Soqotra is een toeristische bestemming die je gezien moet hebben, temeer omdat het moeilijk te bereiken is en hard werken is als je er aankomt. De lokale toeristische infrastructuur is niet goed uitgebouwd en lokale actoren bieden zeer gelijkaardige en beperkende mogelijkheden om een klein aantal plaatsen te bezoeken.

Het Soqotra Heritage Project probeerde dit gedrag te veranderen door sites en praktijken te documenteren en een bredere reisroute samen te stellen die een toegevoegde waarde zou kunnen bieden aan toeristen, lokale actoren en wereldwijde operatoren, terwijl tegelijkertijd het behoud van sites en lokaliteiten wordt verbeterd door diversificatie.

Duurzaam erfgoedtoerisme wordt nu opnieuw besproken als een potentieel mechanisme om de bestaansmiddelen op Soqotra te verbeteren en tegelijkertijd worden mogelijke mechanismen behandeld om rechtstreeks bij te dragen tot maatregelen voor de conservatie van het erfgoed.

Het Soqotra Heritage Project wordt gecoördineerd door het Centre for Middle Eastern Plants (onderdeel van de Royal Botanic Garden Edinburgh) in samenwerking met de Freie Universität Berlin, het Arab Regional Centre for World Heritage (ARC-WH), het Senckenburg Research Institute, de Soqotra Culture and Heritage Association, de Yemeni Environmental Protection Authority, de General Organisation for Antiquities and Museums (GOAM), Carey Tourism (partner voor duurzaam toerisme) en Stories as Change (productie van visuele verhalen en projectfilms). Daarnaast profiteert het project van de initiële steun van het Britse ministerie voor Digital, Culture, Media & Sport via het British Council Cultural Protection Fund. Er worden nog meer fondsen verworven voor vervolgprogramma's.

Het belangrijkste element van het partnerschap dat is opgezet voor het Soqotra Heritage Project is het interdisciplinaire karakter ervan, dat verschillende ervaringen op het gebied van het behoud van cultureel en natuurlijk erfgoed samenbrengt, waaronder het immateriële culturele erfgoed van de Soqotri-gemeenschappen.

Het partnerschap is een fundamenteel element van het project, dat door zijn interdisciplinaire karakter de focus op biodiversiteit wil vergroten door de kennis over het nog niet volledig onderzochte culturele erfgoed van de Soqotra-archipel te vergroten.

Het belangrijkste principe achter de bestuurs- en managementstructuur van het werelderfgoed Mosi-Oa-Tunya/Victoria Falls is de kritische betrokkenheid van belanghebbenden, een benadering die erop gericht is om plannings- en besluitvormingsprocessen op te nemen met alle belangrijke belanghebbenden en rechthebbenden: van de regeringen en relevante institutionele autoriteiten van Zambia en Zimbabwe tot lokale gemeenschappen en actoren.

Kritische betrokkenheid van belanghebbenden als proces werkt aan het opbouwen van vertrouwen en samenwerking tussen institutionele en niet-institutionele belanghebbenden. Via dit proces worden lokale actoren en gemeenschappen gesterkt in de uitoefening van hun rentmeesterschap over de site, wat hen verder inspireert om mee te werken aan conservatie- en beheeractiviteiten om de natuurlijke en culturele erfgoedwaarden van de site op lange termijn te vrijwaren.

Scelig Michíl werd opgenomen in de Werelderfgoedlijst vanwege zijn unieke culturele waarden als een opvallend vroeg voorbeeld van monnikendom op afstand. Bij het beheer van deze locatie wordt de betekenis die is vastgesteld in de OUV aangevuld met een dieper begrip van de onderling verbonden natuur-culturele betekenis van de locatie en bij beslissingen over beheer en behoud wordt ook rekening gehouden met natuurlijke, immateriële en sociaaleconomische waarden. Om de betekenis van Scelig Michíl als cultuurlandschap en als voorbeeld van vroeg monnikendom op afstand volledig te begrijpen, is het nodig om de intrinsieke natuurlijke waarden van de plek en zijn rol als opvallende omgeving voor deze archeologische kloosterplaats te erkennen en in overweging te nemen.

In het beheerplan is vastgelegd dat het natuurlijke erfgoed van het eiland, dat internationaal wordt erkend en beschermd als speciale beschermingszone en natuurreservaat, verder moet worden onderzocht en dat de samenwerking tussen het beheerteam van de site en de National Parks and Wildlife Service verder moet worden versterkt. Dit omvat de voorbereiding van een adequate beoordeling wanneer onderhouds- en conserveringswerkzaamheden worden gepland voor de archeologische overblijfselen op het eiland en het opnemen van locatiespecifieke instandhoudingsdoelen en tellingen voor de vogel- en bloemsoorten op het eiland.

De bouwsteen richt zich op het netwerk van landbouwproducenten en kwekers dat is opgezet in het kader van het project "Produttori di Qualità" (in het Engels "producenten van kwaliteit"). Het netwerk bestaat momenteel uit 72 lokale individuen/kleine bedrijven die zich toeleggen op de productie van voedingsmiddelen en dranken die gecertificeerd zijn voor hun kwaliteit. Het netwerk bestaat uit producenten die zich richten op het maken van kwaliteitsproducten in plaats van kwantiteit.

Het project richtte zich op het vergroten van het bewustzijn van het leven en werken in een werelderfgoedlocatie en op het creëren van zinvolle netwerken van goede praktijken en samenwerking tussen producenten, waarbij de specificiteit van elk product wordt gewaardeerd.

Dit is ook een platform geworden voor het creëren van een directe verbinding tussen kwaliteitsproductie en berghutten, waardoor de ervaring van de lokale bevolking, bezoekers en toeristen wordt verbeterd, lokale producten worden gepromoot en een middel voor duurzame economische ontwikkeling wordt gecreëerd. In deze gevallen worden boeren en kwekers niet alleen gezien als gebruikers van de natuurlijke omgeving, maar actieve actoren in het behoud van het landschap van de Dolomieten.

De strategie #Dolomites2040 is een participatief proces dat in 2015 werd opgezet door de UNESCO Dolomites Foundation. Bij het proces waren parkautoriteiten, lokale overheden, consortia van de toeristenindustrie, milieuverenigingen, hoteliers, boeren en beroepsverenigingen betrokken met als doel een reeks aanbevelingen te ontwikkelen voor de beheerstrategie van het werelderfgoed van de Dolomieten rond vier macrothema's: toerisme, sociaaleconomische ontwikkeling, actief behoud en het opbouwen van relaties.

Het participatieve proces werd uitgevoerd door middel van een serie van 11 bijeenkomsten met een kleine groep mensen met behulp van de World Café-methode; tijdens de bijeenkomsten bespraken de deelnemers belangrijke vragen over hoe zij de Dolomieten in 2040 zouden willen zien, waarbij gekeken werd naar manieren om zowel het behoud te garanderen als het levensonderhoud van de mensen die in en nabij het landgoed wonen te ondersteunen.

Deze informatie, voorstellen en zorgen waren de sleutel tot de creatie in 2015 van de Algehele Beheersstrategie en de Toeristische Strategie, en de vaststelling van korte-, middellange- en lange-termijn beheer- en behoudsrichtingen die zowel de bescherming van de Uitstekende Universele Waarde als zaken van lokaal belang aanpakken.

Voorafgaand aan de opname op de Werelderfgoedlijst, van 2000 tot 2013, voerden de HHTR World Heritage Administration en het Yuanyang Management Committee for World Heritage HHTR een moderne wet- en regelgeving in om de duurzame ontwikkeling van de rijstterrassen te bevorderen op basis van lokale gewoonterechten, zoals verordeningen over bosbescherming en het gebruik van waterbronnen. Ze hebben lokale wetten, verordeningen en administratieve maatregelen opgesteld. Tegelijkertijd nomineerden ze het gebied voor bescherming op nationaal niveau. Ze stelden beschermings- en beheersplannen op die werden aangekondigd door de Raad van State en de provinciale volksregering, zodat ze konden worden opgenomen in het nationale wettelijke beschermingssysteem. Hierdoor zouden ze financiële steun van de staat kunnen krijgen. Terwijl ze de gewoonterechten en dorpsregels gebruiken en handhaven, worden het behoud en beheer van de rijstterrassen uitgevoerd volgens de wet en worden ze geleidelijk geïntegreerd in het moderne wettelijke kader.

Participerend onderzoek is essentieel wanneer historische gegevens ontbreken en nieuwe concepten worden geïntroduceerd. Het onderzoek in Yakou bestond uit drie fasen. De eerste fase was gericht op het begrijpen van de locatie en de betekenis ervan. Als een typisch dorp met een goed bewaard gebleven landschap van "bos-dorp-terras-water-systeem", werd Yakou geselecteerd om het landschapspatroon van het Laohuzui-gebied te vertegenwoordigen. Het veldwerk werd uitgevoerd door zowel het nominatieteam (Chinese Academie voor Cultureel Erfgoed) als het wetenschappelijke onderzoeksteam (Yunnan University). De tweede fase richtte zich op de restauratie van het irrigatiesysteem van Yakou. Er werden semigestructureerde interviews met de lokale bevolking, veldwerk en restauratie uitgevoerd. Volgens de onderzoeksresultaten kwamen het traditionele waterbeheersysteem en de bijbehorende kennis naar voren als belangrijke elementen in Yakou. Sloten, kanalen en waterreservoirs werden gerepareerd om het gebruik op lange termijn te garanderen, en de traditionele ceremonies en het inspectiesysteem werden ingesteld door de ouderen. De derde fase richtte zich op de verbetering van het waterbeheer, waarbij onderzoekers ruimtelijk onderzoek deden naar het verspreidingspatroon van de nederzettingen en hydrologische analyses met behulp van een geografisch informatiesysteem.

Het partnerschap- en managementsysteem van prefectuur- provincie-dorp-dorp staat onder leiding van de Upstream bevoegde afdeling en werkt samen met gespecialiseerde onderzoeks- en technische instellingen op verschillende niveaus. Het is een lokaal aangepast innovatief partnerschap dat de integratie tussen traditioneel en modern beheer, evenals internationale en nationale vereisten oplost. De World Cultural Heritage Management Administration van HHRT is op prefectureel niveau verantwoordelijk voor de communicatie en coördinatie tussen internationale en nationale instellingen. De regering van Yuanyang is verantwoordelijk voor de bescherming en het beheer van het erfgoed. Een gespecialiseerde eenheid, het Werelderfgoedbeheercomité van Yuanyang HHRT is opgericht om het beheerplan uit te voeren en zich bezig te houden met de dagelijkse gang van zaken in de werelderfgoedsite. De stad Panzhihua en het dorpscomité van Yakou zijn verantwoordelijk voor de uitvoering van conservatieactiviteiten en de coördinatie met lokale belanghebbenden. In de periode 2012-2018 liet de prefectuur een onderzoek uitvoeren naar de kenmerken en het waterbeheersysteem van het dorp Yakou om de onderliggende problemen te begrijpen. De districtssectoren voerden het herstel van het water-houtbeheersysteem uit op basis van de resultaten van het onderzoek.

Het onderzoek dat Ecotrust en het Kiiha-partnerschap hebben uitgevoerd, was van essentieel belang om inzicht te krijgen in de context waarin ze opereerden en de risico's die het bedrijf liep, waardoor ze hun benadering van zakelijke betrokkenheid, argumenten, strategie en acties efficiënter konden formuleren.