leggen van contacten met de bredere gemeenschap en de integratie van hun zorgen in het herstelplan heeft hun betrokkenheid bevestigd. Door de milieugezondheidsfunctionarissen van de gemeente en het Misconnections Project van Thames Water, dat deel uitmaakt van de nationale Connect Right Campagne, met elkaar in contact te brengen, zijn de mensen ook beter geïnformeerd over hoe ze ervoor kunnen zorgen dat de leidingen in hun huis niet in de Mayes Brook lozen. Ten slotte heeft het combineren van sociale en milieuhersteldoelen de financiële en personele middelen vergroot die uit een breder scala aan bronnen beschikbaar waren.
Belanghebbenden betrekken om het bewustzijn en de steun te vergroten
Tijdens het ontwerp en de uitvoering van dit project werd een uitgebreid en iteratief proces van betrokkenheid van belanghebbenden in gang gezet. Het proces omvatte een 'lopend programma' van overleg met omwonenden, vertegenwoordigers van de plaatselijke school, praktijkmensen, gemeentepersoneel en vele anderen om het bewustzijn over de SuDS-retrofit, de voordelen en kosten ervan te vergroten en om publieke perspectieven op het gewenste ontwerp te verkrijgen. Dit omvatte regelmatige bijeenkomsten, gemeenschapsworkshops en informele bijeenkomsten bij sport- en culturele evenementen. De aanpak werd steeds opener en consultatiever: ongeveer een vijfde van de huurders in het gebied nam deel aan dialoogbijeenkomsten over het project. Naast andere onderwerpen werden veiligheidskwesties met betrekking tot open watergebieden (bijv. retentiebekkens) met bewoners besproken, evenals het mogelijke verlies van bepaalde recreatiemogelijkheden in het gebied. In veel gevallen werd er rekening gehouden met de opmerkingen en zorgen van belanghebbenden en werden deze verwerkt in de herontworpen SuDS-plannen.
Al vanaf de beginfase van dit project waren er ontmoetingsplaatsen voor belanghebbenden en benaderingen om leden van de gemeenschap bij het project te betrekken. Het integreren van dergelijke overwegingen in wat zou kunnen worden gezien als een controversieel project is belangrijk voor het verkrijgen en behouden van steun van de gemeenschap en het vermijden van mogelijke tegenstand.
Belanghebbenden een forum bieden om hun zorgen te uiten, vragen te verduidelijken en betrokken te worden bij het proces kan zeer waardevol zijn bij het verkrijgen van publieke steun. De betrokkenheid van de bewoners bij de ontwerpfase betekende dat er weinig weerstand was tegen het project en resulteerde in een gevoel van eigenaarschap, empowerment en een verhoogd bewustzijn onder de bewoners. Het bleek echter een uitdaging om het enthousiasme en de betrokkenheid van de gemeenschap te behouden buiten de gestructureerde raadplegingsprocessen met belanghebbenden om.