Het onderzoek dat Ecotrust en het Kiiha-partnerschap hebben uitgevoerd, was van essentieel belang om inzicht te krijgen in de context waarin ze opereerden en de risico's die het bedrijf liep, waardoor ze hun benadering van zakelijke betrokkenheid, argumenten, strategie en acties efficiënter konden formuleren.

Tijdens de business engagement training die werd gegeven via het Shared Resources, Joint Solutions programma, hebben maatschappelijke organisaties hun kennis over positionering, onderhandeling en dialoog vergroot. Met betrekking tot positionering dacht Ecotrust er bijvoorbeeld eerst over om Kinyara te stimuleren om aan de eisen van de BonSucro-standaard te voldoen en deze te halen; uit een onderzoek bleek zelfs dat Kinyara niet al te ver van de eisen af zat. Ecotrust begreep echter dat de standaard een marktstimulans is en een bedrijf helpt toegang te krijgen tot een markt die het voorheen niet kon bereiken; in het geval van Oeganda is de suikerindustrie erg beschermd, dus er is geen toegevoegde waarde in het gecertificeerd zijn omdat de prijs hetzelfde zou blijven. Dit bracht Ecotrust ertoe om van strategie te veranderen.

Het Kiiha-partnerschap, geïnitieerd door het Oegandese directoraat voor waterbeheer, waarin het departement, GIZ, Kinyara en Ecotrust samenkwamen, hielp bij het creëren van een dialoogplatform dat onderzoek stimuleerde. Dit heeft op zijn beurt weer bijgedragen aan discussies, aanbevelingen en oplossingen om duurzaamheidsrisico's voor de suikerrietproductie en -ontwikkeling aan te pakken, rekening houdend met verschillende behoeften en perspectieven. Het partnerschap hielp Ecotrust ook om gemakkelijker contact te leggen met Kinyara. Daarnaast biedt het Kiiha Catchment Management Plan een verplichting en een routekaart voor bedrijven in het doelgebied om ervoor te zorgen dat hun praktijken duurzaam zijn, en maakt het verdere potentiële samenwerking tussen maatschappelijke organisaties en het bedrijfsleven mogelijk.

De gemeente Røros is een Sámi beheersgebied voor taal en cultuur . Dit is een wettelijke status waarbij de Sámi cultuur en taal gebruikt moeten worden voor openbare communicatie, scholen en bestemmingsplannen op gemeentelijk niveau. Het proces om een Sámi beheersgebied te worden begon in 2015 en het doel van het proces was om de Sámi taal en cultuur in de gemeente te bevorderen. Het gemeentebestuur delegeerde de missie aan een politieke commissie, die de resultaten in november 2016 presenteerde. De regering keurde de aanvraag goed in 2018. Vandaag zijn er 12 Noorse gemeenten die Sámi-beheersgebieden voor taal en cultuur zijn.

In Røros wordt de bewegwijzering van plaatsen en straten vertaald naar het Sámi op provincie- en gemeenteniveau. Er zal ook een Sámi-naam voor Røros worden bepaald. Er wordt ook onderwijs in het Sámi gegeven op de basisschool in de gemeenten Røros en Engerdal. Het Sámi wordt ook gebruikt bij het ondertekenen van e-mails van ambtenaren. Voor het vertaal- en naamgevingsproces benoemt de gemeente een commissie die woorden en namen voorstelt. De suggesties worden opgenomen in het gemeentebestuur, dat het voorstel doorstuurt naar het Sámi parlement. Het parlement bespreekt het tijdens een hoorzitting en als de hoorzitting voorbij is, beslist het gemeentebestuur uiteindelijk over de namen.

Het proces voor het opstellen van het nieuwe beheerplan voor het werelderfgoed is in 2017 begonnen en verschillende groepen hebben er drie jaar aan gewerkt (2017-2020). De World Heritage Management Board leidt het proces, met medewerking van de cultureel erfgoedbeheerder in Røros, de vertegenwoordiger van de inheemse Sámi, stedenbouwkundigen uit de verschillende gemeenten en provincies binnen het werelderfgoed en de bufferzone, en de directeur van het museum van Røros. Hoorzittingen en bijeenkomsten met de gemeentebesturen in de 5 gemeenten zijn gebruikt om deze dialoog tot stand te brengen. Meer dan 40 verschillende partijen werden uitgenodigd voor de hoorzittingen, waaronder de provincies, gemeenten, musea, NGO's, personen die betrokken zijn bij de beheerplannen, particuliere eigenaren van land binnen het werelderfgoed en het Sámi parlement. De Sámi werden op dezelfde manier betrokken als de andere belanghebbenden, en telden mee met vertegenwoordigers in zowel de World Heritage Board als in de administratieve groep.

De plek waar u meer te weten komt over Røros en de Omtrek is het museum. Het Røros-museum bestaat uit vijf hoofdafdelingen, een gewijd aan de gebouwen van Røros, een gewijd aan de Sámi cultuur, een gewijd aan natuurbeheer, een gewijd aan mijnbouw en steenhouwerij en een gewijd aan het werelderfgoed. In 2001 werd een vaste aanstelling als Sámi-onderzoeker in het leven geroepen. De oprichting van het museum als Werelderfgoedcentrum van Røros en de Omtrek in 2017 maakte het mogelijk om het Werelderfgoedverhaal uit te breiden naar de Sámi-relatie met de plaats die al in het museum bestond. In deze ruimte wordt duidelijk dat de Sámi al in het gebied woonden voordat de koperfabriek begon. De Sámi gemeenschap heeft in de loop van de geschiedenis op eigen voorwaarden bestaan, maar ook in interactie met de samenleving rond de koperfabriek. Interactie kon gebaseerd zijn op handel met rendieren, met handwerk, met rendierhuiden, of als gastheer voor rendieren die eigendom waren van mensen die de koperfabriek bezaten, handelaren en boeren. Het landschap van de Circumference is tot op zekere hoogte ook gevormd in relatie tot de rendieren, en de Sámi beheersten deze relatie op een duurzame manier.

De World Heritage Management Board werd opgericht in 2012 en bestaat uit 8 leden die de belangrijkste groepen belanghebbenden in het werelderfgoed vertegenwoordigen: 5 burgemeesters van de 5 gemeenten - Røros, Tolga, Holtålen, Engerdal en Os-, 1 vertegenwoordiger voor elk van de 2 districten - Trøndelag en Innlandet (regionaal niveau)- en 1 vertegenwoordiger van het Sámi parlement. De voorzitter is 2 jaar voorzitter en kan herkozen worden. De Werelderfgoedcoördinator fungeert als secretaris van het bestuur. Daarnaast zijn er 6 waarnemers: de directeur van Destination Røros, de directeur van het Røros museum, de directeur van het Nord-Østerdal Museum (3 gemeenten), de directeur van de gemeente Røros, de manager Cultureel Erfgoed van Røros en de site manager van het Femundsmarka Nationaal Park die beide nationale parken vertegenwoordigt en de gouverneurs van de 2 districten. De raad komt regelmatig bijeen (4-5 keer per jaar) en organiseert excursies om zaken te behandelen die worden voorgesteld door de coördinator, de leden zelf en andere belanghebbenden. Het beheerplan, het budget, nieuwe voorstellen om de waarden in de site te versterken, nationale en internationale samenwerking en hoorzittingen over verschillende suggesties van de directoraten en departementen worden besproken. De beslissingen worden bij consensus genomen.